DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#1066
Jan Baptist Bonnecroy
Peeters, en Isabella Josina Peeters, deze laatste geboren
den 26n Augustus 1662 ; doch het gelukte ons niet éen
hunner tafereelen te ontdekken.
Alhoewel Jan Baptist Bonnecroy maar weinige tafereelen
naliet, verdient hij toch eene goede plaats tusschen onze
zeeschilders. Hij kwam den i2n Februari 1618, in het huis
de gulden Ster, nummer 4 op de Melkmarkt, ter wereld,
en was het leven verschuldigd aan den koopman in laken,
Willem Bonnecroy en Antonetta de la Forterie. Toen de
begaafde jongeling twintig, jaren telde, besloot hij der kunst-
wereld vaarwel te zeggen ; want in het bijzijn van de schilders
Abraham Lissau en Joris Verschuren verklaarde hij, in zijn
testament van 18 Mei 1638, als minderbroeder in een kloos-
ter van Valencijn te willen gaan. Vóór het begin van Augus-
tus 1642 had hij echter reeds ondervonden, dat de monnikspij
hem niet paste. Hij was toen al gehuwd, en als minderjarige
weeze vroeg hij aan het Magistraat zijner geboortestad
voogden, om de erfenis zijner ouders te verkrijgen. Een dier
voogden, was de beroemde landschapschilder Lucas van
Uden, en met dezen maakte Bonnecroy den 1411 Januari 1644
eene overeenkomst, om de schilderkunst te leeren. De
meester nam den kweekeling, te rekenen van halfmaart, voor
drie jaren in zijn werkhuis en aan zijne tafel, tegen eene
vergoeding van 800 gulden, welke op voorhand werden
afgeteld. Bonnecroy moest al zijn schildergerief zelf aankoo-
pen ; maar daarvoor werd hij ook eigenaar van al de kunst-
gewrochten, Welke hij, gedurende zijne studiejaren, zou
vervaardigen. De leerling ontwikkelde zijn aangeboren talent
zoo spoedig, dat hij reeds in 1646 zijn proefstuk voor het
vrijmeesterschap der Schilders-Kamer kon leveren. Hoe
Peeters, en Isabella Josina Peeters, deze laatste geboren
den 26n Augustus 1662 ; doch het gelukte ons niet éen
hunner tafereelen te ontdekken.
Alhoewel Jan Baptist Bonnecroy maar weinige tafereelen
naliet, verdient hij toch eene goede plaats tusschen onze
zeeschilders. Hij kwam den i2n Februari 1618, in het huis
de gulden Ster, nummer 4 op de Melkmarkt, ter wereld,
en was het leven verschuldigd aan den koopman in laken,
Willem Bonnecroy en Antonetta de la Forterie. Toen de
begaafde jongeling twintig, jaren telde, besloot hij der kunst-
wereld vaarwel te zeggen ; want in het bijzijn van de schilders
Abraham Lissau en Joris Verschuren verklaarde hij, in zijn
testament van 18 Mei 1638, als minderbroeder in een kloos-
ter van Valencijn te willen gaan. Vóór het begin van Augus-
tus 1642 had hij echter reeds ondervonden, dat de monnikspij
hem niet paste. Hij was toen al gehuwd, en als minderjarige
weeze vroeg hij aan het Magistraat zijner geboortestad
voogden, om de erfenis zijner ouders te verkrijgen. Een dier
voogden, was de beroemde landschapschilder Lucas van
Uden, en met dezen maakte Bonnecroy den 1411 Januari 1644
eene overeenkomst, om de schilderkunst te leeren. De
meester nam den kweekeling, te rekenen van halfmaart, voor
drie jaren in zijn werkhuis en aan zijne tafel, tegen eene
vergoeding van 800 gulden, welke op voorhand werden
afgeteld. Bonnecroy moest al zijn schildergerief zelf aankoo-
pen ; maar daarvoor werd hij ook eigenaar van al de kunst-
gewrochten, Welke hij, gedurende zijne studiejaren, zou
vervaardigen. De leerling ontwikkelde zijn aangeboren talent
zoo spoedig, dat hij reeds in 1646 zijn proefstuk voor het
vrijmeesterschap der Schilders-Kamer kon leveren. Hoe