DOI article:
Woźniak, Michał F.: Wpływy augsburskie w zlotnictwie gdańskim XVII-XVIII stulecia
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.48708#0117
Wpływy augsburskie w złotnictwie gdańskim xvii i xviii stulecia
ii. 13. a) Hans Franz Fesenmayr, monstrancja, ok. 1670. Repr. wg Selinga; b) Martin Mayr, monstrancja, ok.
1683. Repr. wg Selinga.
leży zasadnicza różnica — ma charakter warstwy de-
koracyjnej, narzuconej na podstawowy kształt na-
czynia, a nie organicznie z nim związanej. Czasza
stanowiąca wraz z nakrywą całość o zarysie owoi-
dalnym jest — co trzeba podkreślić — indywidualnym
rozwiązaniem Lundgreena, choć wyraźnie nawiązuje
do elipsoidalnych kształtów cyboriów manierystycz-
nych i wczesnobarokowych76.
W innych, stosunkowo licznych dziełach tego
krótko w Gdańsku pracującego wysokiej klasy złot-
,s Np. toruńskiej roboty, prawdopodobnie Assmanna
Weimmera (1612—1623), do niedawna w podtoruńsklm Młyń-
cu por. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, t. XI, woj. by-
dgoskie, pod red. T. CHRZANOWSKIEGO i M. KORNE-
CKIEGO, z. 16, pow. toruński, inw. przepr. T. CHRZA-
NOWSKI i M. KORNECKI, Warszawa 1972, s. 49, il. 244.
78 REMBOWSKA, Gdański cech..., O.C., s. 202, poz. 79.
Srebro, częściowo złocone. H. 81; H glorii 54; rozpiętość
nika trudno w tej chwili dopatrzyć się bezpośred-
nich impulsów płynących z Augsburga. Czy cyborium
rywałdzkie jest jednak w jego twórczości dziełem
wyjątkowym, pokażą dalsze badania.
V. Nie można pominąć zabytku, który nie tyle
dekoracją, ile swą formą przypomina rozwiązania
augsburskie — mam tu na myśli monstrancję eucha-
rystyczną darowaną kościołowi w Lubiszewie przez
Jana Ignacego Stechorowskiego w r. 1694 (il. Iż)70.
Charakterystyczna jest w tym zabytku duża, zdecy-
stopy 36 X 30. Znakowana na kryzie stopy cechą miejską
Gdańska i mistrzowską z nałożonych liter MI. Pod spodem
stopy grawerowana inskrypcja: ANNO 1694 MISERICOR-
DIAE PICTATVS HVMANA CVRA IOANNIS IGNATII
STECHOROWSKI C.C.O.B. P.D.P.Z. PRIMI INSTITVTIONI 5
FECIT. WAZY GRZYWIEN 231/2. Za cenne uwagi dotyczące
tego zabytku dziękuję paniom mgr Hannie Mrozek i mgr
Barbarze Roi.
109
ii. 13. a) Hans Franz Fesenmayr, monstrancja, ok. 1670. Repr. wg Selinga; b) Martin Mayr, monstrancja, ok.
1683. Repr. wg Selinga.
leży zasadnicza różnica — ma charakter warstwy de-
koracyjnej, narzuconej na podstawowy kształt na-
czynia, a nie organicznie z nim związanej. Czasza
stanowiąca wraz z nakrywą całość o zarysie owoi-
dalnym jest — co trzeba podkreślić — indywidualnym
rozwiązaniem Lundgreena, choć wyraźnie nawiązuje
do elipsoidalnych kształtów cyboriów manierystycz-
nych i wczesnobarokowych76.
W innych, stosunkowo licznych dziełach tego
krótko w Gdańsku pracującego wysokiej klasy złot-
,s Np. toruńskiej roboty, prawdopodobnie Assmanna
Weimmera (1612—1623), do niedawna w podtoruńsklm Młyń-
cu por. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, t. XI, woj. by-
dgoskie, pod red. T. CHRZANOWSKIEGO i M. KORNE-
CKIEGO, z. 16, pow. toruński, inw. przepr. T. CHRZA-
NOWSKI i M. KORNECKI, Warszawa 1972, s. 49, il. 244.
78 REMBOWSKA, Gdański cech..., O.C., s. 202, poz. 79.
Srebro, częściowo złocone. H. 81; H glorii 54; rozpiętość
nika trudno w tej chwili dopatrzyć się bezpośred-
nich impulsów płynących z Augsburga. Czy cyborium
rywałdzkie jest jednak w jego twórczości dziełem
wyjątkowym, pokażą dalsze badania.
V. Nie można pominąć zabytku, który nie tyle
dekoracją, ile swą formą przypomina rozwiązania
augsburskie — mam tu na myśli monstrancję eucha-
rystyczną darowaną kościołowi w Lubiszewie przez
Jana Ignacego Stechorowskiego w r. 1694 (il. Iż)70.
Charakterystyczna jest w tym zabytku duża, zdecy-
stopy 36 X 30. Znakowana na kryzie stopy cechą miejską
Gdańska i mistrzowską z nałożonych liter MI. Pod spodem
stopy grawerowana inskrypcja: ANNO 1694 MISERICOR-
DIAE PICTATVS HVMANA CVRA IOANNIS IGNATII
STECHOROWSKI C.C.O.B. P.D.P.Z. PRIMI INSTITVTIONI 5
FECIT. WAZY GRZYWIEN 231/2. Za cenne uwagi dotyczące
tego zabytku dziękuję paniom mgr Hannie Mrozek i mgr
Barbarze Roi.
109