MOTYWY MISTRZA KART DO GRY
mt uaftt|a tta
tóm tmeutttd tfr i$r-
mitó te & ftmtcta
Miiuna
n rnt emstmtfh tut ttt
OJ fes< & ra ®
tnttmtmtttftmttmta
ko ttmtttmdWltttąftt'
WU: r "WWi
Ott ‘ xjO .1
'■■ W«t ta tomttitts tpttó
Mflma pafmth fitpct me
“matm mam aiuutta mta
mm trltmttm m m v Cd
jmmt fitm flm tomtó ta
4:- mfcmlttm tma ettts/{i
mav^afó|AHttu >
;:J• «■' iw® ftutmrns ct tct \\
WaioMmmttttmiif
IwtatttMtótdimi
} _• •»«*> j«UHtQiuuum ?i > U.
I 'J mitm-nrtmttmitsuw
; fWttua-ttmiWmattt'
II. 2. Mszał nr 2 (KP) katedry waiuelskiej, k. CLXXIII r. (Fot. Z. Malinowski)
Niewieściej (Meister der Weibermacht). Największy zespół
jego kopii obejmujący 58 miedziorytów zachował się w Al-
bertinie w Wiedniu8. Przekazują one wygląd wielu motywów
z serii „liczb” Mistrza Kart do Gry, które nie przetrwały do
naszych czasów.
8 M. GEISBERG, Das Kupferstich-Kartenspiel der Ic. und k. Hofbiblio-
thek zu Wleń aus der Mitte des XV. Jahrhunderts, „Studien zur deutschen
Kunstgeschichte” 205, (Strassburg) 1918.
Jak zauważył Geisberg, część zachowanych miedziory-
tów Mistrza Kart do Gry („figury”) została odbita z pojedyn-
czych, dużych płyt, część („liczby”) z różnie zestawianych
małych płytek zawierających po jednym motywie. A.van
Buren i S. Edmunds przypuszczają, że editio princeps była
wykonana w całości z dużych płyt. Sądzą one, że gdy część
z tych płyt została zagubiona, a chciano odbić nową edycję
kart, pocięto płyty z „liczbami” zawierające niewielkie, izo-
lowane motywy, by przez nowe zestawienia i powtórzenia
21
mt uaftt|a tta
tóm tmeutttd tfr i$r-
mitó te & ftmtcta
Miiuna
n rnt emstmtfh tut ttt
OJ fes< & ra ®
tnttmtmtttftmttmta
ko ttmtttmdWltttąftt'
WU: r "WWi
Ott ‘ xjO .1
'■■ W«t ta tomttitts tpttó
Mflma pafmth fitpct me
“matm mam aiuutta mta
mm trltmttm m m v Cd
jmmt fitm flm tomtó ta
4:- mfcmlttm tma ettts/{i
mav^afó|AHttu >
;:J• «■' iw® ftutmrns ct tct \\
WaioMmmttttmiif
IwtatttMtótdimi
} _• •»«*> j«UHtQiuuum ?i > U.
I 'J mitm-nrtmttmitsuw
; fWttua-ttmiWmattt'
II. 2. Mszał nr 2 (KP) katedry waiuelskiej, k. CLXXIII r. (Fot. Z. Malinowski)
Niewieściej (Meister der Weibermacht). Największy zespół
jego kopii obejmujący 58 miedziorytów zachował się w Al-
bertinie w Wiedniu8. Przekazują one wygląd wielu motywów
z serii „liczb” Mistrza Kart do Gry, które nie przetrwały do
naszych czasów.
8 M. GEISBERG, Das Kupferstich-Kartenspiel der Ic. und k. Hofbiblio-
thek zu Wleń aus der Mitte des XV. Jahrhunderts, „Studien zur deutschen
Kunstgeschichte” 205, (Strassburg) 1918.
Jak zauważył Geisberg, część zachowanych miedziory-
tów Mistrza Kart do Gry („figury”) została odbita z pojedyn-
czych, dużych płyt, część („liczby”) z różnie zestawianych
małych płytek zawierających po jednym motywie. A.van
Buren i S. Edmunds przypuszczają, że editio princeps była
wykonana w całości z dużych płyt. Sądzą one, że gdy część
z tych płyt została zagubiona, a chciano odbić nową edycję
kart, pocięto płyty z „liczbami” zawierające niewielkie, izo-
lowane motywy, by przez nowe zestawienia i powtórzenia
21