DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Artykuły
DOI Artikel:Moisan Jablonski, Christine: Mika Karolina Mickun / zarys biografii i twórczości
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.48914#0048
KRYSTYNA MOISAN-JABŁOŃSKA
II. 7. Mika Mickun, "Sw. Jan Chrzciciel", blacha miedziana,
emalia barwna, 1950-60, Paryż, kolekcja prywatna.
Fot. I. Bandy
III, 7. Mika Mickun, "St. John the Baptist", copperplate,
coloured enamel, 1950-'60, Paris, private collection.
Phot. I. Bandy
II. 8. Mika Mickun, "Myśliciel", blacha miedziana, emalia
barwna, 1950-60, Warszawa, kolekcja prywatna.
Fot. I. Bandy
III. 8. Mika Mickun, "The Thinker", copperplate, coloured
enamel, 1950-'60, Warsaw, private collection.
Phot. I. Bandy
do nieznanej adresatki artystka odpowiadając na pyta-
nie, w jaki sposób doszła do rzeźby emaliowanej pisze:
moja tęsknota do bogatszych barw ipragnienie odnale-
zienia nowego wyrazu w rzeźbie doprowadziły mnie do
próby utycia na miedzi emalii, której kolory są szcze-
gólnie różnorodne i piękne [...] Następnie przystąpiłam
do emaliowania mych dzieł, starając się, aby ich nie
malować lecz upiększać a nawet miejscami uzupełniać
grubymi warstwami emalii31.
Melancholia, radość, smutek czy tragizm zostały
ukazane za pomocą najprostszych środków: załama-
nych płaszczyzn blachy, pokrytych plamami emalii.
Widoczny wzrost napięcia dramatycznego zdają się
podkreślać symboliczne tytuły poszczególnych dzieł:
Prorok, Chrystus, Upadły Anioł, Don Kichot, Satrapa,
Baltazar, Myśliciel. Głębokie uduchowienie przenika
zróżnicowane w wyrazie maski. Dostrzegli je również
krytycy przyrównując niektóre emaliowane rzeźby Mic-
kun do malarstwa Rouault32. Dzieła francuskiego mala-
rza przypomina m.in. utrzymana w brązowym odcieniu
natchniona twarz Myśliciela czy też głowa Chrystusa o
lekko rozchylonych ustach. Każda z masek pragnie coś
przekazać. Jedne z nich szepczą swoje wyznania, inne
jak np. Torreador - krzyczą. U Niebieskobrodego i
Satrapy usta układają się w gorzki grymas. Jedynie kilka
par oczu patrzy wprost na widza. Inne maski ukrywają
swoje spojrzenia pod powiekami. Niebieskobrody spo-
gląda pustymi oczodołami, podkreślającymi groźny wy-
raz twarzy. Oczy Pana X zwinięte w spiralę straszą
pustką wyrazu.
Kolorystyka masek nie jest przypadkowa - podob-
nie jak poszczególne fragmenty twarzy - forma ust, nosa
czy oczu - również barwy wyrażają charakter maski, jej
wewnętrzny nastrój.
38
II. 7. Mika Mickun, "Sw. Jan Chrzciciel", blacha miedziana,
emalia barwna, 1950-60, Paryż, kolekcja prywatna.
Fot. I. Bandy
III, 7. Mika Mickun, "St. John the Baptist", copperplate,
coloured enamel, 1950-'60, Paris, private collection.
Phot. I. Bandy
II. 8. Mika Mickun, "Myśliciel", blacha miedziana, emalia
barwna, 1950-60, Warszawa, kolekcja prywatna.
Fot. I. Bandy
III. 8. Mika Mickun, "The Thinker", copperplate, coloured
enamel, 1950-'60, Warsaw, private collection.
Phot. I. Bandy
do nieznanej adresatki artystka odpowiadając na pyta-
nie, w jaki sposób doszła do rzeźby emaliowanej pisze:
moja tęsknota do bogatszych barw ipragnienie odnale-
zienia nowego wyrazu w rzeźbie doprowadziły mnie do
próby utycia na miedzi emalii, której kolory są szcze-
gólnie różnorodne i piękne [...] Następnie przystąpiłam
do emaliowania mych dzieł, starając się, aby ich nie
malować lecz upiększać a nawet miejscami uzupełniać
grubymi warstwami emalii31.
Melancholia, radość, smutek czy tragizm zostały
ukazane za pomocą najprostszych środków: załama-
nych płaszczyzn blachy, pokrytych plamami emalii.
Widoczny wzrost napięcia dramatycznego zdają się
podkreślać symboliczne tytuły poszczególnych dzieł:
Prorok, Chrystus, Upadły Anioł, Don Kichot, Satrapa,
Baltazar, Myśliciel. Głębokie uduchowienie przenika
zróżnicowane w wyrazie maski. Dostrzegli je również
krytycy przyrównując niektóre emaliowane rzeźby Mic-
kun do malarstwa Rouault32. Dzieła francuskiego mala-
rza przypomina m.in. utrzymana w brązowym odcieniu
natchniona twarz Myśliciela czy też głowa Chrystusa o
lekko rozchylonych ustach. Każda z masek pragnie coś
przekazać. Jedne z nich szepczą swoje wyznania, inne
jak np. Torreador - krzyczą. U Niebieskobrodego i
Satrapy usta układają się w gorzki grymas. Jedynie kilka
par oczu patrzy wprost na widza. Inne maski ukrywają
swoje spojrzenia pod powiekami. Niebieskobrody spo-
gląda pustymi oczodołami, podkreślającymi groźny wy-
raz twarzy. Oczy Pana X zwinięte w spiralę straszą
pustką wyrazu.
Kolorystyka masek nie jest przypadkowa - podob-
nie jak poszczególne fragmenty twarzy - forma ust, nosa
czy oczu - również barwy wyrażają charakter maski, jej
wewnętrzny nastrój.
38