Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (18.1956)

ARCHITEKT KACPER BAŻANKA


II. 33. Kraków, kościół śś. Piotra i Pawła. Chór muzyczny.
(Fot. W. Gumuła)

księga rachunkowa w r. 1734 mówi jedynie o repa-
racji nagrobka Szaniawskiego142, a wzmianka ze
stycznia 1724 o płaceniu przez biskupa ołtarza i „fo-
nibus“ do katedry może się jedynie odnosić do ołta-
rza św. Joachima w kaplicy Szaniawskiego, konse-
krowanego w r. 1728 oraz do bramki wejściowej.
Przypuszczenie o autorstwie Bażanki potwierdzić
mogą również liczne jego związki z Szaniawskim.
Łączenie przez T. Mańkowskiego nagrobka ze szkołą
142 IV—V, 1734 — razem 30 fl. (Archiwum klaszto-
ru karmelitów bosych w Czernej rkps XI, Computus
accepti et expensi apud eony. czernensis 1734—65).

Schlutera nie ma większego znaczenia, chodzi bowiem
tylko o wykonanie 14:J. Co zaś do hipotezy Tatarkiewi-
cza można przyjąć, iż część wspomnianej kwoty słu-
żyła rzeczywiście na pokrycie kosztów nagrobka Łu-
bieńskiego. Nagrobek ten nie tyle z uwagi na formę,
będącą powtórzeniem dawniejszych nagrobków bi-
skupich w transepcie katedry, lile ze względu na fun-
datora i czas powstania można by również połączyć
z nazwiskiem Bażanki.
)4a Mańkowski T., Rzeźby Schlutera w pałacu Kra-
sińskich w Warszawie, Biuletyn H. S. XII (1950),
s. 137.

121