Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (39.1977)

O KILKU PORTRETACH JANA KAZIMIERZA


II. 1. D. Schultz, Portret Jana Kazimierza, Ks. Marianie w Warszawie, pierwotnie w zakrystii
kościoła kamedułów na Bielanach w Warszawie. (Fot. J. Gajewski)

i jego żony (91 x 72 cm) zwracają uwagę analogie portretu
bielańskiego z portretem Libśteinsky’ego w podobnie malo-
wanych partiach twarzy, zwłaszcza oczu i wokół oczu, ust
i wokół ust oraz nosa. Wyraźne są również podobieństwa
portretu króla z warszawskich Bielan oraz portretu wizyt-
kowskiego Jana Kazimierza do innych, późniejszych por-
tretów szulcowskiego pędzla, którymi są całopostaciowy wi-
zerunek Michała Korybuta Wiśniowieckiego ze zbiorów wa-
welskich powstały w r. 166911 i pochodzący z kościoła po-

kamedulskiego w Pożajściu pod Kownem portret kanclerza
w. lit. Krzysztofa Zygmunta Paca, namalowany ok. 1670—
7712. Podobieństwa te wyraźnie widoczne są w sposobie ma-
lowania twarzy osób przedstawionych na wymienionych wi-
zerunkach. Przy identycznym oświetleniu twarzy, z tym sa-
mym rozłożeniem światłocienia, zachodzą wyraźne analogie
w partiach oczu, których spojrzenie skierowane jest w tym
samym kierunku i z tak samo zaznaczonymi refleksami na
źrenicach, w partiach ust z charakterystycznym położeniem

11 T. MAŃKOWSKI, Portrety królewskie Daniela Schultza, „Ochrona
Zabytków” II, 1949, nr 2, s. 118.

12 M. KARPOWICZ, Dwa kowieńskie portrety Paców. M. A. Pallon'

czy Daniel Szulc?, „Biul.

Hist. Sztuki” XXV, 1963, nr 3, s. 214—215 nn

49