DOI Heft:
Nr. 6
DOI Artikel:Vogelsang, Willem: Tentoonstelling van oud-Vlaamsche kunst te Brugge, [1]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17409#0297
291
Tentoonstellingen.
Tentoonstelling van oud-Vlaamsche kunst te Brugge.
Van de toch al niet zoo heel talrijke lieden, die nog voor iets
anders, dan om er geweest te zijn, of de toillettenparade, naar Brugge
trokken, meen ik te mogen aannemen, dat de meesten eenigszins te-
leurgesteld thuis kwamen. Dat heeft allerlei oorzaken. Ongetwijfeld
was het plan voor de tentoonstelling grootsch. De werken, die in
den loop der tijden verstrooid zijn door de wijde wereld nog eens
onder één dak samen te brengen in zulk een schoon stadje, waar
veel dier werken ontstonden, zoo'n programma klinkt. Het was een
aardig idee met 't enthousiasme tot vader, de fantasie tot moeder
en de onuitvoerbaarheid tot onafwijsbaren peet. Von Tschudi heeft
het in 't «Repertorium für Kunstwissenschaft" ook zeer juist gezegd,
dat slechts utopisten hadden kunnen hopen, hier b v. de verschillende
stukken van het Gentsche altaar tot ouden glans hereenigd te zien.
De »vornehme Abstinenz" der groote Musea, zooals hij zich uitdrukt,
was er wel borg voor, dat juist de voornaamste werken van veel
der groote meesters zouden mankeeren. Daardoor ontstonden vreemde
lacunes en was er hoegenaamd geen evenwicht. Was Memlinc vrijwel
volledig, van Rogier van der Weyden vond men, behalve het voor-
treffelijke portret van Bladelin uit de collectie v. Kaufmann en een
stukje uit het Museum te Brussel, niets dan dubieus werk. De Hol-
landers moest men zoeken en behalve enkele kleine trouvailles, viel
het zóó opgespoorde nog niet eens mee.
De talrijke m oeilijkheden in aanmerking genomen, waarmede
een tentoonstelling als deze te kampen heeft, zouden evenwel deze
bezwaren niets mogen wegen tegenover de verdienste, zooveel goeds
en schoons uit soms weinig bekende verzamelingen te hebben bijeen-
gebracht; maar wat wel altijd een blaam voor deze »show" blijven
zal, is, dat alle schoonheid er uit verbannen leek, dat men tus-
schen pakhuisvoorraden van gothieke schilderijen tevergeefs de stille
aandacht en de stemming zocht, die toch eigenlijk tot vruchtbaar
zien onmisbaar zijn. 't Schijnt, dat de poortwachter, die over 't al of
niet toelaten van een stuk te beslissen had een te vriendelijk man
geweest is en dat het schoonheiclsdorstige publiek nu de dupe wordt
van die te vérgaande wellevendheid En zelfs als men toegeeft, dat
in een landje als België, wil men iets goeds hebben veel leelijks mee
moet geslikt worden, om geen aanzienlijke collectioneurs tot kwade
Tentoonstellingen.
Tentoonstelling van oud-Vlaamsche kunst te Brugge.
Van de toch al niet zoo heel talrijke lieden, die nog voor iets
anders, dan om er geweest te zijn, of de toillettenparade, naar Brugge
trokken, meen ik te mogen aannemen, dat de meesten eenigszins te-
leurgesteld thuis kwamen. Dat heeft allerlei oorzaken. Ongetwijfeld
was het plan voor de tentoonstelling grootsch. De werken, die in
den loop der tijden verstrooid zijn door de wijde wereld nog eens
onder één dak samen te brengen in zulk een schoon stadje, waar
veel dier werken ontstonden, zoo'n programma klinkt. Het was een
aardig idee met 't enthousiasme tot vader, de fantasie tot moeder
en de onuitvoerbaarheid tot onafwijsbaren peet. Von Tschudi heeft
het in 't «Repertorium für Kunstwissenschaft" ook zeer juist gezegd,
dat slechts utopisten hadden kunnen hopen, hier b v. de verschillende
stukken van het Gentsche altaar tot ouden glans hereenigd te zien.
De »vornehme Abstinenz" der groote Musea, zooals hij zich uitdrukt,
was er wel borg voor, dat juist de voornaamste werken van veel
der groote meesters zouden mankeeren. Daardoor ontstonden vreemde
lacunes en was er hoegenaamd geen evenwicht. Was Memlinc vrijwel
volledig, van Rogier van der Weyden vond men, behalve het voor-
treffelijke portret van Bladelin uit de collectie v. Kaufmann en een
stukje uit het Museum te Brussel, niets dan dubieus werk. De Hol-
landers moest men zoeken en behalve enkele kleine trouvailles, viel
het zóó opgespoorde nog niet eens mee.
De talrijke m oeilijkheden in aanmerking genomen, waarmede
een tentoonstelling als deze te kampen heeft, zouden evenwel deze
bezwaren niets mogen wegen tegenover de verdienste, zooveel goeds
en schoons uit soms weinig bekende verzamelingen te hebben bijeen-
gebracht; maar wat wel altijd een blaam voor deze »show" blijven
zal, is, dat alle schoonheid er uit verbannen leek, dat men tus-
schen pakhuisvoorraden van gothieke schilderijen tevergeefs de stille
aandacht en de stemming zocht, die toch eigenlijk tot vruchtbaar
zien onmisbaar zijn. 't Schijnt, dat de poortwachter, die over 't al of
niet toelaten van een stuk te beslissen had een te vriendelijk man
geweest is en dat het schoonheiclsdorstige publiek nu de dupe wordt
van die te vérgaande wellevendheid En zelfs als men toegeeft, dat
in een landje als België, wil men iets goeds hebben veel leelijks mee
moet geslikt worden, om geen aanzienlijke collectioneurs tot kwade