DOI Heft:
Nr.2
DOI Artikel:Walicki, Michał: Zaginiony dokument włoskich wpływów na polską rzeźbę drewnianą XVI Wieku
DOI Artikel:Orańska, Józefa: Przyczynki do dziejów malarstwa polskiego W XVIII W
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34807#0201
5. Ostatnio w pracy F. T/cy/mann: Die Verwendung von Stichen im
Kunstbetrieb (Jngarns. B.Mügyüjto (Der Kenner). Budapest 1931, Nr. 3.
6. /I. F. BafMA: Die Bücherornamentik der Renaissance. Leipzig 1888/192],
3, 7, 10, 63, oraz tab!. XVI.
7. Na podkreślenie zasługują analogje w usytuowaniu i funkcji pierwszo-
planowych postaci, kierownicza w stosunku do wzroku widza rola
flizów posadzki, kompozycja przestrzenna, zupełnie obca rozpowszech
nionym podówczas w Polsce koncepcjom Dürerowskiego kręgu
(Schaufelein).
8. A Baffa/owna: Polskie ilustracje książkowe XV i XVI w. (1490—0525).
Prace sekcji historji sztuki i kultury Tow. Nauk. we Lwowie. Lwów
1929, t. 1, 323.
9. Baar Handschriften und Drucke des Mittelalters und der Renaissance.
Frankfurt am Main 1905/8, t. XII, oraz F. Oagaafa.' L'art de l'impri-
merie à Venise. Paris 1895/6, 154. Ponadto Baff^-ówaa, o. c., 384.
10. F. Der Italienische Holzschnitt im XV Jh. Jhb. d. kônigl.
preuss. Kunstsamml. Berlin 1884, V, passim.
11. Por. moją recenzję publikacji Kopery i Kwiatkowskiego w Roczniku
Krakowskim, XXH1, 173, oraz większą rozprawę p. t.: Stilstufen der
gotischen Tafelmalerei in Polen im XV Jh. Warszawa 1933, odbitka
ze Sprawoz. Tow. Nauk. Warsz.
12. Nie zauważył tego związku W. /fasa/*^:' w swym artykule o rzeźbie
brzeskiej: Ołtarz trzech króli w Brześciu Kujawskim. Sztuka i artysta,
t. 1, 41.
13. A Br-OMg: Der Bltar von Głuchowo. Zeitschrift f. bild. Kunst.
1926/7, Nr. 5, 109.
14. J. Monumenta Poloniae Typographica XV et XVI s. Leopoli
1922, t. I, 211, Nr. 513.
JÓZEFA ORAŃSKA (POZNAŃ) -PRZYCZYNKI
DO DZIEJÓW MALARSTWA POLSKtEOO W XVIII W.
Na marginesie pracy dr. S. Zahorskiej: Dzieje malarstwa polskiego.
Wyd. .Wiedza o Polsce*. Warszawa 1932.
Na rynku księgarskim ukazała się książka pod powyższym ty-
tułem, w której autorka daje zwięzły, syntetyczny pogląd na cało-
kształt rozwoju naszego malarstwa. Ponieważ przytem nadmienia,
że w linji rozwojowej uwzględniła tylko te fakty artystyczne, któ-
rych opracowanie zostało już opublikowane, w zarysach zaś tylko
potraktowała okresy ściślej dotąd nieopracowane, przeto, zajmując
się twórczością Szymona Czechowicza, pozwalam sobie dorzucić
garść szczegółów, dotyczących malarstwa XVIII wieku.
Najprzód pragnę wyjaśnić czem była ftkademja św. Łukasza
w Rzymie w owym czasie, z tego względu, że niejednokrotnie spo-
tykamy się u niektórych historyków sztuki z nieścisłem ujęciem
znaczenia tej Hkademji do pierwszej połowy XVIII wieku, gdy bio-
rą ją za normalną szkołę sztuk pięknych, do której miała być wy-
ł37
Kunstbetrieb (Jngarns. B.Mügyüjto (Der Kenner). Budapest 1931, Nr. 3.
6. /I. F. BafMA: Die Bücherornamentik der Renaissance. Leipzig 1888/192],
3, 7, 10, 63, oraz tab!. XVI.
7. Na podkreślenie zasługują analogje w usytuowaniu i funkcji pierwszo-
planowych postaci, kierownicza w stosunku do wzroku widza rola
flizów posadzki, kompozycja przestrzenna, zupełnie obca rozpowszech
nionym podówczas w Polsce koncepcjom Dürerowskiego kręgu
(Schaufelein).
8. A Baffa/owna: Polskie ilustracje książkowe XV i XVI w. (1490—0525).
Prace sekcji historji sztuki i kultury Tow. Nauk. we Lwowie. Lwów
1929, t. 1, 323.
9. Baar Handschriften und Drucke des Mittelalters und der Renaissance.
Frankfurt am Main 1905/8, t. XII, oraz F. Oagaafa.' L'art de l'impri-
merie à Venise. Paris 1895/6, 154. Ponadto Baff^-ówaa, o. c., 384.
10. F. Der Italienische Holzschnitt im XV Jh. Jhb. d. kônigl.
preuss. Kunstsamml. Berlin 1884, V, passim.
11. Por. moją recenzję publikacji Kopery i Kwiatkowskiego w Roczniku
Krakowskim, XXH1, 173, oraz większą rozprawę p. t.: Stilstufen der
gotischen Tafelmalerei in Polen im XV Jh. Warszawa 1933, odbitka
ze Sprawoz. Tow. Nauk. Warsz.
12. Nie zauważył tego związku W. /fasa/*^:' w swym artykule o rzeźbie
brzeskiej: Ołtarz trzech króli w Brześciu Kujawskim. Sztuka i artysta,
t. 1, 41.
13. A Br-OMg: Der Bltar von Głuchowo. Zeitschrift f. bild. Kunst.
1926/7, Nr. 5, 109.
14. J. Monumenta Poloniae Typographica XV et XVI s. Leopoli
1922, t. I, 211, Nr. 513.
JÓZEFA ORAŃSKA (POZNAŃ) -PRZYCZYNKI
DO DZIEJÓW MALARSTWA POLSKtEOO W XVIII W.
Na marginesie pracy dr. S. Zahorskiej: Dzieje malarstwa polskiego.
Wyd. .Wiedza o Polsce*. Warszawa 1932.
Na rynku księgarskim ukazała się książka pod powyższym ty-
tułem, w której autorka daje zwięzły, syntetyczny pogląd na cało-
kształt rozwoju naszego malarstwa. Ponieważ przytem nadmienia,
że w linji rozwojowej uwzględniła tylko te fakty artystyczne, któ-
rych opracowanie zostało już opublikowane, w zarysach zaś tylko
potraktowała okresy ściślej dotąd nieopracowane, przeto, zajmując
się twórczością Szymona Czechowicza, pozwalam sobie dorzucić
garść szczegółów, dotyczących malarstwa XVIII wieku.
Najprzód pragnę wyjaśnić czem była ftkademja św. Łukasza
w Rzymie w owym czasie, z tego względu, że niejednokrotnie spo-
tykamy się u niektórych historyków sztuki z nieścisłem ujęciem
znaczenia tej Hkademji do pierwszej połowy XVIII wieku, gdy bio-
rą ją za normalną szkołę sztuk pięknych, do której miała być wy-
ł37