DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0632
Ó20
De Rubensche Francken
Wij houden het er voor, dat de Rubensche Francken
zijne werken zelden onderteekende, en dat er daarom vele
voor hem verloren gingen. Nadat zijn vader hem tot kunste-
naar had opgeleid, bleef hij ook nog lange jaren dezes mede-
werker. Wij zagen Frans Francken III in 1607 geboren
worden, en eerst tegen het einde van 1639 liet hij zich als
vrijmeester inschrijven, om voor eigene rekening te kunnen
arbeiden. Dit scheiden van den vader gebeurde ten gevolge
eener gedwarsboomde liefde. Tegen den wil zijner ouders
huwde onze Rubensche Francken, op 5 December 1639, in
Sint Joriskerk, eene ziekelijke, minderjarige weeze, met name
Sara Cock, dochter van den verfkoopman Jeremias Cock en
wijlen Magdalena Willemssens. Ook de bloedverwanten der
bruid waren hevig tegen het huwelijk, dat gesloten werd ten
overstaan van den koster der kerk en eenen van de straat ge-
haalden persoon, als getuigen. De jonge, ziekelijke bruid
stond eene moederlijke erfenis van 3750 gulden te wachten.
Daarom keerden hare voogden zich tot het Hof van Bra-
bant, om het gesloten huwelijk te doen verbreken, of althans
den bruidegom, krachtens de bestaande wetsplakkaten, te
doen straffen, daar hij getrouwd was tegen hunnen wil en
dien des vaders van hun pleegkind. De onverwachte slag
dier vervolging trof de teergevoelige gade van onzen schilder
zoo hevig, dat zij den 27" derzelfde maand haars huwelijks
reeds meende te sterven. De notaris werd ontboden en de
nieuwe echtelingen maakten, in een wederzijdsch testament,
alles aan elkander, « midts der liefde ende affectie die zij
elkander zijn toedragende, » en het arme, jonge vrouwken
verklaarde bij hare moeder in Sint Joriskerk te willen begra-
ven worden. Echter moest de grafmaker den familiezerk
De Rubensche Francken
Wij houden het er voor, dat de Rubensche Francken
zijne werken zelden onderteekende, en dat er daarom vele
voor hem verloren gingen. Nadat zijn vader hem tot kunste-
naar had opgeleid, bleef hij ook nog lange jaren dezes mede-
werker. Wij zagen Frans Francken III in 1607 geboren
worden, en eerst tegen het einde van 1639 liet hij zich als
vrijmeester inschrijven, om voor eigene rekening te kunnen
arbeiden. Dit scheiden van den vader gebeurde ten gevolge
eener gedwarsboomde liefde. Tegen den wil zijner ouders
huwde onze Rubensche Francken, op 5 December 1639, in
Sint Joriskerk, eene ziekelijke, minderjarige weeze, met name
Sara Cock, dochter van den verfkoopman Jeremias Cock en
wijlen Magdalena Willemssens. Ook de bloedverwanten der
bruid waren hevig tegen het huwelijk, dat gesloten werd ten
overstaan van den koster der kerk en eenen van de straat ge-
haalden persoon, als getuigen. De jonge, ziekelijke bruid
stond eene moederlijke erfenis van 3750 gulden te wachten.
Daarom keerden hare voogden zich tot het Hof van Bra-
bant, om het gesloten huwelijk te doen verbreken, of althans
den bruidegom, krachtens de bestaande wetsplakkaten, te
doen straffen, daar hij getrouwd was tegen hunnen wil en
dien des vaders van hun pleegkind. De onverwachte slag
dier vervolging trof de teergevoelige gade van onzen schilder
zoo hevig, dat zij den 27" derzelfde maand haars huwelijks
reeds meende te sterven. De notaris werd ontboden en de
nieuwe echtelingen maakten, in een wederzijdsch testament,
alles aan elkander, « midts der liefde ende affectie die zij
elkander zijn toedragende, » en het arme, jonge vrouwken
verklaarde bij hare moeder in Sint Joriskerk te willen begra-
ven worden. Echter moest de grafmaker den familiezerk