Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (18.1956)

OLGIERD ZAGÓROWSKI


II. 30. Kraków, kościół misjonarzy. Obramienie niszy
w fasadzie. (Fot. W. Gumuła)

cyjne132. W r. 1721 restaurowano m. i. kaplicę śś.
Relikwii i ukończono posągi na ogrodzenie. W r. 1725
wykonano plan ołtarza głównego 133 wzniesionego jed-
nak dopiero w latach 1726—34 134, wreszcie w r. 1733
wystawiono chór muzyczny135. Fakt pochowania
zmarłego nagle w r. 1726 Bażanki w kaplicy św. Mi-
chała Archanioła zdaje się świadczyć, że był on sil-

nie związany z jezuitami i ich kościołem krakowskim
przez pracę nad rekonstrukcją i nowym urządzeniem
go po pożarze 136.
Ołtarz główny traktowany jest wieloplanowo
(il. 32). Ośrodek kompozycji stanowi obraz ujęty
w ramę przypominającą kształtem ramy z nagrob-
ków Branickich i Brzechffów, ujętą dwiema parami
135 Tamże, s. 51a.
138 Por. s. 92.

132 Por. s. 92.
133 Liber accessorum, jw. s. 44b.
134 Tamże, s. 46a, 48a i 52a.

118