DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Bentkowska-Kafel, Anna: Krótkie spotkania: Robert Campin (Brief encounters: Robert Campin) Galeria Narodowa w Londynie, 20 styczeń - 28 marzec 1993
DOI article:Malinowski, Jerzy: Aleksander Rosiński: (1943-1992)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.48738#0135
Biuletyn Historii Sztuki
R. LV, 1993, Nr 1
PL ISSN 0006 - 3967
ALEKSANDER ROSINSKI
(1943 - 1992)
22 lutego 1992 r. zmarł we Lwowie dr (kandydat nauk)
Ołeksandr Rosińśkyj (Aleksander Rosiński), dyrektor Muze-
um Etnografii i Przemysłu Artystycznego i połączonego z nim
Oddziału Instytutu Nauk o Sztuce, Folklorze i Etnografii
Ukraińskiej Akademii Nauk. Urodził się w 1943 r. w dalekiej
Dtajbulskiej obłasti, dokąd jego rodzina na czas wojny została
ewakuowana z okolic Winnicy. Z wykształcenia był history-
kiem, absolwentem Uniwersytetu Lwowskiego, aspiranturę
(studia doktoranckie) odbywał w Instytucie Nauk Społecz-
nych Akademii Nauk we Lwowie. Początkowo interesowała
go historia polityczna XIX i XX w. Stopniowo jednak rozsze-
rzał zainteresowania na zagadnienia historii kultury i etnogra-
fii. Zajmował się ostatnio badaniami nad ukraińską emigracją
do Kanady.
Był dyrektorem placówki o wspaniałych zbiorach i trady-
cji naukowej - dawnego Muzeum Przemysłowego. (Muzeum
to zostało założone w 1874 r. z inicjatywy prof. Jana Zacha-
riewicza; jego ostatnim polskim dyrektorem był prof. Ksawe-
ry Piwocki. Po wojnie stało się ono we Lwowie jedynym
naukowym ośrodkiem historii sztuki. Pracowali w nim
prof. Mieczysław Gębarowicz, dr Ludwik Grajewski i znany
ukraiński badacz baroku prof. Paweł Żołtowski). Zaintereso-
wany związkami historycznymi i kulturalnymi ukraińsko-
polskimi dążył do zacieśnienia kontaktów z polskim
środowiskiem naukowym. W 1987 r. wspólnie doprowadzi-
liśmy do podpisania pierwszej bezpośredniej umowy z Insty-
tutem Sztuki PAN, która zapoczątkowała wymianę naukową
i wspólne badania zbiorów. W 1991 r. został członkiem Rady
Programowej wydawanego w Warszawie pisma "Przegląd
Wschodni". Zbierał materiały do pracy o polskim osadnictwie
na Ukrainie, pragnąc zrewidować wiele poglądów narzuco-
nych przez rosyjską historiografię. Potrafił myśleć niezależ-
nie i w nowoczesny, pozbawiony nacjonalizmu sposób
interpretować skomplikowane polsko-ukraińskie losy. W je-
go żyłach płynęła także polska krew. Opowiadał często o
swojej babce - Polce, dla której wielkim przeżyciem stała się
pielgrzymka do Częstochowy i - o Listopadówce, zagubionej
na Ukrainie polskiej wsi, która przetrwała wojny i represje.
Jerzy Malinowski
127
R. LV, 1993, Nr 1
PL ISSN 0006 - 3967
ALEKSANDER ROSINSKI
(1943 - 1992)
22 lutego 1992 r. zmarł we Lwowie dr (kandydat nauk)
Ołeksandr Rosińśkyj (Aleksander Rosiński), dyrektor Muze-
um Etnografii i Przemysłu Artystycznego i połączonego z nim
Oddziału Instytutu Nauk o Sztuce, Folklorze i Etnografii
Ukraińskiej Akademii Nauk. Urodził się w 1943 r. w dalekiej
Dtajbulskiej obłasti, dokąd jego rodzina na czas wojny została
ewakuowana z okolic Winnicy. Z wykształcenia był history-
kiem, absolwentem Uniwersytetu Lwowskiego, aspiranturę
(studia doktoranckie) odbywał w Instytucie Nauk Społecz-
nych Akademii Nauk we Lwowie. Początkowo interesowała
go historia polityczna XIX i XX w. Stopniowo jednak rozsze-
rzał zainteresowania na zagadnienia historii kultury i etnogra-
fii. Zajmował się ostatnio badaniami nad ukraińską emigracją
do Kanady.
Był dyrektorem placówki o wspaniałych zbiorach i trady-
cji naukowej - dawnego Muzeum Przemysłowego. (Muzeum
to zostało założone w 1874 r. z inicjatywy prof. Jana Zacha-
riewicza; jego ostatnim polskim dyrektorem był prof. Ksawe-
ry Piwocki. Po wojnie stało się ono we Lwowie jedynym
naukowym ośrodkiem historii sztuki. Pracowali w nim
prof. Mieczysław Gębarowicz, dr Ludwik Grajewski i znany
ukraiński badacz baroku prof. Paweł Żołtowski). Zaintereso-
wany związkami historycznymi i kulturalnymi ukraińsko-
polskimi dążył do zacieśnienia kontaktów z polskim
środowiskiem naukowym. W 1987 r. wspólnie doprowadzi-
liśmy do podpisania pierwszej bezpośredniej umowy z Insty-
tutem Sztuki PAN, która zapoczątkowała wymianę naukową
i wspólne badania zbiorów. W 1991 r. został członkiem Rady
Programowej wydawanego w Warszawie pisma "Przegląd
Wschodni". Zbierał materiały do pracy o polskim osadnictwie
na Ukrainie, pragnąc zrewidować wiele poglądów narzuco-
nych przez rosyjską historiografię. Potrafił myśleć niezależ-
nie i w nowoczesny, pozbawiony nacjonalizmu sposób
interpretować skomplikowane polsko-ukraińskie losy. W je-
go żyłach płynęła także polska krew. Opowiadał często o
swojej babce - Polce, dla której wielkim przeżyciem stała się
pielgrzymka do Częstochowy i - o Listopadówce, zagubionej
na Ukrainie polskiej wsi, która przetrwała wojny i represje.
Jerzy Malinowski
127