DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0959
Hendrik Herregouts
947
doch hij hertrouwde op 18 Maart 1685 met Margaretha
Claessens. Hij werd den i6n October 1693 in de kerk
der Predikheeren begraven.
Gelijk Jan Erasm Quellin streefde ook Hendrik Herre-
gouts naar grootschheid; doch zijne logge tonen en al te zware
schaduwen ontsierden zijne goede samenstelling en zijne
meestal wel geteekende figuren. Zijn voornaamste werk blijft
het Laatste Oordeel, met zijn tal van naakte figuren van het
dubbel der levensgrootte, dat zich in de Brugsche Sinte Anna-
kerk bevindt. In dezelfde stad bewaart men van hem in de
Sint Basiliuskerk : de Martelie van Sint Basilius; in
het Sint Jansgasthuis : Sint Augustinus in Verrukking;
in de Onze-Lieve-Vrouwenkerk : Sint Dominicus in
gebed voor het Kruis, en in de Sinte Magdalenakerk :
eene Hemelvaart van Maria. De Sint Petrus en Paulus-
kerk van Mechelen bewaart van hem een tafereel de Zege-
praal van den gekruisten Jezus. Vroeger bestonden er
in deze stad verscheidene zijner werken; want Hendrik Her-
regouts was een geboren Mee hel aar. Hij kwam op 1 April
i633 ter wereld en oefende zich bij zijnen vader, den vergulder-
schilder David Herregouts. Toen Hendrik de penseelen
machtig was, trok hij over de Alpen en verbleef zoo lang te
Rome, dat men hem later wel eens den Romein noemde.
Omstreeks 1661 bevond hij zich te Keulen, waar hij veel
bijval genoot, en een Duitsch meisje, Anna Dorothea Cre-
mers, huwde. In 1664 vestigde hij zich te Antwerpen en trad
er aanstonds als vrijmeester bij de Schilders-Kamer. Korts
daarna trok hij naar Mechelen, waar hij in 1666 zijn
vrijmeesterschap kocht en vervolgens weer naar Duitschland
en dan naar Italië toog. In Juli 1679 kwam hij regelrecht van
947
doch hij hertrouwde op 18 Maart 1685 met Margaretha
Claessens. Hij werd den i6n October 1693 in de kerk
der Predikheeren begraven.
Gelijk Jan Erasm Quellin streefde ook Hendrik Herre-
gouts naar grootschheid; doch zijne logge tonen en al te zware
schaduwen ontsierden zijne goede samenstelling en zijne
meestal wel geteekende figuren. Zijn voornaamste werk blijft
het Laatste Oordeel, met zijn tal van naakte figuren van het
dubbel der levensgrootte, dat zich in de Brugsche Sinte Anna-
kerk bevindt. In dezelfde stad bewaart men van hem in de
Sint Basiliuskerk : de Martelie van Sint Basilius; in
het Sint Jansgasthuis : Sint Augustinus in Verrukking;
in de Onze-Lieve-Vrouwenkerk : Sint Dominicus in
gebed voor het Kruis, en in de Sinte Magdalenakerk :
eene Hemelvaart van Maria. De Sint Petrus en Paulus-
kerk van Mechelen bewaart van hem een tafereel de Zege-
praal van den gekruisten Jezus. Vroeger bestonden er
in deze stad verscheidene zijner werken; want Hendrik Her-
regouts was een geboren Mee hel aar. Hij kwam op 1 April
i633 ter wereld en oefende zich bij zijnen vader, den vergulder-
schilder David Herregouts. Toen Hendrik de penseelen
machtig was, trok hij over de Alpen en verbleef zoo lang te
Rome, dat men hem later wel eens den Romein noemde.
Omstreeks 1661 bevond hij zich te Keulen, waar hij veel
bijval genoot, en een Duitsch meisje, Anna Dorothea Cre-
mers, huwde. In 1664 vestigde hij zich te Antwerpen en trad
er aanstonds als vrijmeester bij de Schilders-Kamer. Korts
daarna trok hij naar Mechelen, waar hij in 1666 zijn
vrijmeesterschap kocht en vervolgens weer naar Duitschland
en dan naar Italië toog. In Juli 1679 kwam hij regelrecht van