Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (39.1977)

EWA POLAK-TRAJDOS


II. 5. Wit Stos z, Krucyfiks kamienny z fundacji Slackera, Kość. Mariacki w Krako-

wie. (Fot. Z. Tomaszewska)

z dzieł krakowskich, a potem norymberskich, mieszczaństwo
siedmiogrodzkie starało się zapewnić sobie przynajmniej
usługi artystyczne jego synów, jeśli nie jego własne. Tak więc
przyczyna wędrówki synów Wita Stosza może leżeć w sprzy-
jających okolicznościach zarówno politycznych, handlowych,
jak i kulturalnych Siedmiogrodu. Z Janem Stoszem wiąże
się grupę ołtarzy w Sighisoara, Beia i Fiseriu17. Głównym

dziełem tego warsztatu jest ołtarz św. Marcina w Sighisoara,
w którego malowidłach widać wpływy ołtarza św. Kiliana
z Munnerstadt dzieła Wita Stosza. W tychże malowidłach
siedmiogrodzkich ujawnia się jednak także wpływ środowis-
ka krakowskiego, szczególnie w strojach, które oddają kli-
mat zgodny z przedstawieniami miniatur Kodeksu Behema18.
Janowi Ewangeliście przypisuje się ołtarz św. Jana w Roadas,

17 yATASIANU, Arta in Transilnania..., o.c., s. 423.

18 A. ERHR v. REITZENSTEIN, Altdeutsche Makrel in Sieben-
biirgen [w:] Mitteilungen der Deutschen Akademie, Milnchen 1932, s. 94.

8