DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0707
Opvoeding der kinderen van Dijck
lang gehuisvest. Op 3 Maart 1607 kochten zij in de Korte
Nieuwstraat nog een viertal eigendommen, waaronder het
huis « de Stad Gent, » nummer 46, dat koetspoort, hof,
stalling en pakhuizen had, en eene galerij, prachtig e ver~
trekken met vaststaande schilderijen, eene badkamer en een
groot kantoor bevatte. Nadat moeder van Dijck haar twaalfde
kind ter wereld bracht, lag zij, den i6n April 1607, uitgeput
op haar doodsbed in dit nieuw huis de Stad Gent. Met haren
man verleed zij toen eene codicille op hun testament van
17 Februari i5g5, en zij maakten elk hunner negen nog in
leven zijnde kinderen 900 gulden. Den volgenden dag zagen
hare weenende kinderen de geliefde moeder voor eeuwTig de
oogen sluiten. Voor den achtjarigen Antoon was het een dubbel
verlies zijne kunstlievende moeder, door wie hem zijne
begaafdheden ingeboren waren, zoo vroegtijdig te moeten
derven. Vader van Dijck liet bij dit ontijdig afscheid zijner
huishoudster toch den moed niet zinken. Voor het welzijn
van zijne negen minderjarige kinderen hertrouwde 'hij geene
derde maal. Het geluk wilde ook, dat hij, in weerwil der
slechte tijden, tamelijk goede zaken bleef doen. Zoo vermocht
hij op nog al breeden voet te leven en zijnen kinderen eene
verzorgde opvoeding te laten genieten. Zelfs liet hij hen onder-
richten in de muziek. In zijne goudenleerkamer stond « een
schoon dobbel clavensingel,1 gemaeckt door Meester Jan
Ruckers,«waar de dochters en zoontjes zich op begeleidden, als
zij den haard vervroolijkten door het aanheffen der puike
Vlaamsche liederen van dien tijd. Daar echter alle waar
1 Toen Antoons oudere broeder, Frans van Dijck, later een bestaan zocht door het
openen der herberg « de Goudbloem, » werd deze clavecimbel daarin overgebracht.
lang gehuisvest. Op 3 Maart 1607 kochten zij in de Korte
Nieuwstraat nog een viertal eigendommen, waaronder het
huis « de Stad Gent, » nummer 46, dat koetspoort, hof,
stalling en pakhuizen had, en eene galerij, prachtig e ver~
trekken met vaststaande schilderijen, eene badkamer en een
groot kantoor bevatte. Nadat moeder van Dijck haar twaalfde
kind ter wereld bracht, lag zij, den i6n April 1607, uitgeput
op haar doodsbed in dit nieuw huis de Stad Gent. Met haren
man verleed zij toen eene codicille op hun testament van
17 Februari i5g5, en zij maakten elk hunner negen nog in
leven zijnde kinderen 900 gulden. Den volgenden dag zagen
hare weenende kinderen de geliefde moeder voor eeuwTig de
oogen sluiten. Voor den achtjarigen Antoon was het een dubbel
verlies zijne kunstlievende moeder, door wie hem zijne
begaafdheden ingeboren waren, zoo vroegtijdig te moeten
derven. Vader van Dijck liet bij dit ontijdig afscheid zijner
huishoudster toch den moed niet zinken. Voor het welzijn
van zijne negen minderjarige kinderen hertrouwde 'hij geene
derde maal. Het geluk wilde ook, dat hij, in weerwil der
slechte tijden, tamelijk goede zaken bleef doen. Zoo vermocht
hij op nog al breeden voet te leven en zijnen kinderen eene
verzorgde opvoeding te laten genieten. Zelfs liet hij hen onder-
richten in de muziek. In zijne goudenleerkamer stond « een
schoon dobbel clavensingel,1 gemaeckt door Meester Jan
Ruckers,«waar de dochters en zoontjes zich op begeleidden, als
zij den haard vervroolijkten door het aanheffen der puike
Vlaamsche liederen van dien tijd. Daar echter alle waar
1 Toen Antoons oudere broeder, Frans van Dijck, later een bestaan zocht door het
openen der herberg « de Goudbloem, » werd deze clavecimbel daarin overgebracht.