DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0757
Haar maatschappelijke stand
745
en, naast andere schildersdochters , die het palet hielden,
prijst hij van Dijcks dochter.
Toen Justina van Dijck met haren gemaal in Londen
wederkwam, bevonden zij zich in uiterste geldverlegenheid.
De nalatenschap haars vaders was tot nog toe niet gansch
vereffend, en wat zij reeds trok, was haar nu ontstolen door
hen, wien zij haar geld toevertrouwde in de bangeoorlogstijden.
In die netelige omstandigheid wendde onze behoeftige kunste-
nares zich tot Karei II, die zijnen onthalsden vader, na lang
worstelen, op den troon volgde. De nieuwe Vorst erkende wat
Karei I zijnen Hofschilder schuldig was gebleven. Te rekenen
van 29 September 1661, verleende hij de schrijfster van het
smeekschrift een jaarlijksch inkomen van 200 pond, dat haar
echter weer niet regelmatig werd uitbetaald. Toen hare tante,
den 2711 December 1664, op het Antwerpsen begijnhof, overle-
den was, zond Justina van Dijck een ander vertoog aan den Ko-
ning, ten einde haren bekrompen toestand bloot te leggen en het
noodige reisgeld te bekomen, om te Antwerpen te kunnen gaan
erven. Van 12 November 1665 tot einde Januari van het vol-
gende jaar, vinden wij haar en haren man te Antwerpen, om
daar met hare bastaardzuster de aanzienlijke nalatenschap
hunner tante te verdeelen. Na in Londen te zijn weergekeerd,
stierf John Baptist Stepney, en Justina van Dijck volgde hem
in het graf lang voor 6 Juli 1690. Hare bejaarde dochter,
Anna Justina Stepney, was dan reeds te Antwerpen gekomen,
en verscheen voor het Magistraat met eene volmacht haars
broeders, « heer Thomas Stepney, Baronnetta in de Provincie
van Wels (Wales), in militairen dienst in Seelant, » om de
noodige schenking te doen van hare twee zusters Priscilla en
s
745
en, naast andere schildersdochters , die het palet hielden,
prijst hij van Dijcks dochter.
Toen Justina van Dijck met haren gemaal in Londen
wederkwam, bevonden zij zich in uiterste geldverlegenheid.
De nalatenschap haars vaders was tot nog toe niet gansch
vereffend, en wat zij reeds trok, was haar nu ontstolen door
hen, wien zij haar geld toevertrouwde in de bangeoorlogstijden.
In die netelige omstandigheid wendde onze behoeftige kunste-
nares zich tot Karei II, die zijnen onthalsden vader, na lang
worstelen, op den troon volgde. De nieuwe Vorst erkende wat
Karei I zijnen Hofschilder schuldig was gebleven. Te rekenen
van 29 September 1661, verleende hij de schrijfster van het
smeekschrift een jaarlijksch inkomen van 200 pond, dat haar
echter weer niet regelmatig werd uitbetaald. Toen hare tante,
den 2711 December 1664, op het Antwerpsen begijnhof, overle-
den was, zond Justina van Dijck een ander vertoog aan den Ko-
ning, ten einde haren bekrompen toestand bloot te leggen en het
noodige reisgeld te bekomen, om te Antwerpen te kunnen gaan
erven. Van 12 November 1665 tot einde Januari van het vol-
gende jaar, vinden wij haar en haren man te Antwerpen, om
daar met hare bastaardzuster de aanzienlijke nalatenschap
hunner tante te verdeelen. Na in Londen te zijn weergekeerd,
stierf John Baptist Stepney, en Justina van Dijck volgde hem
in het graf lang voor 6 Juli 1690. Hare bejaarde dochter,
Anna Justina Stepney, was dan reeds te Antwerpen gekomen,
en verscheen voor het Magistraat met eene volmacht haars
broeders, « heer Thomas Stepney, Baronnetta in de Provincie
van Wels (Wales), in militairen dienst in Seelant, » om de
noodige schenking te doen van hare twee zusters Priscilla en
s