Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (18.1956)

NAGROBKI KRYSKICH W DROBINIE


II. 5. Hieronim Cananesi, mezachownny nagrobek Stanisława i Katarzyny
Orlików w kościele dominikanów w Krakowie, według akwareli (z r. 1847.
(Repr. wg K. Sinko)

Z dwóch wyżej podanych napisów nagrobnych, nie-
wątpliwie pierwszy jest oryginalny i autentyczny.
Powstał on równocześnie z nagrobkiem, ponieważ do-
wionych przy katafalkach (castrum doloris), z zacho-
wanych mów żałobnych, a przede wszystkim z tym-
czasowych epitafiów, nawet gdy obaj autorzy podają
je jako inskrypcje nagrobkowe. Zdaje się, że iden-
tyczny jak w Drobinie wypadek zachodzi z inskrypcją
odnoszącą się do biskupa Filipa Padniewskiego. Ńa
jego nagrobku w katedrze krakowskiej znajdują się
dwa krótkie napisy ułożone przez Kochanowskiego;

kładne badanie nie wykazało żadnych późniejszych
przeróbek ani poprawek. Elogium podane przez Pa-
prockiego może mieć różne pochodzenie; mogło być
Starowolski podaje bardzo obszerny napis, jaki ze
względów kompozycyjnych nie mógł być pomieszczo-
ny na nagrobku. Niesłusznie więc przypuszcza Paga-
czewski, że napis podany przez Starowolskiego znaj-
dował się — wobec braku miejsca, na nagrobku —
w płycie posadzkowej zamykającej grób (Pagaczewski
J.. Jan Michałowicz z Urzędowa, Rocznik Krakowski
XXVIII, 1937, s. 36).

9