Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]
Biuletyn Historii Sztuki
— 18.1956
Cite this page
Please cite this page by using the following URL/DOI:
https://doi.org/10.11588/diglit.41526#0225
DOI issue:
Nr. 2
DOI article:Rozprawy
DOI article:Dettloff, Szcznęsny: Rzecz o monumentalnych dwóch rzeźbach wrocławskich sprzed połowy XV wieku
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.41526#0225
O DWÓCH RZEŹBACH WROCŁAWSKICH SPRZED POŁ. XV W.
II. 18. Głowa Madonny z Hallgarten. (Fot. wg E. Liithgen, Gotische
Plastik in d. Rheinlanden)
Wszakże to portret zażywnej mieszczki podobnie, jak
mała, lalikowata, figlarnie uśmiechnięta św. Barbara(?)
z Dolnej Bawarii w monachijskim Nationalmuseum
(ok. 1420—30 r.) będzie doskonałym przykładem po-
dobizny jakiejś młodej dziewczyny mieszczańskiej (il.
22). I tak śledzić możemy oddziaływanie tego „zideali-
zowanego“ realizmu naszego tematu aż po późniejsze
już dzieła Multschera, w którego Madonnie z Ster-
zingu (dziś Vipiteno, 1458 r.) odzywa się ten moment
36 Por. Devigne M., La sculpture mosane, Paris —
Bruxelles 1932, s. '57, gdzie autor mówi poza tym
z całą wyrazistością przy jawnym oparciu się na daw-
nych wzorach, szczególnie w kontrapostycznym wy-
gięciu figury (il. 28). Ustępuje wprawdzie ów realizm
życiowy niekiedy miejsca pewnej wyniosłości czy
nawet majestatyczności w wyrazie twarzy, jak to dzie-
je się na przykład u Madonny z Maestricht z ok. 1430
(il. 24),' stanowiącej zresztą typ w zasadniczej swej
formie przejęty do Niderlandów z południowo-wschod-
niego regionu Niemiec38. Ale jest to w całokształcie
o impulsach niemieckich w tym okresie, a wcześniej-
szych czeskich i także szwabskich w XIV w.
215
II. 18. Głowa Madonny z Hallgarten. (Fot. wg E. Liithgen, Gotische
Plastik in d. Rheinlanden)
Wszakże to portret zażywnej mieszczki podobnie, jak
mała, lalikowata, figlarnie uśmiechnięta św. Barbara(?)
z Dolnej Bawarii w monachijskim Nationalmuseum
(ok. 1420—30 r.) będzie doskonałym przykładem po-
dobizny jakiejś młodej dziewczyny mieszczańskiej (il.
22). I tak śledzić możemy oddziaływanie tego „zideali-
zowanego“ realizmu naszego tematu aż po późniejsze
już dzieła Multschera, w którego Madonnie z Ster-
zingu (dziś Vipiteno, 1458 r.) odzywa się ten moment
36 Por. Devigne M., La sculpture mosane, Paris —
Bruxelles 1932, s. '57, gdzie autor mówi poza tym
z całą wyrazistością przy jawnym oparciu się na daw-
nych wzorach, szczególnie w kontrapostycznym wy-
gięciu figury (il. 28). Ustępuje wprawdzie ów realizm
życiowy niekiedy miejsca pewnej wyniosłości czy
nawet majestatyczności w wyrazie twarzy, jak to dzie-
je się na przykład u Madonny z Maestricht z ok. 1430
(il. 24),' stanowiącej zresztą typ w zasadniczej swej
formie przejęty do Niderlandów z południowo-wschod-
niego regionu Niemiec38. Ale jest to w całokształcie
o impulsach niemieckich w tym okresie, a wcześniej-
szych czeskich i także szwabskich w XIV w.
215