DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Sprawozdanie Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości za rok 1933
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34807#0412
in
SPRAWOZDAJE TOWARZYSTWA OPtEKt NAD ZABYTKAM!
PRZESZŁOŚĆ! ZA ROK 1933.
).
Charakterystyka ogółna.
W bieżącym roku sprawozdawczym Towarzystwo nasze obcho-
dziło dwudziestopięciołetni jubiłeusz swego istnienia i działałności.
Ce!em godnego uczczenia tej rocznicy odbyło się w dniu
3 grudnia w kamienicy Baryczków uroczyste zebranie, na które
iicznie stawiłi się członkowie i sympatycy naszego Towarzystwa.
Zebranie zagaił krótkiem przemówieniem p. prezes Słomiński, po-
czerń p. inż. arch. Jarosław Wojciechowski wygłosił odczyt o war-
tościach architektonicznych kamienicy Baryczków, przypominając
zebranym fakt, że równocześnie z dwudziestopięciołeciem Towa-
rzystwa, kamienica obchodziła swój jubiłeusz 300-łetni. W dałszym
ciągu uroczystości prof. Marjan Lałewicz w dłuższem przemówie-
niu rozsnuł szereg wspomnień, związanych z pracami, podejmowa-
nemi dła ochrony zabytków przeszłości narodowej i ocałenia na-
szego mienia kułturałnego w czasie wojny. W zakończeniu przed-
stawił mówca zadania, jakie czekają Towarzystwo w chwiłi obecnej
i na przyszłość.
Podniosła uroczystość jubiłeuszowa zamknięta została aktem
rozdania artystycznie wykonanych dypłomów nowoobranym i daw-
niejszym członkom honorowym Towarzystwa. W gronie tych osób,
szczegótnie zasłużonych dła sprawy ochrony zabytków łub dła roz-
woju naszego Towarzystwa, znałeźłi się: pp. Kazimierz Broniewski,
prof. dr. Włodzimierz Demetrykiewicz, dyr. Bronisław Gembarzew-
ski, Dominik Witke-Jeżewski, Bronisława Kondratowiczowa, Edward
hr. Krasiński, prof. Marjan Lałewicz, Jan Gwałbert Pawłikowski,
prof. Leon hr. Piniński, prof. Ferdynand Ruszczyć, inż. Zygmunt
Słomiński, ś. p. prezes dr. Stanisław Tomkowicz, Marjan Wawrze-
niecki oraz inż. arch. Jarosław Wojciechowski.
Bez zbytniego rozgłosu zewnętrznego, ałe pełna powagi i sku-
pienia uroczystość jubiłeuszowa pozostawiła uczestnikom siłne wra-
żenie, a łiczne depesze gratułacyjne i wzmianki w prasie były
świadectwem, że prace Towarzystwa mimo obecnie niepomyśłnych
warunków, znajdują jednak oddźwięk w społeczeństwie.
307
SPRAWOZDAJE TOWARZYSTWA OPtEKt NAD ZABYTKAM!
PRZESZŁOŚĆ! ZA ROK 1933.
).
Charakterystyka ogółna.
W bieżącym roku sprawozdawczym Towarzystwo nasze obcho-
dziło dwudziestopięciołetni jubiłeusz swego istnienia i działałności.
Ce!em godnego uczczenia tej rocznicy odbyło się w dniu
3 grudnia w kamienicy Baryczków uroczyste zebranie, na które
iicznie stawiłi się członkowie i sympatycy naszego Towarzystwa.
Zebranie zagaił krótkiem przemówieniem p. prezes Słomiński, po-
czerń p. inż. arch. Jarosław Wojciechowski wygłosił odczyt o war-
tościach architektonicznych kamienicy Baryczków, przypominając
zebranym fakt, że równocześnie z dwudziestopięciołeciem Towa-
rzystwa, kamienica obchodziła swój jubiłeusz 300-łetni. W dałszym
ciągu uroczystości prof. Marjan Lałewicz w dłuższem przemówie-
niu rozsnuł szereg wspomnień, związanych z pracami, podejmowa-
nemi dła ochrony zabytków przeszłości narodowej i ocałenia na-
szego mienia kułturałnego w czasie wojny. W zakończeniu przed-
stawił mówca zadania, jakie czekają Towarzystwo w chwiłi obecnej
i na przyszłość.
Podniosła uroczystość jubiłeuszowa zamknięta została aktem
rozdania artystycznie wykonanych dypłomów nowoobranym i daw-
niejszym członkom honorowym Towarzystwa. W gronie tych osób,
szczegótnie zasłużonych dła sprawy ochrony zabytków łub dła roz-
woju naszego Towarzystwa, znałeźłi się: pp. Kazimierz Broniewski,
prof. dr. Włodzimierz Demetrykiewicz, dyr. Bronisław Gembarzew-
ski, Dominik Witke-Jeżewski, Bronisława Kondratowiczowa, Edward
hr. Krasiński, prof. Marjan Lałewicz, Jan Gwałbert Pawłikowski,
prof. Leon hr. Piniński, prof. Ferdynand Ruszczyć, inż. Zygmunt
Słomiński, ś. p. prezes dr. Stanisław Tomkowicz, Marjan Wawrze-
niecki oraz inż. arch. Jarosław Wojciechowski.
Bez zbytniego rozgłosu zewnętrznego, ałe pełna powagi i sku-
pienia uroczystość jubiłeuszowa pozostawiła uczestnikom siłne wra-
żenie, a łiczne depesze gratułacyjne i wzmianki w prasie były
świadectwem, że prace Towarzystwa mimo obecnie niepomyśłnych
warunków, znajdują jednak oddźwięk w społeczeństwie.
307