JERZY T. PETRUS
II. 13. Frans Luycx (?), portret Cecylii Renaty. Muzeum Narodowe w Warsza-
wie, Oddział w Wilanowie. (Fot. S. Michta)
dysławowi IV w r. 1645 wraz z portretami małego Ludwika
XIV, księcia d’Anjou i Ludwiki Marii księżniczki Nevers
przez posła francuskiego Nicolasa de Bregy, przybyłego
z kondolencjami po śmierci Cecylii Renaty40. Portret królo-
wej francuskiej wymienia również inwentarz ruchomości
Jana Kazimierza sporządzony w Warszawie 15 czerwca
166741. Być może ten ostatni zabrał król po abdykacji do
Francji, gdyż w spisie rzeczy pozostałych w Paryżu po śmier-
ci polskiego monarchy znajduje się także podobizna francus-
kiej królowej matki42.
Warszawski poitret Anny Austriaczki, interesujący przy-
kład francuskiego malarstwa dworskiego 2. ćwierci w. XVII,
chociaż słabszy artystycznie od wizerunku cesarzowej Marii,
wzbogaca wraz z nim w sposób istotny niezbyt liczną w zbio-
rach polskich grupę portretów obcych. Wartość obu płócien
podnosi ich proweniencja, wyjaśnienie której pozwala na
dorzucenie, jak sądzę, ciekawego przyczynku do wiedzy
o artystycznych zbiorach Wazów polskich.
40 FABIANI, Maria, Ludwika Gonzaga, o.c., s. 173.
41 Ibidem, s. 224.
. 42 W. TOMKIEWICZ, Inwentarze ruchomości pozostałych po śmierci
Jana Kazimierza [w:] Z dziejów polskiego mecenatu artystycznego w wieku
XVII, Wrocław 1952, s. 130.
42
II. 13. Frans Luycx (?), portret Cecylii Renaty. Muzeum Narodowe w Warsza-
wie, Oddział w Wilanowie. (Fot. S. Michta)
dysławowi IV w r. 1645 wraz z portretami małego Ludwika
XIV, księcia d’Anjou i Ludwiki Marii księżniczki Nevers
przez posła francuskiego Nicolasa de Bregy, przybyłego
z kondolencjami po śmierci Cecylii Renaty40. Portret królo-
wej francuskiej wymienia również inwentarz ruchomości
Jana Kazimierza sporządzony w Warszawie 15 czerwca
166741. Być może ten ostatni zabrał król po abdykacji do
Francji, gdyż w spisie rzeczy pozostałych w Paryżu po śmier-
ci polskiego monarchy znajduje się także podobizna francus-
kiej królowej matki42.
Warszawski poitret Anny Austriaczki, interesujący przy-
kład francuskiego malarstwa dworskiego 2. ćwierci w. XVII,
chociaż słabszy artystycznie od wizerunku cesarzowej Marii,
wzbogaca wraz z nim w sposób istotny niezbyt liczną w zbio-
rach polskich grupę portretów obcych. Wartość obu płócien
podnosi ich proweniencja, wyjaśnienie której pozwala na
dorzucenie, jak sądzę, ciekawego przyczynku do wiedzy
o artystycznych zbiorach Wazów polskich.
40 FABIANI, Maria, Ludwika Gonzaga, o.c., s. 173.
41 Ibidem, s. 224.
. 42 W. TOMKIEWICZ, Inwentarze ruchomości pozostałych po śmierci
Jana Kazimierza [w:] Z dziejów polskiego mecenatu artystycznego w wieku
XVII, Wrocław 1952, s. 130.
42