DOI Artikel:
Kronika
DOI Artikel:Sroczyńska, Krystyna: Antoni Brodowski (1784-1832): (10 XII 1984-10 III 1985 Warszawa)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.48708#0187
KRONIKA
dwudziestych naszego wieku, pracy doktorskiej po-
święconej temu artyście i najlepszym jego znawcą.
On też pierwszy, dostrzegając w Brodowskim czoło-
wego malarza okresu Królestwa Polskiego, przyznał
mu właściwą rangę w sztuce polskiej i docenił wpływ
na dalszy jej rozwój.
Wystawa została zrealizowana już po śmierci Je-
rzego Sienkiewicza, ale w dużej mierze w oparciu
o materiały dane mi przyjacielsko do wykorzystania
przez Hannę Sienkiewieżową, jego żonę. Okazały się
one niezmiernie pomocne zarówno przy opracowaniu
scenariusza pokazu, jak też monografii artysty*.
Ekspozycja zajmowała jedną dużą salę o po-
wierzchni około 200 m2 w tzw. ryzalicie pierwszego
piętra Muzeum. Zgromadziliśmy w niej cały dostęp-
ny materiał ilustrujący twórczość Brodowskiego, a
więc kompozycje i portrety olejne, rysunki i akwa-
rele oraz ryciny wykonane z jego płócien przez in-
nych artystów. Niestety, niewiele tylko dzieł z dorob-
ku malarza przetrwało do naszych czasów. Obrazów
* K. SROCZYŃSKA Antoni Brodowski 1784—1832, życie
i dzieło, Warszawa 1985.
olejnych znalazło się na wystawie trzydzieści, akwa-
rel dwie i rysunków cztery. Pochodzą one w więk-
szości ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie,
a także z Muzeów Narodowych w Poznaniu i Kra-
kowie, Muzeum Sztuki w Łodzi, z Biblioteki Polskiej
Akademii Nauk w Krakowie i Kórniku, z Biblioteki
im. Ossolińskich we Wrocławiu oraz z kościoła w
Nadarzynie. Dwa płótna użyczyła nam Państwowa
Galeria Obrazów we Lwowie. Z prywatnych kolekcji
uzyskaliśmy cztery obrazy (nie licząc dwóch portre-
tów wypożyczonych jako materiał porównawczy).
Pozostałe płótna w liczbie kilkudziesięciu uznać na-
leży za zaginione. W wypadku, gdy było to możliwe,
zostały one przypomniane fotografiami. Być może,
niektóre prace zachowały się jeszcze u prywatnych
właścicieli, jednak ogłoszenia w prasie o organizo-
waniu wystawy artysty nie przyniosły rezultatu. W
stosunku do stanu przedwojennego, liczba aktualnie
zachowanych obrazów zmalała o trzynaście.
Badania nad twórczością artysty, prowadzone w
ostatnich latach w związku z przygotowywaną wy-
stawą i monografią, ujawniły dzieła mniej znane czy
II. 1. Wystawa „Antoni Brodowski (1784—1832)”. Fot. T. Żółtowska.
179
dwudziestych naszego wieku, pracy doktorskiej po-
święconej temu artyście i najlepszym jego znawcą.
On też pierwszy, dostrzegając w Brodowskim czoło-
wego malarza okresu Królestwa Polskiego, przyznał
mu właściwą rangę w sztuce polskiej i docenił wpływ
na dalszy jej rozwój.
Wystawa została zrealizowana już po śmierci Je-
rzego Sienkiewicza, ale w dużej mierze w oparciu
o materiały dane mi przyjacielsko do wykorzystania
przez Hannę Sienkiewieżową, jego żonę. Okazały się
one niezmiernie pomocne zarówno przy opracowaniu
scenariusza pokazu, jak też monografii artysty*.
Ekspozycja zajmowała jedną dużą salę o po-
wierzchni około 200 m2 w tzw. ryzalicie pierwszego
piętra Muzeum. Zgromadziliśmy w niej cały dostęp-
ny materiał ilustrujący twórczość Brodowskiego, a
więc kompozycje i portrety olejne, rysunki i akwa-
rele oraz ryciny wykonane z jego płócien przez in-
nych artystów. Niestety, niewiele tylko dzieł z dorob-
ku malarza przetrwało do naszych czasów. Obrazów
* K. SROCZYŃSKA Antoni Brodowski 1784—1832, życie
i dzieło, Warszawa 1985.
olejnych znalazło się na wystawie trzydzieści, akwa-
rel dwie i rysunków cztery. Pochodzą one w więk-
szości ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie,
a także z Muzeów Narodowych w Poznaniu i Kra-
kowie, Muzeum Sztuki w Łodzi, z Biblioteki Polskiej
Akademii Nauk w Krakowie i Kórniku, z Biblioteki
im. Ossolińskich we Wrocławiu oraz z kościoła w
Nadarzynie. Dwa płótna użyczyła nam Państwowa
Galeria Obrazów we Lwowie. Z prywatnych kolekcji
uzyskaliśmy cztery obrazy (nie licząc dwóch portre-
tów wypożyczonych jako materiał porównawczy).
Pozostałe płótna w liczbie kilkudziesięciu uznać na-
leży za zaginione. W wypadku, gdy było to możliwe,
zostały one przypomniane fotografiami. Być może,
niektóre prace zachowały się jeszcze u prywatnych
właścicieli, jednak ogłoszenia w prasie o organizo-
waniu wystawy artysty nie przyniosły rezultatu. W
stosunku do stanu przedwojennego, liczba aktualnie
zachowanych obrazów zmalała o trzynaście.
Badania nad twórczością artysty, prowadzone w
ostatnich latach w związku z przygotowywaną wy-
stawą i monografią, ujawniły dzieła mniej znane czy
II. 1. Wystawa „Antoni Brodowski (1784—1832)”. Fot. T. Żółtowska.
179