DOI article:
Ceptowski, Józef; Ceptowski, Jacek: Michał Zöpf-Ceptowski
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.48235#0392
JÓZEF CEPTOWSKI i JACEK CEPTOWSKI
II. 7. Metryka zgonu Nepomucena, 6 mieś.,
syna Michała i Zofii Ceptowskich, z Bawarii
pochodzących, w Poznaniu (Zagórze) dnia
13.IV.1796 r.
II. 8. Metryka chrztu Jana (Antoniego), syna
Michała i Zofii Celbfów, z Bawarii pochodzą-
cych, w Poznaniu (Zagórze) dnia 4. VI. 1795 r.
z później naniesionymi poprawkami
Ił. 9. Metryka śłubu Józefa Ceptowskiego,
z miasta Waysebron (Wessobrunn) w Bawarii
pochodzącego, z Teresą Karaszkiewiczówną w
Poznaniu (Zagórze) dnia 27,1-1796 r.
Z kroniki rodzinnej poznajemy Michała Ceptowskiego jako
znanego i cenionego w Poznaniu i całej Wielkopolsce mistrza
rzeźbiarza i sztukatora, nie zajmującego się gospodarką rolną,
lecz przedsiębiorczego i wykazującego zmysł do interesów.
Po jego śmierci w r. 182918 gospodarstwo w Marynopolu
prowadziła nadal wdowa Balbina przy pomocy pasierbów
i wsparciu finansowym Karola. Gdy jednak pasierbowie wy-
prowadzili się do Poznania (Ostrówek) i zmarł w Krakowie
Karol, duch opiekuńczy rodziny, folwark Marynopol podupadł
i został w drodze subhastacji sprzedany w r. 184719. Kupił go
sąsiad Antoni Stefański, właściciel Nowego Młyna i folwarku
Antonin.
W naszych kilkuletnich poszukiwaniach archiwalnych nie
napotkaliśmy nigdzie nazwiska Ceptowicz, które błędnie podał
Świdwa opisując pałac w Śmiełowie 70 lat po jego budowie.
18 Ibidem, Lib. mort. Eccl. Stae Margarethae, Posnaniae 1826—.
—1832, pag. 45, nr 99 (il. 10).
19 WAPP, zesp. maj. Kobylepole, sygn. 345, s. 116 — (ogłoszenie
sprzedaży koniecznej).
Dowodem tego są zapiski w aktach archiwalnych dotyczą-
cych wydatków na budowę pałaców Maksymiliana Mielżyń-
skiego w Pawłowicach i w Poznaniu. W księgowości pawłowi-
ckiej figuruje tylko sztukatyer Michał i sztukatyer Cep także
wówczas, kiedy w zapiskach poznańskiej księgowości w r.
1799 pisano już nazwisko Seftoski czyli zniekształcone nazwi-
sko Ceptowski20. Nie pojawiło się zatem nazwisko ,,Ceptowicz”
jako wyraz stopniowej polonizacji. Natomiast używane
w dokumentach nazwiska Gzeft, Cep, Ceph, Celbf dotyczą
stale nazwiska Zópf (tj w polskiej wersji. Tak samo na odwrót
niemieccy urzędnicy pisali niekiedy nazwisko Ceptowski
w wersji niemieckiej Zoepftoski21.
Innego jeszcze, pośredniego dowodu, że wystrój sztukate-
ryjny wnętrz pałaców, dotychczas przypisywany Ceptowiczowi
jest dziełem Michała Zópfa vel Cepa cel Ceptowskiego, dos-
20 WAPP, zesp. maj. Pawłowice, sygn. 637, poz. 160, dnia 25.5.1799
(il. 11), poz. 13, dnia 29.6.1799 i poz. 14, dnia 17.8.1799; — ibidem, sygn.
765, s. 65, dnia 22.8 i 4.9.1799 (il. 12).
21 WAPP, Akta miasta Poznania, sygn. 7921, vol. 1, nr 8, poz. 44
(1798 r.); — ibidem, sygn. 7926, s. 130, nr 133 (1803 r.).
372
II. 7. Metryka zgonu Nepomucena, 6 mieś.,
syna Michała i Zofii Ceptowskich, z Bawarii
pochodzących, w Poznaniu (Zagórze) dnia
13.IV.1796 r.
II. 8. Metryka chrztu Jana (Antoniego), syna
Michała i Zofii Celbfów, z Bawarii pochodzą-
cych, w Poznaniu (Zagórze) dnia 4. VI. 1795 r.
z później naniesionymi poprawkami
Ił. 9. Metryka śłubu Józefa Ceptowskiego,
z miasta Waysebron (Wessobrunn) w Bawarii
pochodzącego, z Teresą Karaszkiewiczówną w
Poznaniu (Zagórze) dnia 27,1-1796 r.
Z kroniki rodzinnej poznajemy Michała Ceptowskiego jako
znanego i cenionego w Poznaniu i całej Wielkopolsce mistrza
rzeźbiarza i sztukatora, nie zajmującego się gospodarką rolną,
lecz przedsiębiorczego i wykazującego zmysł do interesów.
Po jego śmierci w r. 182918 gospodarstwo w Marynopolu
prowadziła nadal wdowa Balbina przy pomocy pasierbów
i wsparciu finansowym Karola. Gdy jednak pasierbowie wy-
prowadzili się do Poznania (Ostrówek) i zmarł w Krakowie
Karol, duch opiekuńczy rodziny, folwark Marynopol podupadł
i został w drodze subhastacji sprzedany w r. 184719. Kupił go
sąsiad Antoni Stefański, właściciel Nowego Młyna i folwarku
Antonin.
W naszych kilkuletnich poszukiwaniach archiwalnych nie
napotkaliśmy nigdzie nazwiska Ceptowicz, które błędnie podał
Świdwa opisując pałac w Śmiełowie 70 lat po jego budowie.
18 Ibidem, Lib. mort. Eccl. Stae Margarethae, Posnaniae 1826—.
—1832, pag. 45, nr 99 (il. 10).
19 WAPP, zesp. maj. Kobylepole, sygn. 345, s. 116 — (ogłoszenie
sprzedaży koniecznej).
Dowodem tego są zapiski w aktach archiwalnych dotyczą-
cych wydatków na budowę pałaców Maksymiliana Mielżyń-
skiego w Pawłowicach i w Poznaniu. W księgowości pawłowi-
ckiej figuruje tylko sztukatyer Michał i sztukatyer Cep także
wówczas, kiedy w zapiskach poznańskiej księgowości w r.
1799 pisano już nazwisko Seftoski czyli zniekształcone nazwi-
sko Ceptowski20. Nie pojawiło się zatem nazwisko ,,Ceptowicz”
jako wyraz stopniowej polonizacji. Natomiast używane
w dokumentach nazwiska Gzeft, Cep, Ceph, Celbf dotyczą
stale nazwiska Zópf (tj w polskiej wersji. Tak samo na odwrót
niemieccy urzędnicy pisali niekiedy nazwisko Ceptowski
w wersji niemieckiej Zoepftoski21.
Innego jeszcze, pośredniego dowodu, że wystrój sztukate-
ryjny wnętrz pałaców, dotychczas przypisywany Ceptowiczowi
jest dziełem Michała Zópfa vel Cepa cel Ceptowskiego, dos-
20 WAPP, zesp. maj. Pawłowice, sygn. 637, poz. 160, dnia 25.5.1799
(il. 11), poz. 13, dnia 29.6.1799 i poz. 14, dnia 17.8.1799; — ibidem, sygn.
765, s. 65, dnia 22.8 i 4.9.1799 (il. 12).
21 WAPP, Akta miasta Poznania, sygn. 7921, vol. 1, nr 8, poz. 44
(1798 r.); — ibidem, sygn. 7926, s. 130, nr 133 (1803 r.).
372