!H.
UMIEJSCOWIENIE ZABYTKÓW W CZASIE ! PRZESTRZENI.
a. W kwestji warsztatu.Mistrza Madonn na iwie",
ftnatiza wyszczegółnionych rzeźb nie w jednakowo pełnym stopniu
może być być przeprowadzona. Najmniej trudu nastręczają Madon-
ny z Obozina i z Muzeum Warszawskiego; zbadanie ich prowadzi
bez żadnych wątpiiwości do umiejscowienia obu figur w grupie
t. zw. .Mistrza Madonn na iwie" około 1390 r. Znany jest cały
szereg Madonn tego typu rozsianych na terenie Śiąska i ziem Za-
konu Krzyżackiego, oraz sporadycznie już Wiełkopołski i Zachod-
niej Małopoiski. W śłąskiej grupie czołową pozycję stanowi Madon-
na z Hemsdorf (circa 1340) oraz pochodząca już z czasów później-
szych (circa 1390) Madonna z kościoła św. Marji Magdałeny we
Wrocławiu"). Na terenie Pomorza najważniejszym zabytkiem jest nie-
wątpłiwie rzeźba z Ladekopp (circa 1330) i Barwałdu. Znana jest
ponadto z niedostatecznego opisu u ks. Friedricha Madonna
z Piaseczna (w pow. Gniewskim). Z drugiej strony dr. B rosi g
opubłikował był niedawno interesującą rzeźbę tego typu z inowroc-
ławia ^) oraz trafnie załiczył do tej grupy wydaną uprzednio przez
K. Stępowską") Madonnę ze zbiorów prof. Mehoffera.
Przez przeoczenie zapewne dr. Brosig, inwentaryzując zabytki
Obozina ?), przeoczył tamtejszą figurę tego typu, ujawniającą bez-
pośredni związek z omawianym warsztatem i będącą nieomałże
/?yc. 4. S'cAemat Aorn/jozyąy/ay Wga/- „Madonny na /mae" 3 /at oA. /JW. a. AJa-
<toaaa 3 Aowto/a .&p. A4a/yt Alagdataąy we W/w/amaa; A. A4a<toaaa 3 AJa3^a/a
Wnroafoavego w Warsaw;?; c. Afaćtonnn 3 /aomł/oc/awta; /-eAoa^traAaya /tgary
3 0&03taa.
26
UMIEJSCOWIENIE ZABYTKÓW W CZASIE ! PRZESTRZENI.
a. W kwestji warsztatu.Mistrza Madonn na iwie",
ftnatiza wyszczegółnionych rzeźb nie w jednakowo pełnym stopniu
może być być przeprowadzona. Najmniej trudu nastręczają Madon-
ny z Obozina i z Muzeum Warszawskiego; zbadanie ich prowadzi
bez żadnych wątpiiwości do umiejscowienia obu figur w grupie
t. zw. .Mistrza Madonn na iwie" około 1390 r. Znany jest cały
szereg Madonn tego typu rozsianych na terenie Śiąska i ziem Za-
konu Krzyżackiego, oraz sporadycznie już Wiełkopołski i Zachod-
niej Małopoiski. W śłąskiej grupie czołową pozycję stanowi Madon-
na z Hemsdorf (circa 1340) oraz pochodząca już z czasów później-
szych (circa 1390) Madonna z kościoła św. Marji Magdałeny we
Wrocławiu"). Na terenie Pomorza najważniejszym zabytkiem jest nie-
wątpłiwie rzeźba z Ladekopp (circa 1330) i Barwałdu. Znana jest
ponadto z niedostatecznego opisu u ks. Friedricha Madonna
z Piaseczna (w pow. Gniewskim). Z drugiej strony dr. B rosi g
opubłikował był niedawno interesującą rzeźbę tego typu z inowroc-
ławia ^) oraz trafnie załiczył do tej grupy wydaną uprzednio przez
K. Stępowską") Madonnę ze zbiorów prof. Mehoffera.
Przez przeoczenie zapewne dr. Brosig, inwentaryzując zabytki
Obozina ?), przeoczył tamtejszą figurę tego typu, ujawniającą bez-
pośredni związek z omawianym warsztatem i będącą nieomałże
/?yc. 4. S'cAemat Aorn/jozyąy/ay Wga/- „Madonny na /mae" 3 /at oA. /JW. a. AJa-
<toaaa 3 Aowto/a .&p. A4a/yt Alagdataąy we W/w/amaa; A. A4a<toaaa 3 AJa3^a/a
Wnroafoavego w Warsaw;?; c. Afaćtonnn 3 /aomł/oc/awta; /-eAoa^traAaya /tgary
3 0&03taa.
26