KRONIKA NAUKOWA
ukończone po przejściu na emeryturę, związane były niero-
zerwalnie z okresem działalności Profesora jako nauczyciela
akademickiego na Uniwersytecie Łódzkim. Prof. Wallis nie
zostawił wielu uczniów. Powściągliwy w okazywaniu uczuć,
pełen dobroci i subtelnej kultury, uderzająco skromny, nie eks-
ponował nigdy swojej osoby, nie pretendował do stanowisk i
zaszczytów, nie zabiegał o popularność. Był typem "uczonego
gabinetowego", jednakże lubił młodzież i gdy uznał, że ktoś z
grona uczniów ujawnia głębsze zainteresowanie przedmiotem,
chętnie swej pomocy udzielał. Pojmował jednak tę pomoc bar-
dzo swoiście, ograniczając swoją ingerencję w pracę kandydata
na magistra — później - doktora, tylko do niezbędnych wskazó-
wek i życzliwych porad, pozostawiając szerokie pole dla ujaw-
nienia indywidualności, inicjatywy i wytrwałości swego pod-
opiecznego. Niełatwa to "szkoła", ale po przebrnięciu wstę-
pnych trudności i uzyskaniu aprobaty Profesora, satysfakcja
była ogromna, tym większa, iż ofiarowywał już wówczas
wstępującemu, pod Jego skrzydłami na drogę naukową adep-
towi nie tylko swoją wiedzę, lecz także - i przyjaźń.
Profesor był promotorem w trzech przewodach doktor-
skich z historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim: pierwszy
doktorat uzyskał w 1961 r. Adam Więcek, wrocławski spe-
cjalista w zakresie dziejów medalierstwa w Polsce na podsta-
wie pracy Sebastian Dadler — medalier gdański XVII w.
(Gdańsk 1962), drugi - w 1965 r., Wanda Nowakowska,
wówczas wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Tea-
tralnej i Filmowej oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk
Plastycznych i w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w
Łodzi (Stanisława Witkiewicza koncepcja krytyki artystycz-
nej1') i trzeci — w 1966 r. Irena Popławska, wieloletnia asy-
stentka prof. Wallisa w katedrze Historii Sztuki Uniwersytetu
Łódzkiego, za pracę Architektura przemysłowa Łodzi w XIX w.
(Warszawa 1973).
W 1965 r., po odejściu prof. Wallisa na emeryturę, kura-
torem Katedry Historii Sztuki został ówczesny dziekan Wy-
działu Filozoficzno-Historycznego, doc. dr Leon Tadeusz
Błaszczyk, który objął kierownictwo po przemianowaniu jej
na Katedrę Historii Kultury i Sztuki. (Wówczas przeniesiono
do niej również na pewien czas dra Franciszka Bronowskiego,
adiunkta Instytutu Historii).
Zgodnie z wolą prof. Wallisa wykłady z historii sztuki na
różnych kierunkach i wydziałach Uniwersytetu Łódzkiego
prowadziły wtedy dwie Jego wychowanki: wieloletnia asy-
stentka w Katedrze Historii Sztuki, dr Irena Popławska oraz
dr Wanda Nowakowska, zaangażowana w 1965 r. w Katedrze
Filozofii, jako adiunkt, specjalizujący się w zajęciach z este-
tyki, głównie na studiach filozoficznych.
Od 1968 r., po wyjeździe za granicę doc. Błaszczyka, dr
Popławska, której etat włączony został czasowo do Katedry
Filozofii i dr Nowakowska, nadal prowadziły wykłady, kon-
wersatoria i ćwiczenia z historii sztuki. Zaprzestano tylko
wówczas zakupów dla księgozbioru historii sztuki, który po-
zostawał nienaruszony w dotychczasowym lokalu dawnej
Katedry Historii Sztuki w gmachu Biblioteki Uniwersytec-
kiej.
Dnia 1 września 1975 r. reaktywowano Zakład Historii
Sztuki na Wydziale Filozoficzno-Historycznym, jako jedno-
II. 2. Prof. Mieczysław Wallis. Fot. M. Holzman
III. 2. Prof. Mieczysław Wallis. Phot. M. Holzman
stkę niezależną, pełniącą funkcje usługowe, zgodnie z potrze-
bami dydaktycznymi różnych Wydziałów uczelni. Kuratorem
Zakładu został ówczesny dziekan Wydziału doc. dr (obecnie
prof. dr hab.) Waldemar Michowicz. Obsadę stanowiły: dr
Irena Popławska i dr Wanda Nowakowska - obydwie na
stanowisku adiunkta. W roku akademickim 1973/1974 dr
Popławska, specjalista w dziedzinie architektury, rozpoczęła
pracę także na Politechnice Łódzkiej, obejmując pół etatu na
Wydziale Architektury i Urbanistyki. Rozwijająca się współ-
praca z tym Instytutem spowodowała w roku akademickim
1978/1979 przejście dr Popławskiej na cały etat na Politech-
nice, przy zachowaniu pół etatu na Uniwersytecie.
Dnia 28 stycznia 1983 r. na Wydziale Architektury Poli-
techniki Wrocławskiej odbyło się kolokwium habilitacyjne dr
Ireny Popławskiej, która otrzymała stopień naukowy doktora
habilitowanego za pracę Architektura mieszkaniowa Łodzi w
XIX wieku (Łódź 1982), a od 1 września 1984 r. - stanowisko
docenta na Politechnice Łódzkiej. Od 1978 r. prowadziła, w
ramach pół etatu, zajęcia z historii sztuki, przede wszystkim
z zakresu architektury i urbanistyki, w uniwersyteckim Zakła-
dzie Historii Sztuki. Zakład ten włączony został 1 października
1979 r. do Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego. Od
stycznia 1980 r. dr Nowakowska pełni funkcję kierownika
Zakładu.
229
ukończone po przejściu na emeryturę, związane były niero-
zerwalnie z okresem działalności Profesora jako nauczyciela
akademickiego na Uniwersytecie Łódzkim. Prof. Wallis nie
zostawił wielu uczniów. Powściągliwy w okazywaniu uczuć,
pełen dobroci i subtelnej kultury, uderzająco skromny, nie eks-
ponował nigdy swojej osoby, nie pretendował do stanowisk i
zaszczytów, nie zabiegał o popularność. Był typem "uczonego
gabinetowego", jednakże lubił młodzież i gdy uznał, że ktoś z
grona uczniów ujawnia głębsze zainteresowanie przedmiotem,
chętnie swej pomocy udzielał. Pojmował jednak tę pomoc bar-
dzo swoiście, ograniczając swoją ingerencję w pracę kandydata
na magistra — później - doktora, tylko do niezbędnych wskazó-
wek i życzliwych porad, pozostawiając szerokie pole dla ujaw-
nienia indywidualności, inicjatywy i wytrwałości swego pod-
opiecznego. Niełatwa to "szkoła", ale po przebrnięciu wstę-
pnych trudności i uzyskaniu aprobaty Profesora, satysfakcja
była ogromna, tym większa, iż ofiarowywał już wówczas
wstępującemu, pod Jego skrzydłami na drogę naukową adep-
towi nie tylko swoją wiedzę, lecz także - i przyjaźń.
Profesor był promotorem w trzech przewodach doktor-
skich z historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim: pierwszy
doktorat uzyskał w 1961 r. Adam Więcek, wrocławski spe-
cjalista w zakresie dziejów medalierstwa w Polsce na podsta-
wie pracy Sebastian Dadler — medalier gdański XVII w.
(Gdańsk 1962), drugi - w 1965 r., Wanda Nowakowska,
wówczas wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Tea-
tralnej i Filmowej oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk
Plastycznych i w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w
Łodzi (Stanisława Witkiewicza koncepcja krytyki artystycz-
nej1') i trzeci — w 1966 r. Irena Popławska, wieloletnia asy-
stentka prof. Wallisa w katedrze Historii Sztuki Uniwersytetu
Łódzkiego, za pracę Architektura przemysłowa Łodzi w XIX w.
(Warszawa 1973).
W 1965 r., po odejściu prof. Wallisa na emeryturę, kura-
torem Katedry Historii Sztuki został ówczesny dziekan Wy-
działu Filozoficzno-Historycznego, doc. dr Leon Tadeusz
Błaszczyk, który objął kierownictwo po przemianowaniu jej
na Katedrę Historii Kultury i Sztuki. (Wówczas przeniesiono
do niej również na pewien czas dra Franciszka Bronowskiego,
adiunkta Instytutu Historii).
Zgodnie z wolą prof. Wallisa wykłady z historii sztuki na
różnych kierunkach i wydziałach Uniwersytetu Łódzkiego
prowadziły wtedy dwie Jego wychowanki: wieloletnia asy-
stentka w Katedrze Historii Sztuki, dr Irena Popławska oraz
dr Wanda Nowakowska, zaangażowana w 1965 r. w Katedrze
Filozofii, jako adiunkt, specjalizujący się w zajęciach z este-
tyki, głównie na studiach filozoficznych.
Od 1968 r., po wyjeździe za granicę doc. Błaszczyka, dr
Popławska, której etat włączony został czasowo do Katedry
Filozofii i dr Nowakowska, nadal prowadziły wykłady, kon-
wersatoria i ćwiczenia z historii sztuki. Zaprzestano tylko
wówczas zakupów dla księgozbioru historii sztuki, który po-
zostawał nienaruszony w dotychczasowym lokalu dawnej
Katedry Historii Sztuki w gmachu Biblioteki Uniwersytec-
kiej.
Dnia 1 września 1975 r. reaktywowano Zakład Historii
Sztuki na Wydziale Filozoficzno-Historycznym, jako jedno-
II. 2. Prof. Mieczysław Wallis. Fot. M. Holzman
III. 2. Prof. Mieczysław Wallis. Phot. M. Holzman
stkę niezależną, pełniącą funkcje usługowe, zgodnie z potrze-
bami dydaktycznymi różnych Wydziałów uczelni. Kuratorem
Zakładu został ówczesny dziekan Wydziału doc. dr (obecnie
prof. dr hab.) Waldemar Michowicz. Obsadę stanowiły: dr
Irena Popławska i dr Wanda Nowakowska - obydwie na
stanowisku adiunkta. W roku akademickim 1973/1974 dr
Popławska, specjalista w dziedzinie architektury, rozpoczęła
pracę także na Politechnice Łódzkiej, obejmując pół etatu na
Wydziale Architektury i Urbanistyki. Rozwijająca się współ-
praca z tym Instytutem spowodowała w roku akademickim
1978/1979 przejście dr Popławskiej na cały etat na Politech-
nice, przy zachowaniu pół etatu na Uniwersytecie.
Dnia 28 stycznia 1983 r. na Wydziale Architektury Poli-
techniki Wrocławskiej odbyło się kolokwium habilitacyjne dr
Ireny Popławskiej, która otrzymała stopień naukowy doktora
habilitowanego za pracę Architektura mieszkaniowa Łodzi w
XIX wieku (Łódź 1982), a od 1 września 1984 r. - stanowisko
docenta na Politechnice Łódzkiej. Od 1978 r. prowadziła, w
ramach pół etatu, zajęcia z historii sztuki, przede wszystkim
z zakresu architektury i urbanistyki, w uniwersyteckim Zakła-
dzie Historii Sztuki. Zakład ten włączony został 1 października
1979 r. do Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego. Od
stycznia 1980 r. dr Nowakowska pełni funkcję kierownika
Zakładu.
229