DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Rozprawy
DOI Artikel:Zagórowski, Olgierd: Architekt Kacper Bażanka
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41526#0101
ARCHITEKT KACPER BAŻANKA
a w szczególności z tamtejszą kolegiatą39. Również
w r. 1716 wykonany został projektowany przez Ba-
żankę pomnik nagrobny Brzechffów40 do kościoła śś.
Piotra i Pawła w Krakowie41.
W tym czasie, być może bezpośrednio po urodzeniu
córki, zmarła żona Bażanki. Niebawem,' 23 paździer-
nika 1717 r., wstępuje on ponownie w związki mał-
żeńskie z Teresą Delerówną. I tym razem ślubu udzie-
la ks. Lochman, za dyspensą bpa K. Łubieńskiego42.
Dnia 5 października 1719 r. urodził się Bażance syn
Michał Franciszek 43.
W marcu 1720 r. rozpoczęto w warsztatach kamie-
niarskich przy łomach marmuru w Dębniku koło Czer-
nej pracę nad zaprojektowanym przez Bażankę44 na-
grobkiem Stefana Branickiego, wojewody podlaskie-
go, do krakowskiego kościoła' śś. Piotra i Pawła 45. Na-
grobek ten fundowała wdowa Katarzyna z Sapiehów,
która jednak przed jego wykonaniem umarła. Castrum
doloris na pogrzeb wojewodziny, który odbył się 11
maja 1720, wykonał również nasz architekt46.
W związku z robotami budowlanymi w Imbramo-
wicach Bażanka zobowiązał się w r. 1720 wizytować
ich postęp i rzeczywiście jeszcze w ciągu tego samego
roku przybywał do Imbramowic pięciokrotnie 47, w ro-
ku zaś następnym trzykrotnie48, w tym raz w towa-
rzystwie doktora Jacka Łopackiego, późniejszego ar-
chiprezbitera kościoła Mariackiego w Krakowie.
Zagadkową wiadomość o stosunkach „Królewca
z architektem krakowskim Bazanką vel Baranką
w r. 1720“ podał M. Morelowski4n, powołując się na
39 W latach 1716—26 prowadzono w kolegiacie san-
domierskiej większe roboty budowlane, wobec czego
nasuwa się domysł, że nasz architekt był ich kierow-
nikiem, zwłaszcza że posiadamy konkretną wiadomość
o jego podróży do Sandomierza 30 sierpnia 1719 (Kro-
nika imbramowicka, jw., s. 260). Rzecz godna uwagi,
że pojechał tam z ks. Lochmanem, który piastował
godność kanonika i proboszcza kolegiaty sandomier-
skiej i z tego tytułu nadzorował roboty budowlane
w tej świątyni. W program prac restauracyjnych obok
wymiany urządzenia wnętrza wchodziło wybudowa-
nie krypty grobowej (Wiśniewski J., Katalog prała-
tów i kanoników sandomierskich. Acta Actorum,
Radom 1926, s. 128 i 138). Po jej wymurowaniu ka-
pituła sandomierska przesłała Bażance pieniądze na
posadzkę (tamże, s. 139), którą on skontraktował
w Czernej (Archiwum klasztoru karmelitów bosych
w Czernej, Computus accepti et expensi apud Conv.
Czernensis ab anno 1682 ad annum 1727, November
1725). Bażanka nie dożył końca robót w Sandomierzu;
zmarł przed dniem 21 stycznia 1726 w Tarnowie,
w czasie podróży — bodaj czy nie do Sandomierza.
40 Archiwum Bibl. Jagielł. w Krakowie, rkps 2557,
Liber sepultorum in ecclesia S. Petri, p. 1.
41 Computus accepti, jw.
42 Sygański, jw., s. 208.
43 Liber natorum eccl. Omnium Sanctorum. Wystę-
puje on następnie w 1. 1740—42, tamże.
44 Computus accepti, jw.
45 Liber sepultorum, jw., p. 1.
46 Tamże, p. 1 i 21,
II. 7. Kraków, katedra na Wawelu. Hełm wieży
zegarowej. (Fot. S. Kolowca)
47 Był tam 10.IV, 2.X, 17.X i 20.X—2.X1.1720; Kro-
nika imbramowicka, jw., s. 273, 286, 289 i 290.
48 3, 25 i 27.VI.1721; tamże, s. 304, 305 i 306.
49 Morelowski M., Snycerz Gędłowski, mistrz Ga-
sparini i organy grupy wileńskiej w w. XVIII, Prace
i Materiały Sprawozdawcze Sekcji Historii Sztuki
Tow. Przyj. Nauk w Wilnie III (1938/39), s. 312.
91
a w szczególności z tamtejszą kolegiatą39. Również
w r. 1716 wykonany został projektowany przez Ba-
żankę pomnik nagrobny Brzechffów40 do kościoła śś.
Piotra i Pawła w Krakowie41.
W tym czasie, być może bezpośrednio po urodzeniu
córki, zmarła żona Bażanki. Niebawem,' 23 paździer-
nika 1717 r., wstępuje on ponownie w związki mał-
żeńskie z Teresą Delerówną. I tym razem ślubu udzie-
la ks. Lochman, za dyspensą bpa K. Łubieńskiego42.
Dnia 5 października 1719 r. urodził się Bażance syn
Michał Franciszek 43.
W marcu 1720 r. rozpoczęto w warsztatach kamie-
niarskich przy łomach marmuru w Dębniku koło Czer-
nej pracę nad zaprojektowanym przez Bażankę44 na-
grobkiem Stefana Branickiego, wojewody podlaskie-
go, do krakowskiego kościoła' śś. Piotra i Pawła 45. Na-
grobek ten fundowała wdowa Katarzyna z Sapiehów,
która jednak przed jego wykonaniem umarła. Castrum
doloris na pogrzeb wojewodziny, który odbył się 11
maja 1720, wykonał również nasz architekt46.
W związku z robotami budowlanymi w Imbramo-
wicach Bażanka zobowiązał się w r. 1720 wizytować
ich postęp i rzeczywiście jeszcze w ciągu tego samego
roku przybywał do Imbramowic pięciokrotnie 47, w ro-
ku zaś następnym trzykrotnie48, w tym raz w towa-
rzystwie doktora Jacka Łopackiego, późniejszego ar-
chiprezbitera kościoła Mariackiego w Krakowie.
Zagadkową wiadomość o stosunkach „Królewca
z architektem krakowskim Bazanką vel Baranką
w r. 1720“ podał M. Morelowski4n, powołując się na
39 W latach 1716—26 prowadzono w kolegiacie san-
domierskiej większe roboty budowlane, wobec czego
nasuwa się domysł, że nasz architekt był ich kierow-
nikiem, zwłaszcza że posiadamy konkretną wiadomość
o jego podróży do Sandomierza 30 sierpnia 1719 (Kro-
nika imbramowicka, jw., s. 260). Rzecz godna uwagi,
że pojechał tam z ks. Lochmanem, który piastował
godność kanonika i proboszcza kolegiaty sandomier-
skiej i z tego tytułu nadzorował roboty budowlane
w tej świątyni. W program prac restauracyjnych obok
wymiany urządzenia wnętrza wchodziło wybudowa-
nie krypty grobowej (Wiśniewski J., Katalog prała-
tów i kanoników sandomierskich. Acta Actorum,
Radom 1926, s. 128 i 138). Po jej wymurowaniu ka-
pituła sandomierska przesłała Bażance pieniądze na
posadzkę (tamże, s. 139), którą on skontraktował
w Czernej (Archiwum klasztoru karmelitów bosych
w Czernej, Computus accepti et expensi apud Conv.
Czernensis ab anno 1682 ad annum 1727, November
1725). Bażanka nie dożył końca robót w Sandomierzu;
zmarł przed dniem 21 stycznia 1726 w Tarnowie,
w czasie podróży — bodaj czy nie do Sandomierza.
40 Archiwum Bibl. Jagielł. w Krakowie, rkps 2557,
Liber sepultorum in ecclesia S. Petri, p. 1.
41 Computus accepti, jw.
42 Sygański, jw., s. 208.
43 Liber natorum eccl. Omnium Sanctorum. Wystę-
puje on następnie w 1. 1740—42, tamże.
44 Computus accepti, jw.
45 Liber sepultorum, jw., p. 1.
46 Tamże, p. 1 i 21,
II. 7. Kraków, katedra na Wawelu. Hełm wieży
zegarowej. (Fot. S. Kolowca)
47 Był tam 10.IV, 2.X, 17.X i 20.X—2.X1.1720; Kro-
nika imbramowicka, jw., s. 273, 286, 289 i 290.
48 3, 25 i 27.VI.1721; tamże, s. 304, 305 i 306.
49 Morelowski M., Snycerz Gędłowski, mistrz Ga-
sparini i organy grupy wileńskiej w w. XVIII, Prace
i Materiały Sprawozdawcze Sekcji Historii Sztuki
Tow. Przyj. Nauk w Wilnie III (1938/39), s. 312.
91