Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (2.1933/1934)

(w/g odmiany [, wyżej omówionej), z prostokątową siecią uticzną,
tęcz bez osi symetrji, z dwoma piacami (R. T.), z ułicami wybiega-
jącemi z narożników tych piaców.
Ponieważ na osi głównej układu założono bastjon twierdzy
i dojazd do niej, otwarty w jednej z kortyn, odbywa się przez ra-
wełin z boku łeżący, przeto główna ułica miasta — arterja dojaz-
dowa do twierdzy — odsunięta jest na stronę z osi głównej, a w związ-
ku z tern i cała sieć ułiczna nie wiąże się z układem dwuch głów-

251