DOI issue:
Nr. 2
DOI article:Rozprawy
DOI article:Dettloff, Szcznęsny: Rzecz o monumentalnych dwóch rzeźbach wrocławskich sprzed połowy XV wieku
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.41526#0216
KS. SZCZĘSNY DETTLOFĘ
II. 11. Głowa Chrystusa Boleściwego z kościoła św. Doroty we Wrocławiu
(Fot. E. Kozłowska-Tomczyk, zb. P.I.S.)
ko zwisów szat, jak u wszystkich tamtych rzeźb, ale
sposobem zarzucenia płaszczy świadczy wyraźnie
o głęboko przemyślanej łączności odwrocia z awer-
sem, który w ten sposób jest jeszcze dosadniej w swej
fakturze wytłumaczony (płaszcz Chrystusa jako tło
półtaktu, przechylenie obu figur w ruchu, z tej strony
jeszcze silniej podkreślone). Stąd śmiem przypuścić
że obie figury zostały na swym ostatnim miejscu przy
filarach nawy głównej ustawione dopiero wtedy, gdy
w baroku postanowiono ów dalszy jej wystrój rzeź-
biarski.
18 Por. Panofsky E., „Imago Pietatis“. Ein Beitrag
zur Geschichte des „Schmerzensmannes“ und der
Również odmienne rozmiary figur (Chrystus z co-
kołem wys. 168 cm, Madona tylko 145 cm) mogły by
naprowadzić na myśl, że oba posągi stały w pewnej
odległości od siebie, może na jakich konsolach. Na-
tomiast fakt, że taki właśn/ie zespół — ,,Boleściwy“
i Matka Boska z Dzieciątkiem („Maria Mediatrix“) —
tworzył tzw. Imago Pietatis18, wskazywał by na to,
że obie postacie razem przedstawiały jakąś duchową
łączność dla wiernych. Nie wolno nam również za-
pominać o potworach cokołowych pod stopami obu
postaci, symbolach dziś już źle czytelnych, ale w każ-
„Maria Mediatrix“, w: Festschrift fur Max J. Friedlan-
der, Leipzig 1927, s. 261, a także v. d. Osten, jw.
206
II. 11. Głowa Chrystusa Boleściwego z kościoła św. Doroty we Wrocławiu
(Fot. E. Kozłowska-Tomczyk, zb. P.I.S.)
ko zwisów szat, jak u wszystkich tamtych rzeźb, ale
sposobem zarzucenia płaszczy świadczy wyraźnie
o głęboko przemyślanej łączności odwrocia z awer-
sem, który w ten sposób jest jeszcze dosadniej w swej
fakturze wytłumaczony (płaszcz Chrystusa jako tło
półtaktu, przechylenie obu figur w ruchu, z tej strony
jeszcze silniej podkreślone). Stąd śmiem przypuścić
że obie figury zostały na swym ostatnim miejscu przy
filarach nawy głównej ustawione dopiero wtedy, gdy
w baroku postanowiono ów dalszy jej wystrój rzeź-
biarski.
18 Por. Panofsky E., „Imago Pietatis“. Ein Beitrag
zur Geschichte des „Schmerzensmannes“ und der
Również odmienne rozmiary figur (Chrystus z co-
kołem wys. 168 cm, Madona tylko 145 cm) mogły by
naprowadzić na myśl, że oba posągi stały w pewnej
odległości od siebie, może na jakich konsolach. Na-
tomiast fakt, że taki właśn/ie zespół — ,,Boleściwy“
i Matka Boska z Dzieciątkiem („Maria Mediatrix“) —
tworzył tzw. Imago Pietatis18, wskazywał by na to,
że obie postacie razem przedstawiały jakąś duchową
łączność dla wiernych. Nie wolno nam również za-
pominać o potworach cokołowych pod stopami obu
postaci, symbolach dziś już źle czytelnych, ale w każ-
„Maria Mediatrix“, w: Festschrift fur Max J. Friedlan-
der, Leipzig 1927, s. 261, a także v. d. Osten, jw.
206