Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (18.1956)

RZEŹBY SEBASTIANA SALI


U. 4. Część środkowa nagrobka Piotra Opalińskiego. (Fot. F. Maćkowiak)

przy kościele fl. 500.“ 15 W rachunkach kamienioło-
mów dębnickich w latach 1649—52 wymieniony jest
15 O odnalezieniu tej zapiski informował w dyskusji
na Zjeździe Walnym Stowarzyszenia Hist. Sztuki w r.
1955 w Olsztynie mgr A. Fischinger. Bramki te przy-
pisywano m. i. Janowi Trevano. W tej chwili trudno
przesądzić, czy Sala jest także ich projektodawcą —
może był nim Trevano; zob. Bochnak A., Kościół śś.
Piotra, i Pawła w Krakowie i jego rzymski pierwo-
wzór, oraz architekt królewski Jan Treoano, Prace
K.H.S. IX (1948), s. 114, ryc. 20, s. 116 i 117. Mgr Fi-
schingerowi wdzięczny jestem za udostępnienie mi

„p. Sebastian” lub „p. Sebastian z Krakowa" jako na-
bywający marmur; w r. 1650 wspomniany jest sześcio-
bliższych informacji, dotyczących tego przekazu źró-
dłowego, na którego temat przygotowuje on komuni-
kat. Dokonana rewizja atrybowanych dotychczas Tre-
vanowi prac, wykazujących analogie ze stwierdzonymi
archiwalnie dziełami Sali, pozwoli na poczynienie ko-
rektur niezawodnie rozszerzających oeuvre Sali. Por.
Kutrzebianka K., Mauzoleum Świętego Stanisława
io katedrze na Wawelu (odb. z Wiary i Życia), Kraków
1925, s. 14—15, przyp. 1. Wspomniane tam epitafium
bpa Marcina Szyszkowskiego w katedrze na Wawelu

59