B ! U L E T Y N
HtSTORJ! SZTUK) ) KULTURY
WYDAWANY PRZEZ ZAKŁAD ARCHtTEKTURY POLSKtEJ
i HtSTORJ! SZTUK) POLtTECHNtKt WARSZAWSKtEJ
SEKCJA OBWAROWAŃ STAŁYCH (FORTYFtKACJi).
Znaczenie obronności i urządzeń z nią związanych d)a historji
architektury i kultury potskiej nie wymaga szerszego uzasadnienia.
Zamki obronne i obwarowania miejskie w średniowieczu są często
najbardziej wymownym wyrazem kuiturainego obticza środowiska
w którem powstały, w czasach zaś nowożytnych sztuka fortyfika-
cji, jako umiejętność, wymagająca wszechstronnego wykształcenia
wojskowego i inżynieryjno-architektonicznego, wysuwa się na czoło
szeregu gałęzi wiedzy i sztuki i przenika głęboko w życie narodu.
Każdy zresztą pracujący na połu historji sztuki i kultury sty-
ka się z tern zagadnieniem przynajmniej w jednej z jego wielora-
kich form i w tym momencie odczuwa niewątpliwie brak synte-
tycznego opracowania, któreby ujawniło ewolucję umiejętności for-
tyfikacyjnej na ziemiach polskich na tle historji wojskowej archi-
tektury zachodu. Dotychczasowe prace na tern polu są to opiso-
we monografje poszczególnych zabytków, zebrane niekiedy pod
wspólnym tytułem, lecz nie ustalające ogólnej ewolucji, posługują-
ce się niejednolitą, często błędną terminologją. Ten stan rzeczy
zmusił poniekąd do zorganizowania przy Zakładzie Sekcji Obwa-
rowań stałych, która rozpoczęła swoje prace i rozwinęła się dzię-
ki energji i zamiłowaniu jej kierownika, ś. p. arch. dr. Jerzego
Raczyńskiego.
Zadaniem Sekcji jest systematyczna inwentaryzacja pomiaro-
wa i archiwalna zabytków architektury militarnej oraz przygotowa-
nie materjałów do syntetycznej pracy z zakresu historji fortyfika-
245
HtSTORJ! SZTUK) ) KULTURY
WYDAWANY PRZEZ ZAKŁAD ARCHtTEKTURY POLSKtEJ
i HtSTORJ! SZTUK) POLtTECHNtKt WARSZAWSKtEJ
SEKCJA OBWAROWAŃ STAŁYCH (FORTYFtKACJi).
Znaczenie obronności i urządzeń z nią związanych d)a historji
architektury i kultury potskiej nie wymaga szerszego uzasadnienia.
Zamki obronne i obwarowania miejskie w średniowieczu są często
najbardziej wymownym wyrazem kuiturainego obticza środowiska
w którem powstały, w czasach zaś nowożytnych sztuka fortyfika-
cji, jako umiejętność, wymagająca wszechstronnego wykształcenia
wojskowego i inżynieryjno-architektonicznego, wysuwa się na czoło
szeregu gałęzi wiedzy i sztuki i przenika głęboko w życie narodu.
Każdy zresztą pracujący na połu historji sztuki i kultury sty-
ka się z tern zagadnieniem przynajmniej w jednej z jego wielora-
kich form i w tym momencie odczuwa niewątpliwie brak synte-
tycznego opracowania, któreby ujawniło ewolucję umiejętności for-
tyfikacyjnej na ziemiach polskich na tle historji wojskowej archi-
tektury zachodu. Dotychczasowe prace na tern polu są to opiso-
we monografje poszczególnych zabytków, zebrane niekiedy pod
wspólnym tytułem, lecz nie ustalające ogólnej ewolucji, posługują-
ce się niejednolitą, często błędną terminologją. Ten stan rzeczy
zmusił poniekąd do zorganizowania przy Zakładzie Sekcji Obwa-
rowań stałych, która rozpoczęła swoje prace i rozwinęła się dzię-
ki energji i zamiłowaniu jej kierownika, ś. p. arch. dr. Jerzego
Raczyńskiego.
Zadaniem Sekcji jest systematyczna inwentaryzacja pomiaro-
wa i archiwalna zabytków architektury militarnej oraz przygotowa-
nie materjałów do syntetycznej pracy z zakresu historji fortyfika-
245