DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0893
Zijn welstand
werpenaar verkoos zijne kunstlievende geboortestad boven
Spanjes trotsche Hofstad. In den herfst van 1620 keerde Zegers
terug in Antwerpen, waar hij oogenblikkelijk lid werd van de
Rederijkkamer de Violier, aan wier feestdisschen hij gedurende
veertien jaren zou deelnemen. Als herinnering aan zijn veree-
re nd verblijf te Madrid, had onze meester zijnen voornaam
eenigszins verspaanscht, want van nu af teekende hij
« Gerardo. » Den 28n November 1621 trad hij, met zijne oude
moeder aan den arm, voor den Antwerpschen notaris Jan
Placquet, om huwelijksvoorwaarden te maken met Catharina
Wouters, dochter van wijlen Domien en van Joanna van Lie-
beke. De dertigjarige schilder bezat toen reeds een aanzienlijk
vermogen. In gereed geld en juweelen bracht hij 18,000 gulden
ten huwelijk. De bruid, van haren kant, leverde maar 6,000
gulden; doch zij zou zich geheel reeden en kleeden en al de
kosten der bruiloftfeest dragen. De gehuwden betrokken aan-
stonds een huis op de Meir. Zij werden vader en moeder
van acht meisjes en drie jongens. Toen de eerste dezer zonen,
Jan Baptist, op 3i December 1624, over de vont werd ge-
heven, schreef de'koster bij den doopakt, dat het kind in een
huis der Keizerstraat ter wereld kwam. Vader Zegers bleef
daar echter niet gevestigd. Den 6n Maart 1631 kocht hij op de
Meir, tegenover de Lange Ciarastraat, het groot huis, dat
thans nummer 48 draagt, en dat Zegers naar zijne eigene
plannen liet bouwen gelijk men het nu nog bewondert.
Wanneer de Prins-Kardinaal te Antwerpen zijne intrede
deed, maalde Geeraard Zegers voor den Isabellaboog het groot
tafereel : Isabella van uit den Hemel Koning Phi-
lips insprekende om zijnen Broeder als Landvoogd
naar Nederland te sturen. Zijne Hoogheid scheen zoo
56
werpenaar verkoos zijne kunstlievende geboortestad boven
Spanjes trotsche Hofstad. In den herfst van 1620 keerde Zegers
terug in Antwerpen, waar hij oogenblikkelijk lid werd van de
Rederijkkamer de Violier, aan wier feestdisschen hij gedurende
veertien jaren zou deelnemen. Als herinnering aan zijn veree-
re nd verblijf te Madrid, had onze meester zijnen voornaam
eenigszins verspaanscht, want van nu af teekende hij
« Gerardo. » Den 28n November 1621 trad hij, met zijne oude
moeder aan den arm, voor den Antwerpschen notaris Jan
Placquet, om huwelijksvoorwaarden te maken met Catharina
Wouters, dochter van wijlen Domien en van Joanna van Lie-
beke. De dertigjarige schilder bezat toen reeds een aanzienlijk
vermogen. In gereed geld en juweelen bracht hij 18,000 gulden
ten huwelijk. De bruid, van haren kant, leverde maar 6,000
gulden; doch zij zou zich geheel reeden en kleeden en al de
kosten der bruiloftfeest dragen. De gehuwden betrokken aan-
stonds een huis op de Meir. Zij werden vader en moeder
van acht meisjes en drie jongens. Toen de eerste dezer zonen,
Jan Baptist, op 3i December 1624, over de vont werd ge-
heven, schreef de'koster bij den doopakt, dat het kind in een
huis der Keizerstraat ter wereld kwam. Vader Zegers bleef
daar echter niet gevestigd. Den 6n Maart 1631 kocht hij op de
Meir, tegenover de Lange Ciarastraat, het groot huis, dat
thans nummer 48 draagt, en dat Zegers naar zijne eigene
plannen liet bouwen gelijk men het nu nog bewondert.
Wanneer de Prins-Kardinaal te Antwerpen zijne intrede
deed, maalde Geeraard Zegers voor den Isabellaboog het groot
tafereel : Isabella van uit den Hemel Koning Phi-
lips insprekende om zijnen Broeder als Landvoogd
naar Nederland te sturen. Zijne Hoogheid scheen zoo
56