Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (47.1985)

MICHAŁ WOŹNIAK


II. 5. Peter von der Rennen i Jacob I Jager (?), relikwiarz św. Stanisława,
1669—1671, Kraków, katedra na Wawelu.

II Schubert (mistrz w latach 1689—1737), wykonując
w 1711 r. tacę dla kościoła w Kodniu z fundacji Jana
Fryderyka Sapiehy (il. 3)21, nie musiał szukać wzoru
w pd.-niemieckich centrach złotniczych, wystarczała
zapewne inspiracja sztuką złotników hamburskich.
21 Decorum życia Sarmatów w XVII i XVIII wieku. Ka-
talog pokazu sztuki zdobniczej ze zbiorów Muzeum Narodo-
wego w Warszawie, Wrszawa 1980, nr 152, il. 56. Prowenien-
cję niderlandzką względnie hamburską wykazuje także ma-
łżowinowa dekoracja tacy z dzbanem gdańskiego złotnika
Christiana Paulsena z 2 ćw. XVII w. w Wieliczce (por.
SAMEK, o.c., s. 82, il. 46—7). Inna taca gdańskiej roboty,
choć nieustalonego autorstwa, przechowywana jest w ka-
tedrze tarnowskiej: lustro przeznaczone na scenę figural-

Taca kodeńska, owalnego kształtu, stanowiła niegdyś
wraz z niezachowanym dzbanem komplet do ablucji
podczas liturgii pontyfikalnych. Pośrodku lustra
widnieje zatem gniazdo do przyjęcia stopy dzbana,
a pozostałą część pokrywają sploty wici akantu; na

ną otoczono ukwieconym listowiem, por. T. CHRZANOW-
SKI, M. KORNECKI, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków
1982, s. 461n, il. 296a. Już po złożeniu mej pracy do druku
ukazał się artykuł A. FISCHINGERA (Chrystian Paulsen i
Jan Polmann, złotnicy gdańscy XVII wieku, „Biul.
Hist. Sztuki” XLV, 1983, nr 3/4, s. 317—326), w którym pu-
blikowane są oba zabytki (il. 4, 12), przy czym druga z tac
określona została jako dzieło Polmanna.

100
3

Heidelberg