DOI Heft:
Nr.2
DOI Artikel:Kieszkowski, Witold: Nagrobki w Chrobrzu i przypuszczalny ich autor Jan Michałowicz z Urzędowa
DOI Artikel:Walicki, Michał: Zaginiony dokument włoskich wpływów na polską rzeźbę drewnianą XVI Wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34807#0196
23. Drobne śtady tej maniery dadzą się jeszcze zauważyć w nagrobku
kanonika Ziółkowskiego w Chrobrzu.
24. Nie jest wykiuczone, że ślimacznice te zostały z nagrobka usunięte
podczas przebudowy kapiicy w XiX w.
25. ./. ). c., oraz Teka Grona Konserwatorów Gaiicji zacho-
dniej. Kraków 1916, t. ii, str. 158.
MICHAŁ WAUCKt (z. A. p.) ZAGINIONY DOKUMENT WŁOSKICH
WPŁYWÓW NA POLSKĄ RZEŹBĘ DREWNIANĄ XVI WIEKU.
W murach gotyckiego po-szpitalnego kościoła św. Ducha
w Uży miała znajdować się płaskorzeźba szkoły „staroniemieckiej",
przedstawiająca Zesłanie Ducha św. na apostołów. Krótką wiado-
mość zamieścił o niej jeszcze przed wojną ks. Jan Wiśniewski
w swej monografji dekanatu iłżeckiego '). Chęć sprawdzenia i ewen-
tualnie uzupełnienia tej interesującej rełacji, podyktowała mi wy-
jazd do iłży. Przeprowadzenie badań z autopsji nie doszło do
skutku, ponieważ, jak się to okazało na miejscu, całe wewnętrzne
urządzenie kościoła św. Ducha uiegło kompietnej dewastacji pod-
czas wielkiej wojny: zmuszony jestem zatem ograniczyć się do
reprodukowania fotografji, zachowanej szczęśliwie w archiwum War-
szawskiego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, oraz
do poczynienia tych jedynie uwag, jakie może nasunąć znajomość
wyłącznie samej fotografji zabytku.
Rzeźbiony obraz, o którym wspomina ks. Wiśniewski, ukazuje
się w świetłe tej fotografji (tabi. XXVII! rye. 1) jako płaskorzeźba
z XVI wieku wykonana w drzewie i przeznaczona do umieszczenia
w wielkim ołtarzu. Dosyć szeroka tablica, spojona z trzech desek,
zamknięta jest półkuliście u góry, ukazując kształt właściwy dla
przedstawień ołtarzowych. Centrałno-symetryczna kompozycja przed-
stawia Madonnę, siedzącą na rodzaju tronu (sedile), ustawionego
przed sfałdowaną dośrodkowo kotarą, nad którą z kołei, zorjento-
wana osiowo do postaci Matki Bożej, widnieje u góry Gołębica
Ducha Św. w otoku z chmur i płomienistych języków. Madonna
przedstawiona jest w postaci siedzącej, z rękoma złożonemi do
modlitwy na wysokości piersi, — lekko rozchyłone w kolanach nogi
zdają się stykać stopami na podnóżku tronu; wzrok Madonny utk-
wiony w górę sugeruje wrażenie swoistego skupienia i oczekiwa-
nia. Po bokach centralnej postaci Marji ugrupowani są apostołowie
w liczbie 12, po 6 z każdej strony. Dwaj pierwszopłanowi, usta-
wieni niemal w pełnym profilu, flankują niejako całość tej grupo-
wej kompozycji, przyczem ta ich rola sui generis reżyserów rucho-
wej koncepcji, podkreślona została planowo przez gestykulację
133
kanonika Ziółkowskiego w Chrobrzu.
24. Nie jest wykiuczone, że ślimacznice te zostały z nagrobka usunięte
podczas przebudowy kapiicy w XiX w.
25. ./. ). c., oraz Teka Grona Konserwatorów Gaiicji zacho-
dniej. Kraków 1916, t. ii, str. 158.
MICHAŁ WAUCKt (z. A. p.) ZAGINIONY DOKUMENT WŁOSKICH
WPŁYWÓW NA POLSKĄ RZEŹBĘ DREWNIANĄ XVI WIEKU.
W murach gotyckiego po-szpitalnego kościoła św. Ducha
w Uży miała znajdować się płaskorzeźba szkoły „staroniemieckiej",
przedstawiająca Zesłanie Ducha św. na apostołów. Krótką wiado-
mość zamieścił o niej jeszcze przed wojną ks. Jan Wiśniewski
w swej monografji dekanatu iłżeckiego '). Chęć sprawdzenia i ewen-
tualnie uzupełnienia tej interesującej rełacji, podyktowała mi wy-
jazd do iłży. Przeprowadzenie badań z autopsji nie doszło do
skutku, ponieważ, jak się to okazało na miejscu, całe wewnętrzne
urządzenie kościoła św. Ducha uiegło kompietnej dewastacji pod-
czas wielkiej wojny: zmuszony jestem zatem ograniczyć się do
reprodukowania fotografji, zachowanej szczęśliwie w archiwum War-
szawskiego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, oraz
do poczynienia tych jedynie uwag, jakie może nasunąć znajomość
wyłącznie samej fotografji zabytku.
Rzeźbiony obraz, o którym wspomina ks. Wiśniewski, ukazuje
się w świetłe tej fotografji (tabi. XXVII! rye. 1) jako płaskorzeźba
z XVI wieku wykonana w drzewie i przeznaczona do umieszczenia
w wielkim ołtarzu. Dosyć szeroka tablica, spojona z trzech desek,
zamknięta jest półkuliście u góry, ukazując kształt właściwy dla
przedstawień ołtarzowych. Centrałno-symetryczna kompozycja przed-
stawia Madonnę, siedzącą na rodzaju tronu (sedile), ustawionego
przed sfałdowaną dośrodkowo kotarą, nad którą z kołei, zorjento-
wana osiowo do postaci Matki Bożej, widnieje u góry Gołębica
Ducha Św. w otoku z chmur i płomienistych języków. Madonna
przedstawiona jest w postaci siedzącej, z rękoma złożonemi do
modlitwy na wysokości piersi, — lekko rozchyłone w kolanach nogi
zdają się stykać stopami na podnóżku tronu; wzrok Madonny utk-
wiony w górę sugeruje wrażenie swoistego skupienia i oczekiwa-
nia. Po bokach centralnej postaci Marji ugrupowani są apostołowie
w liczbie 12, po 6 z każdej strony. Dwaj pierwszopłanowi, usta-
wieni niemal w pełnym profilu, flankują niejako całość tej grupo-
wej kompozycji, przyczem ta ich rola sui generis reżyserów rucho-
wej koncepcji, podkreślona została planowo przez gestykulację
133