Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (18.1956)

DRZEWORYT ASTROLOGICZNY ZWIĄZANY Z SEBASTIANEM BRANTEM

Mon om Uhmcmtidmt wmtlitgum Ocr óbaif m ftlmietm.


ttkr brftpraticf wd wrffotl
iMt mcsdfiqio$ ComimaiOrł
Cii g«rnad) allplanatu Rcfttcn
Wabm tm Ardte m turgi ri jeycttis
3u d) ptrf&^nb ba ITkrn |mi (rym bawfj
Wat óftr rntitd} wab bar aufi
$>at J Wl «i> t)ur ya tSoa t«m ł>t rrtrt
ŚDa n>«ii dtt bing jum fkflrn tam,
%'nb cttns śkfyltcoi oot b<ti fłntcfyta
Vnb baplanaw cr$iict>jncb«i
X>tt falfiiyon Jtatgm Ots f>J utl
XX?urfcil6id?(i>iJ5ti,jl6 jut)«rył
te* wirbt ctnjl j(|d) gcfcbitct)! auff (I >«3
TOtibtinmnJoi prop!>«tnt?a?»
Car ooirdt «n« £trr? xmb an EKImr
Vtl i16<(d xm&ntt nxł£ wrtmr
X>tiŁ 6^rt) jn fiumrtMn (U)t:n|ut) jaygws
j>r9 m ro^ł tłpH sygoł

£*r AwSe ntfrbt rttticf) &sld aBfdj au«t
«H< Usm jat ę>aStm f«nf)r gcri ttm
"Cit pnfl« we(<n wirt cr madxn
©rop cngefśrll m frycgo (dd>cn
Lsnn&er 6(r id> nic roili noimn
J*i Purtjnr jpj t rsirbc mon Jyc f cnnctl
Sern rmflop ba Arc0a cnb ba JTJcitt
tTlit 3r»rrni3<t)r łyartbt cnb?rti}Ofł •
Cif torr&rn Iryben gro$ mtfrib
25ca’ar ©ot rvae ba wtdyfk j[m Mb
3?ae bon mt Ktg nod} wafftrsflit
Anngctroua bda b o nit |ry gut
X?om anbrrn 10070 <d)nft >rjd>rn6<ft
Xt>4» bit pŁmrttti trryCei *
We ©ot (n mt 3r ts>ć rdtima non
T>rłb mit |tnt gna&trt &m» pirftrn
©ot wtn&c b<» gtfti rrrta frafft ju wytejt
2i&’«r rwc^ gam mon Lwjps Stbcdun

Go atfr&t JupUtr jo ftfjol grfiw*
4kr son jm lj>tt fłubim

Watm a Kit tw otrpłaitfe go*
i>a> Uyb <r was (m wibttfar
Gawnu tw kat t»ir eńatcHt
© »ku rat Śt(ł fe gartruato
%>*» (t aaff fytSm fłrtfflid) |?m*
Ir wdltn rylctb j* Otm tnb
Car tu futfo 0<t onfłtt ITlttl
fratirtą napa &rtS* bat ftpiffwd gon
lt)o mi m a rt f jj iułK wtr b« bao gonem*
iadyt mandptr gUtd? *U aP tr »afitbt
t£>tr vil bot ba wirbt fid) frttagm
Wtr mt |>4( wirbt boi fact brytn trdgai
*3o< gd tmn» fhb «t *Hn|cm ugtn
2lrmodT1 €£C€ C.onb »««.
Mtw Aalwbru 34mwrq,
^.Branr.

U. 2. „Von den Wunderlichen zamefugung der óbersten Planeten“, drzeworyt ulotny Sebastiana Brania,
1504. (Fot. wg Heitza)

planet, w danym wypadku tak 'zwanych górnych20,
zeszło się w pewnym okresie na niebie w jednym miejs-
cu, w wypadku opisanym przez Branta, w gwiazdo-
zbiorze Raka. Tego rodzaju zjawiska, noszące nazwę
koniunkcji i zdarzające się stosunkowo rzadko, po-
dobnie jak wszelkie niezwykłe zjawiska na niebie
(komety, zaćmienia) były podstawą przepowiedni
astrologicznych redagowanych przez najpoważniejsze
autorytety nauki.
2° Określenie „planeta górna" oznacza, że znajduje
się w większym oddaleniu od ziemi niż słońce, innymi

Astrologiczne przepowiednie oparte o zjawisko ko-
niunkcji posiadają swoje źródło w antycznych wyobra-
żeniach o tzw. Wielkim Roku (Magnus Annus), to jest
o okresie, który zamyka się między dwoma koniunk-
cjami wszystkich planet. Każda koniunkcja zamyka
epokę historii katastrofą i zagładą świata przez pożar
lub potop, po czym ta sama epoka powtarza się ze
wszystkimi szczegółami wydarzeń aż do następnej
koniunkcji, i tak w nieskończoność. Teorię Wielkiego
słowy, znajduje się powyżej słońca. Oczywiście rozu-
mowanie to oparte jest o zasadę geocentryzmu.

467