DOI Heft:
Nr. 6
DOI Artikel:Regt, W. M. C.: De Hervormde erk te Oudshoorn
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.17409#0291
285
Het kerkgebouw, een zeer mooi specimen van een protestantsch
bedehuis, heeft den vorm van een grieksch kruis met gevulde hoeken,
van welke laatste de zinken afkapping lager ligt dan het dak der
kerk. Uit het kruispunt rijst een achtkantige klokketoren omhoog;
op vier der zijden zijn wijzerborden geplaatst, daarbinnen bevindt
zich de luiklok, terwijl de toren zijn beëindiging vindt in een slanke
spits, die met windwijzer en bliksemafleider is voorzien.
Niet echter om haar uiterlijk
voorkomen geniet onze kerk haar wel-
verdiend renommee. Dat heeft zij te
danken aan haar bevallig inte'rieur.
Doet de nette vierkante ruimte met
haar hoog verwulf het oog aangenaam
aan, zeker wordt het nog meer ge-
streeld door de zeventien beschilderde
glasramen die het geheel omgeven en
het anders te schelle licht een liefe-
lijke tempering doen ondergaan. Geen
dorpskerk, misschien in het geheele
land en zeker niet in de Rijnstreek,
kan zoovele oude vensterschilderingen
aanwijzen als deze. Hare glazen houden
de familieteekens van talrijke adellijke
en patricische geslachten in aandenken
en onderscheidene gemeenten en wa-
terschappen zijn er door hunne wapens
op vertegenwoordigd. Met schoone
guirlandes, door bevallige engeltjes
hoog gehouden, zijn ze aan elkander
verbonden; smaakvolle cartouches
omvatten korte mededeelingen aan-
gaande de eigenaars ervan of zetten
door zinnebeeldige voorstellingen aan
het anders misschien eentonig taireel leven en opgewektheid bij.
Wie de kunstenaar was, die ze er met meesterhand op maalde
is ons niettegenstaande vele nasporingen onbekend gebleven. Ner-
gens heeft de schilder ons zijn naam vermeld: zelfs geen monogram
heeft hij ons gelaten, waardoor we met behulp van andere bronnen
mogelijk op weg konden geraken. Bestoven kerke- en ambachts-
rekeningen uit dien tijd werden door ons geraadpleegd en geen
posten zijn er op geboekt, zoodat we alleen kunnen besluiten, dat
het schilderwerk uit particuliere middelen werd betaald. Wellicht
verschaft ons een of ander familiearchief nog eenmaal den zóózeer
begeerden naam.
Het kerkgebouw, een zeer mooi specimen van een protestantsch
bedehuis, heeft den vorm van een grieksch kruis met gevulde hoeken,
van welke laatste de zinken afkapping lager ligt dan het dak der
kerk. Uit het kruispunt rijst een achtkantige klokketoren omhoog;
op vier der zijden zijn wijzerborden geplaatst, daarbinnen bevindt
zich de luiklok, terwijl de toren zijn beëindiging vindt in een slanke
spits, die met windwijzer en bliksemafleider is voorzien.
Niet echter om haar uiterlijk
voorkomen geniet onze kerk haar wel-
verdiend renommee. Dat heeft zij te
danken aan haar bevallig inte'rieur.
Doet de nette vierkante ruimte met
haar hoog verwulf het oog aangenaam
aan, zeker wordt het nog meer ge-
streeld door de zeventien beschilderde
glasramen die het geheel omgeven en
het anders te schelle licht een liefe-
lijke tempering doen ondergaan. Geen
dorpskerk, misschien in het geheele
land en zeker niet in de Rijnstreek,
kan zoovele oude vensterschilderingen
aanwijzen als deze. Hare glazen houden
de familieteekens van talrijke adellijke
en patricische geslachten in aandenken
en onderscheidene gemeenten en wa-
terschappen zijn er door hunne wapens
op vertegenwoordigd. Met schoone
guirlandes, door bevallige engeltjes
hoog gehouden, zijn ze aan elkander
verbonden; smaakvolle cartouches
omvatten korte mededeelingen aan-
gaande de eigenaars ervan of zetten
door zinnebeeldige voorstellingen aan
het anders misschien eentonig taireel leven en opgewektheid bij.
Wie de kunstenaar was, die ze er met meesterhand op maalde
is ons niettegenstaande vele nasporingen onbekend gebleven. Ner-
gens heeft de schilder ons zijn naam vermeld: zelfs geen monogram
heeft hij ons gelaten, waardoor we met behulp van andere bronnen
mogelijk op weg konden geraken. Bestoven kerke- en ambachts-
rekeningen uit dien tijd werden door ons geraadpleegd en geen
posten zijn er op geboekt, zoodat we alleen kunnen besluiten, dat
het schilderwerk uit particuliere middelen werd betaald. Wellicht
verschaft ons een of ander familiearchief nog eenmaal den zóózeer
begeerden naam.