Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Heidelberger Volksblatt (9) — 1876

DOI chapter:
Nr. 9 - Nr. 16 (2. Februar - 26. Februar)
DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.44635#0056

DWork-Logo
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
Die Nagglmaiern.

Die Welt
im Guckkaſchte,
Leitcher! Wer
ſe ſehe will,
der ſetz ſich
norr emool e
Schtindl in's
Zeitungsbiroo. 0
Alle Aageblick
e anner Bild!
Mit Licht un
Schatte! —
Neilich loſſ ich
e Loſchie in
die Zeitung
ricke. — Setz
Se ſich emool
e biſſl uff deß
Schtiehlche do
neewer mer
ſegt d'r Herr S
Expeditter zu;

mer. Bei mir ———
dohinn ſieht = —..]—
Se un heert —— —
Se in eener — — —

Schtund mehr als in zehn Johr uff'm Mark. Ich weeß,
Sie ſchtuddirt gern 's Leewe! — Meintwege, ſag ich.
Ma lernt nit aus. — Ich ſetz mich alſo in e Eck un
baß uff wie'n Hechlmacher. — 8 kloppt an. — Herein,
ruft d'r Herr Expeditter. — Unner d'r Expedittionsdhier
— die mer als Bilderrahm anſehe wolle — erſcheint en
junger Mann, un ſchmunzelt un lacht, daß'r 's Maul
ball nit mehr zamme bringt. — No, was bringe Sie
Guts, ſegt d'r Herr Expeditter, un offerir'm e Briesl.
— C Verloowungsanzeig, fangt d'r Glickliche an. Awer
e Kränzl drum, wann ich bitte derf. Langts noch uff
morge in's Blättl? — Gewiß, Herr Goldmaier, gewiß!
— Was koſcht's? — Sie kriche e Rechnung. Adies!
— E anner Bild, Leitcher! Der glickliche Herr Bräu-
tigam is kaum draus, kloppts widder an. — Herein!
— E Daam in Drauer erſcheint. Sie drickt'm Herr
Expeditter ſchrillſchweigend e Babierle in die Hand, ſegt
weiter nir, wie uff morge — un geht draurig widder
fort. D'r Herr Expeditter is awer deſſmool aach nit

ſo reedſeelig, wie vorher, notirt ſein Inſerat ſchtill im

Buch uff, un legt's zu de Zeitungsakte. Ich guck'm
iwer die Achſl un lees: Todesanzeige! — Sritt Bild:
Herein! — E Dienſchtmeedl, mit e paar Backe, rooth
wie'n Soldatekrage, erſcheint in d'r Expeditionsbilder-
rahm: En ſcheene Empfehl vun mein Herr, un deß
meegte Se uff morge noch einricke. — Aha, ſchmunzlt
jetzt widder d'r Herr Expeditter, wie'r 's Babierle be-
dracht — die Madamm is in's Kindbett kumme! Alſo:
Freunden und Bekannten die erfreuliche Anzeige, daß

5²2

meine liebe Frau, u. ſ. w. Recht ſo, ſoll b'ſorgt werre.
Winſcht d'r Herr e Kränzl drumm 7 — Snan egſchii
Antwort zu gewe, lacht un kichert 's dumm Meedl mit
de roothe Kerſchebacke, daß ſe ball verſchtickt, un ſchlägt
die Dhier hinner ſich zu. — Gans! brummt d'r Herr
Expeditter un nimmt en friſche! — Viertes Bild, Leit-
cher! Ealt Männl erſcheint unner d'r Ddier. Noochdem'r
ausg'huſcht bringor endlich raus: Ich ſuch Arweit liewer
Herr! Ausleifer, Packdräger, was'es is. Setze Se mer's
in's Blättl uff morge. — D'r Herr Expeditter be-
dracht'n mitleidig un ſegt: Du liewer Gott! Ar-
weit? Ihr habt jo die Wegſchteier nit mehr, Groß-
vatterle! Habt'r dann ke Kinner? Ke Gnadebrod? —
Ja, Kinner! ſeifz t der Alte. Kinner! Ich ha b Kinner!
Awer was for Kinner! Ricke Se's norr ein. Was
koſcht's? — Nix, Großvatterle, nix. Werd b'ſorgt. Geh'r
norr in Gottsname. — Wie'r draus is, brummlt d'r
Herr Expeditter was vun gottloſe Kinner in de Bart,
will's Arweitsg'ſuch, deß'r for de Alte uffg'ſetzt, ſandle,
verwiſcht awer im Zorn iwer die ſchlecht Welt 's Dinte-
faß un ſchitts driwer. Er flucht wie'n Derl! — Finf-
tes Bild. — Herein! — Heit is d'r Deifl widder los
in dem Guckrkaſchte, nickt mer d'r Herr Expeditter ärger-
lich zu. Un: So gehts de ganze Dag, Nagglmaiern.
Ke Bries Duwak kann ma nemme. Was willſcht Biewele?
— En ſcheene Empfehl vun d'r Mutter, un Sie ſollte
ihr net Sauerkraut uff morge in's Blättl einmache. —
D'r Herr Expeditter ſchmunzlt widder: einricke, willſcht
ſage? Recht. Werd b'ſorgt. Scheene Gruß an die
Mutter. — Sechſtes Bild: Herein! — En Daam
ſchteht in d'r Bilderrahm unner d'r Expedittionsdhier.
Fein, noowl, in Glaſſeehändſching un miteme Hietche à
la: „Ich weiß nicht, was ſoll es bedeuten“, im Gnick.
— Dir Herr Expeditter ſchbringt noocheme Schtuhl.
Die Daam ſetzt ſich un diktirt: Ein Mädchen, welches
noch nie hier gedient, ſich allen häuslichen Arbeiten unter-
zieht, u. ſ.w. Auf morgen, wenn ich bitten darf. Adie!
— Bumms, war die Dhier zu. — D'r „Herr Er-
peditter lächelt un notirt ſich die G'ſchicht. Dann dreht'r
ſich rum nooch mer, un ſegt: G'ſehe, Nagglmaiern!
Fein Dienſchtmädche! Lauter Fortſchritt! — Siewetes
Bild: Herein! — En ſcheene Gruß vun meim Vatter,
un Sie ſollte deß einricke. — Hoſcht Geld mikricht,
Biewele? — Nee! — Ja, es ſchteht awer noch ſo un
ſo viel von vorm Johr! — Oeß dhät nix, ſoll ich
ſage, ſegt'r Vatter, wann d'r Herr Expeditter was ſage
dhät! — D'r Herr Expeditter zuckt di⸗ Achſl, notirts
zum avnere, un zickt mer dann zu: E Goldgrub, Naggl-
maiern! E Goldgräb ſo e Zeitungsexpedition, wann ma
Alles einnimmt! — elchtes Bild! Es kloppt ſchunn wio-
der an. — Hereig Cwahrer Dauweſchlag, brummt
d'r Herr Erpeditter un ſchteckt die Feder hinners Ohr
— Die Madamm aus der, Nochbarſchaftt im Kicheſchorz
erſcheint. Sie is abonnirt un will ihr Blättche hawe
Un ſo weiter! —

Druck, Verlag und für die Redaction verantwortlich: G. G eiſendorfer.
 
Annotationen