Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (18.1956)

DAWID I JAN TSCHERNINGOWIE


II. 5. Dawid Tscherning, Kana tytułowa do dzieła Adama Pantini Opatów czy ka
„Tractatuum Theologicorum...“, 1645, miedzioryt.

był z Marią, /bliską krewną znanego poety śląskiego
Marcina Opitza, historiografa króla polskiego Włady-
sława .IV6. Z małżeństwa tego przyszło na świat pię-
ciu synów. Ciężkie lata wojny trzydziestoletniej, jakie
wkrótce zawisły nad ziemią śląską sprawiły, że więk-
szość spośród nich opuścić musiała własny dom i udać
się w świat w poszukiwaniu pracy.
I tak najstarszy Paweł, po kilkunastoletniej włó-
czędze osiadł na stałe w Kopenhadze (11656.), gdzie do-
6 Wg Schultz A., Untersuchungen zur Geschichte der
schlesischen Maler (1500—1800), Breslau 1682, s. 159,
Maria była córką Marcina Opitza. Tscherning, Tscher-

szedł wnet do wysokiego stanowiska państwowego.
Brat jego Jan, z zawodu księgarz, dotarł znów ok.
l©3t) r. aż do Strassburga i tam założył rodzinę. Trzeci
z kolei syn Andrzeja — Fryderyk — był przez jakiś czas
aptekarzem w Lubece, czwarty zaś Andrzej, imiennik
ojca, przeniósł się do pobliskiego Wrocławia, gdzie pro-
wadził nieduży zakład handlowy. Ostatni wreszcie Da-
wid wybrał zawód sztycharza, a złośliwy los skazał go
na długie życie tułacze.
ningsches Vergissmeinnicht, s. 27 i tabl. I, uważa ją
natomiast za ciotkę (Tante, Base) poety.

485