DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Chmarzyński, Gwido: Średniowieczne witraże toruńskie
DOI Artikel:Chmarzyński, Gwido: Obraz Ukrzyżowania z Lignów na Pomorzu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34807#0065
13. Ks. op. cit. rye. 3.
14. Op. cit. rye. 8 i passim.
15. F. Fbppra: Dzieje Maiarstwa w Poisce. Kraków 1925, t. ), fig. 205.
16. Dyptyk w kaplicy św. Jakóba w Gdańskiej Marienkirche (ok. 1430);
op. cit. fig. 67, oraz reijef ołtarzowy w kościeie św. Jana
w Toruniu ok. 1505, ibid. fig. 8). Medaijonześw. Janem Ewang. wMuz.
Miejsk. w Toruniu powstał równocześnie z identyczną styłistycznie
sceną Marji Magdaieny na witrażu.
17. Pod wzgiędem herałdycznym opracowane w Der deutsche Herołd,
1909, Nr. 12. Również w Chełmnie były tarcze herbowe: „fundatorum
stemmata", 77^Me op. cit. str. 51, przyp. 163.
18. B. BcAmfd: Baukunst u. biłd. Kunst zur Ordenszeit, w Deutsche Sta-
atenbiłdung u. Deutsche Kułtur im Preusseniande. Kônigsberg 1931,
p. 138.
19. 77. BcAwFz: Głasgemałde des Kónigi. Kunstgewerbe-Museums in
Berłin. Berłin 1923, t. ł, p. 14, t. łł, p. 3.
20. Die Denkmałpfłege in des Provinz Westpreussen — 1910. Danziq
1911, tab. 3.
21. Hrchiwum m. Torunia, kat. ł. 1193. Wiadomości o cechu szkłarzyino-
tatce archiwałnej zawdzięczam p. Dr. Stanisławowi Herbstowi — War-
szawa, który zagadnienie cechu szkiarskiego w Toruniu omawia w książ-
ce swej Toruńskie Cechy Rzemieślnicze. Toruń 1933 (w druku). Fo-
tografij witrażów Toruńskich w Malborku użyczył mi łaskawie p. kon-
serwator Dr. B. Schmid — Małbork.
GW1DO CHMARZYŃSK! (TORUŃ) - OBRAZ UKRZYŻOWANIA
Z L!GNÓW NA POMORZU
W zbiorach diecezjainych w Peipiinie (obecnie w Pałacu Bisku-
pim) znajduje się obraz matowany na drzewie dębowem rozmia-
rów 80X 130 cm., przedstawiający scenę Ukrzyżowania (ryc. 6). Dzie-
ło to pochodzi z kościoła parafjatnego w Lignowach (pow. tczewski),
dokąd miało się dostać w 2-ej poł. X!X w. w darze od pewnego rolni-
ka z wsi okolicznych '). W r. 1931 został obraz odnowiony po prze-
niesieniu go do pobliskiego Pelplina.
Kompozycja sceny Golgoty przeprowadzona jest według obo-
wiązującego w końcu XIV i na pocz. XV w. schematu ikonogra-
ficznego. Uderza brak krzyżów z łotrami, co nadaje obrazowi większą
zwartość, skierowując ruchy i grupy wyłącznie około centralnego
punktu krzyża. Krucyfiks wysunięty jest na gładkiem tłem złotem
wysoko poza odcinającą się od złota linję horyzontu, nieśmiało
zakrytą grupami postaci akcesoryjnych. Pustą przestrzeń między
ramionami krzyża i grupami dolnemi wypełniają dwaj aniołowie
o dobrze skontrastowanych linjach skrzydeł, przyczem asymetryczne
rozmieszczenie aniołów przeprowadził artysta bardzo umiejętnie
38
14. Op. cit. rye. 8 i passim.
15. F. Fbppra: Dzieje Maiarstwa w Poisce. Kraków 1925, t. ), fig. 205.
16. Dyptyk w kaplicy św. Jakóba w Gdańskiej Marienkirche (ok. 1430);
op. cit. fig. 67, oraz reijef ołtarzowy w kościeie św. Jana
w Toruniu ok. 1505, ibid. fig. 8). Medaijonześw. Janem Ewang. wMuz.
Miejsk. w Toruniu powstał równocześnie z identyczną styłistycznie
sceną Marji Magdaieny na witrażu.
17. Pod wzgiędem herałdycznym opracowane w Der deutsche Herołd,
1909, Nr. 12. Również w Chełmnie były tarcze herbowe: „fundatorum
stemmata", 77^Me op. cit. str. 51, przyp. 163.
18. B. BcAmfd: Baukunst u. biłd. Kunst zur Ordenszeit, w Deutsche Sta-
atenbiłdung u. Deutsche Kułtur im Preusseniande. Kônigsberg 1931,
p. 138.
19. 77. BcAwFz: Głasgemałde des Kónigi. Kunstgewerbe-Museums in
Berłin. Berłin 1923, t. ł, p. 14, t. łł, p. 3.
20. Die Denkmałpfłege in des Provinz Westpreussen — 1910. Danziq
1911, tab. 3.
21. Hrchiwum m. Torunia, kat. ł. 1193. Wiadomości o cechu szkłarzyino-
tatce archiwałnej zawdzięczam p. Dr. Stanisławowi Herbstowi — War-
szawa, który zagadnienie cechu szkiarskiego w Toruniu omawia w książ-
ce swej Toruńskie Cechy Rzemieślnicze. Toruń 1933 (w druku). Fo-
tografij witrażów Toruńskich w Malborku użyczył mi łaskawie p. kon-
serwator Dr. B. Schmid — Małbork.
GW1DO CHMARZYŃSK! (TORUŃ) - OBRAZ UKRZYŻOWANIA
Z L!GNÓW NA POMORZU
W zbiorach diecezjainych w Peipiinie (obecnie w Pałacu Bisku-
pim) znajduje się obraz matowany na drzewie dębowem rozmia-
rów 80X 130 cm., przedstawiający scenę Ukrzyżowania (ryc. 6). Dzie-
ło to pochodzi z kościoła parafjatnego w Lignowach (pow. tczewski),
dokąd miało się dostać w 2-ej poł. X!X w. w darze od pewnego rolni-
ka z wsi okolicznych '). W r. 1931 został obraz odnowiony po prze-
niesieniu go do pobliskiego Pelplina.
Kompozycja sceny Golgoty przeprowadzona jest według obo-
wiązującego w końcu XIV i na pocz. XV w. schematu ikonogra-
ficznego. Uderza brak krzyżów z łotrami, co nadaje obrazowi większą
zwartość, skierowując ruchy i grupy wyłącznie około centralnego
punktu krzyża. Krucyfiks wysunięty jest na gładkiem tłem złotem
wysoko poza odcinającą się od złota linję horyzontu, nieśmiało
zakrytą grupami postaci akcesoryjnych. Pustą przestrzeń między
ramionami krzyża i grupami dolnemi wypełniają dwaj aniołowie
o dobrze skontrastowanych linjach skrzydeł, przyczem asymetryczne
rozmieszczenie aniołów przeprowadził artysta bardzo umiejętnie
38