Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 39.1977
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.48235#0153
DOI Artikel:
Jakubowski, Zbigniew: Madonna z Dzieciątkiem w krakowskim klasztorze kanoników regularnych - dzieło Łukasza Cranacha St.
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.48235#0153
MADONNA L. CRANACHA ST. W KLASZTORZE KANONIKÓW REG. W KRAKOWIE
ników regularnych. Jeżeli zawierzyć zachowanym do dzi-
siaj przekazom archiwalnym, trzeba przyjąć, że malowidło
to powstało w pracowni mistrza w latach trzydziestych
XVI stulecia. Tezę tę stawiamy nie tylko na podstawie
źródeł, ale także analizy porównawczej, w wyniku której
obraz krakowski ma najwięcej punktów stycznych z pracami
tego okresu. Wszystkie przytoczone w tekście dowody prze-
mawiają za tym, że w przeciwieństwie do prac jego warsz-
tatu, wykonał obraz sam mistrz. Ale nawet określenie obrazu
jako pracy warsztatowej, w niczym nie umniejszyłoby zna-
czenia dzieła, jeżeli przyjmiemy, że mistrz był w swojej
pracowni kierownikiem nadzorującym, by praca przebiegała
dokładnie w myśl jego projektów i wskazówek37. W tej
chwili obraz wymaga zabiegów konserwatorskich, które ten
najpiękniejszy zcczesnorenesansowy zoizerunek Madonny jaki
posiadamy w Krakowie^ pozwolą przekazać przyszłym po-
koleniom w jak najlepszym stanie. Być może badania kon-
serwatorskie potwierdzą przedstawione dowody, albo nie
wniosą niczego nowego, co skłoniłoby do zajęcia odmiennego
stanowiska.
37 Por. przyp. 25, a także: B. SLANSKY, Technika malarstwa, War-
szawa 1965, t. II, s. 145 i 147.
38 WALICKI, Malarstwo polskie. Gotyk, renesans, wczesny manieryzm,
o.c., s. 333.
II. 22. Fragment obrazu krakowskiego. (Fot. J. Langda)
II. 23. L. Granach St., Portret J. Cuspiniana, fragment
U. 24. L. Granach St., Portret żony J. Cuspiniana
fragment
139
ników regularnych. Jeżeli zawierzyć zachowanym do dzi-
siaj przekazom archiwalnym, trzeba przyjąć, że malowidło
to powstało w pracowni mistrza w latach trzydziestych
XVI stulecia. Tezę tę stawiamy nie tylko na podstawie
źródeł, ale także analizy porównawczej, w wyniku której
obraz krakowski ma najwięcej punktów stycznych z pracami
tego okresu. Wszystkie przytoczone w tekście dowody prze-
mawiają za tym, że w przeciwieństwie do prac jego warsz-
tatu, wykonał obraz sam mistrz. Ale nawet określenie obrazu
jako pracy warsztatowej, w niczym nie umniejszyłoby zna-
czenia dzieła, jeżeli przyjmiemy, że mistrz był w swojej
pracowni kierownikiem nadzorującym, by praca przebiegała
dokładnie w myśl jego projektów i wskazówek37. W tej
chwili obraz wymaga zabiegów konserwatorskich, które ten
najpiękniejszy zcczesnorenesansowy zoizerunek Madonny jaki
posiadamy w Krakowie^ pozwolą przekazać przyszłym po-
koleniom w jak najlepszym stanie. Być może badania kon-
serwatorskie potwierdzą przedstawione dowody, albo nie
wniosą niczego nowego, co skłoniłoby do zajęcia odmiennego
stanowiska.
37 Por. przyp. 25, a także: B. SLANSKY, Technika malarstwa, War-
szawa 1965, t. II, s. 145 i 147.
38 WALICKI, Malarstwo polskie. Gotyk, renesans, wczesny manieryzm,
o.c., s. 333.
II. 22. Fragment obrazu krakowskiego. (Fot. J. Langda)
II. 23. L. Granach St., Portret J. Cuspiniana, fragment
U. 24. L. Granach St., Portret żony J. Cuspiniana
fragment
139