DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0731
Een brief van Antoon van Dijck
719
stuk. De kanunnik vond die som te hoog en zond daarom
reeds den volgenden dag deze verzen ten antwoord :
« Schrijfven en vrijfven mij niet meer anne en staet;
Dus de finaele resolutie hier mede gaet :
Hondert ponden groot en niet meer sal ick Signor Antonio geven,
Opdat sijn fame te Cortrijck en sijn conste in onse kerckq magh leven.
' En wildt hij die niet accepteren ende ontfaen,
Seer onwijs sal hij sijn en seer quaelijck beraen,
En meerder profijt van andere sal hij ontgaen. »
Van Dijck liet zich overhalen door dit dichterlijk af-
dingen. Hij zette zich aan den arbeid, en, tusschen nog ander
werk, was het altaar tafereel in vijf maanden klaar. Den 8n
Mei 1631 werd het opgerold en met den vrachtwagen naar
Kortrijk gevoerd. Toen het meesterstuk tot ieders voldoening
op den altaar prijkte, wilde men ook de schets nog hebben;
doch in van Dijcks afwezigheid zegde zijn knecht « dat
't selve geene maniere en was.» Meester Antoon zelf zag echter
weer zoo nauw niet. Toen men hem het bepaalde loon voor
zijn werk en daarbij, als blijk van voldoening, nog twaalf
vermaarde Kortrijksche suikerwafeltjes stuurde, schreef hij :
« Mijnheer Braye,
UL. aenghenaemen van den i3 deser is mij, t'saemen met
een dosijne wafeltjens, wel behandicht, als oock ontfangen
hebbe, door monsieur Marcus van Woonsel, de somme van
hondert pont Vlaems, voor betaelinghe van 't stuck schilderije,
door UL. oordre ghemaeckt, waervan oock behoorlijcke
quytancie ghegheven hebbe aen den selven vorschreven
monsieur, UL. van de betaelinghe, als van de wafeltjens, be-
dankende. Ick hebbe seer getracht ghehad UL. in dit werck
contentement te gheven, ghelijck oock, (dat mij seer aenghe-
naem is,) verstaen uyt UL. aenghenaeme tselve volcommen
719
stuk. De kanunnik vond die som te hoog en zond daarom
reeds den volgenden dag deze verzen ten antwoord :
« Schrijfven en vrijfven mij niet meer anne en staet;
Dus de finaele resolutie hier mede gaet :
Hondert ponden groot en niet meer sal ick Signor Antonio geven,
Opdat sijn fame te Cortrijck en sijn conste in onse kerckq magh leven.
' En wildt hij die niet accepteren ende ontfaen,
Seer onwijs sal hij sijn en seer quaelijck beraen,
En meerder profijt van andere sal hij ontgaen. »
Van Dijck liet zich overhalen door dit dichterlijk af-
dingen. Hij zette zich aan den arbeid, en, tusschen nog ander
werk, was het altaar tafereel in vijf maanden klaar. Den 8n
Mei 1631 werd het opgerold en met den vrachtwagen naar
Kortrijk gevoerd. Toen het meesterstuk tot ieders voldoening
op den altaar prijkte, wilde men ook de schets nog hebben;
doch in van Dijcks afwezigheid zegde zijn knecht « dat
't selve geene maniere en was.» Meester Antoon zelf zag echter
weer zoo nauw niet. Toen men hem het bepaalde loon voor
zijn werk en daarbij, als blijk van voldoening, nog twaalf
vermaarde Kortrijksche suikerwafeltjes stuurde, schreef hij :
« Mijnheer Braye,
UL. aenghenaemen van den i3 deser is mij, t'saemen met
een dosijne wafeltjens, wel behandicht, als oock ontfangen
hebbe, door monsieur Marcus van Woonsel, de somme van
hondert pont Vlaems, voor betaelinghe van 't stuck schilderije,
door UL. oordre ghemaeckt, waervan oock behoorlijcke
quytancie ghegheven hebbe aen den selven vorschreven
monsieur, UL. van de betaelinghe, als van de wafeltjens, be-
dankende. Ick hebbe seer getracht ghehad UL. in dit werck
contentement te gheven, ghelijck oock, (dat mij seer aenghe-
naem is,) verstaen uyt UL. aenghenaeme tselve volcommen