Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki — 39.1977

DOI Artikel:
Polak-Trajdos, Ewa: Ze studiów nad twórczością Mistrza Krucyfiksów Siedmiogrodzkich
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.48235#0020

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
EWA POLAK-TRAJDOS


II. 8. Martin Schongauer, Ukrzyżowanie,, drzeworyt B. 17,
wg J. Baum, Martin Schongauer, Wien 1948, ryc. 37

U. 9. Ecce Homo ok. 1490 z To-
runia. (Fot. E. Polak-Trajdos)


Trzy pierwsza krucyfiksy Ginbart i Radocsay wiązali
z kamiennym Ukrzyżowanym Stosza fundacji Slackera
z krakowskiego kościoła Mariackiego. Do tego poglądu przy-
chyla się również Vatasianu24. Również krucyfiks z Apold
mimo złego stanu zachowania był wiązany z Ukrzyżowanym
Stosza z kościoła Mariackiego25. Sugestie te są jednak zbyt
jednostronne. Wydaje nam się, że nie tylko krucyfiks kamien-
ny Stosza wpłynął na rzeźbę siedmiogrodzką. Ponadto za
mało została uwypuklona przez tych badaczy własna inter-
pretacja twórcza rzeźbiarza z Siedmiogrodu i jego stosunek
do krakowskiego warsztatu Stosza.
Na pierwszy rzut oka zdawałoby się, że istotnie artysta
siedmiogrodzki dosyć wiernie posługuje się kamiennym mo-
delem stoszowskim. Tak np. podobnie jak w krucyfiksie
fundacji Slackera, Chrystus z Sibiu i Cluj rozciąga ramiona
wzdłuż belki krzyża niemal poziomo, przy czym zostaje moc-
no uwypuklona kość barkowa lewego ramienia. Artysta prze-
strzega także gotyckiego wcięcia w pasie stosowanego w fi-
gurach Ukrzyżowanego Stosza26. Również układ wyprę-
24 RADOCSAY, Bas Hermannstddter, o.c., s. 283; — GINHART,
o.c.; — YATASIANU. Arta in Transilrania..., o.c., s. 420.
25 STANESCU, o.c., s. 39.
26 S. DETTLOFF, Ze studiów nad sztuką Wita Stosza. Późnogotyckie
krucyfiksy krakowskie, „Biul. Hist. Sztuki” XI, 1949, nr 1/2, s. 22—23.
27 Ibidem, s. 2. Natomiast L. FISCHEL (Nicolaus Gerhart und die

żonych nóg w krucyfiksach siedmiogrodzkich jest identyczny
jak w dziele krakowskim. Można by przypuścić, że rzeźbiarz
siedmiogrodzki mógł być w tym wypadku, podobnie jak Stosz
inspirowany przez Mikołaja z Leydy, który ten typ przesz-
czepił z Niderlandów. Jednakże specyficzne odchylenie i skrzy-
wienie dużego palca prawej stopy, tak charakterystyczne dla
kamiennego Ukrzyżowanego Stosza, nie występuje w krucy-
fiksie z Baden-Baden Mikołaja z Leydy. Ten szczegół pow-
tarza się natomiast w krucyf iksach siedmiogrodzkich27.
Świadczy to dowodnie o tym, że artysta w układzie wyprę-
żonych nóg Chrystusa wzorował się bezpośrednio na krucy-
fiksie z fundacji Slackera (il. 5). Zespół żeber klatki piersio-
wej w krucyfiksach z Sibiu i Cluj jest półokrągły jak we
wszystkich krucyfiksach monumentalnych Stosza28.
Poziome ustawienie ramion Chrystusa na przecięciu krzy-
ża również jest typowo stoszowskie. Jednakże już w samym
zarysie tułowia widać, że Chrystus z Sibiu i Cluj jest atletycz-
ny w przeciwieństwie do ascetycznego Ukrzyżowanego Sto-
sza z kościoła Mariackifgo w Krakowie.
Bildhauer der deutschen Spatgotik, Munchen 1944, s. 46) sugeruje, że inicja-
torem typu wyprężonych nóg jest Mistrz E. S. Jednakże u Mistrza E. S.
Ukrzyżowany nie ma charakterystycznego skrzywienia i odchylenia dużego
palca u stopy, co wskazuje, że ujęcie takie raczej wiąże się tylko ze sto-
szowskim krucyfiksem kamiennym fundacji Slackera.
28 DETTLOFF, Ze studiów..., o.c., s. 26.

10
 
Annotationen