Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (18.1956)

ARCHITEKT KACPER BAŻANKA


II. 3. Imbramowice, kościół norbertanek. Tabernakulum ołtarza głównego.
(Fot. W. Gumuła)

nagrodę za projekt rozwiązania urbanistycznego gma-
chu publicznego8. Należy przypuszczać, że opubli-
kowanie zachowanych prac konkursowych Akademii
św. Łukasza rzuci jaśniejsze światło na twórczość Ba-
żanki, zwłaszcza, że z terenu Polski znamy jedynie
jego działalność w zakresie architektury kościelnej.
Po owym konkursie urywają się wiadomości o na-
szym architekcie na lat kilka. Spotykamy go dopiero
w r. 1711, tym razem już w kraju9. Dnia 1 lutego te-
goż roku zapisała ksieni norbertanek w Ibramowi-
cach w kronice klasztornej: „zaciągnęłam sławnego
8 Łoret, Gli artisti, s. 33.
9 Jedynie Sztuka polska czasów nowożytnych, jw.,

architekta imć pana Barzankę, który wydał abrys na
murowanie kościoła i klasztoru, któremu dałam zadat-
ku talarów bitych 40“10. Z wzmianki tej, podanej
w czasie przeszłym, wynika, że w lutym plany już
istniały. Od tego czasu nazwisko Bażanki przewija się
przez karty kroniki imbramowickiej aż do jego śmier-
ci, jasno wskazując jak (bardzo artysta był związany
z odbudową zniszczonego pożarem klasztoru, którą
można nazwać pracą jego życia.
W roku 1711 (27.III) objął krakowską stolicę bisku-
pią Kazimierz Łubieński ogłaszając już 15 kwietnia
s. 30 podaje, że Bażanka czynny był w Polsce od r. 1709.
10 Kronika imibramowicka, jw., s. 89.

87