DOI Heft:
Spis Treści
DOI Artikel:Kowalczyk, Jerzy: Prof. Elena Bassi z Wenecji członkiem honorowym Stowarzyszenia Historyków Sztuki
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.48918#0213
Biuletyn Historii Sztuki
R.LVn,1995,Nrl-2
PL ISSN 0006-3967
PROF. ELENA BASSI Z WENECJI CZŁONKIEM HONOROWYM
STOWARZYSZENIA HISTORYKÓW SZTUKI
Walny Zjazd Delegatów Stowarzyszenia Historyków
Sztuki w Warszawie w dniu 9 grudnia 1994 r. uchwalił
jednogłośnie nadanie członkostwa honorowego SHS pani
prof. Elenie Bassi. Wniosek zainicjowany przez prof. Jerzego
Kowalczyka, opracowany wspólnie z prof. Tadeuszem S.
Jaroszewskim został zgłoszony Zjazdowi przez delegatów
Oddziału Warszawskiego SHS (referowałprof. T. S. Jarosze-
wski).
Elena Bassi jest emerytowanym profesorem Akademii
Sztuk Pięknych w Wenecji, gdzie była wykładowcą historii
sztuki nieprzerwanie od 1936 r., a także dyrektorem tejże uczelni
od 1972 r. aż do przejścia na emeryturę. Jest jednym z najwybit-
niejszych włoskich badaczy dziejów sztuki; wyspecjalizowała
się w historii sztuki Wenecji i Veneto, zwłaszcza w dziedzinie
architektury i rzeźby nowożytnej. Ma duży i znaczący dorobek
naukowy w postaci 18 książek i około 200 źródłowych arty-
kułów i recenzji. Najważniejsze publikacje prof. Bassi - to
kilka książek o Antonio Canovie oraz Architettura delSei e
Settecento a Venezia (1962), Palazzi di Venezia (1976) i Le
ville della Prcwincia di Veneto (1987). Prof. Elena Bassi jest
członkiem włoskich towarzystw naukowych: Deputazione di
Storia Patria, Ateneo Yeneto oraz Istituto Veneto di Scienze,
Lettere ed Arti; została członkiem honorowym Societe des
Amis de Malmaison (1965) i otrzymała obywatelstwo hono-
rowe Possagno - miasta rodzinnego Canovy.
Z polskim środowiskiem naukowym prof. Elena Bassi
współpracuje od trzydziestu lat. Wśród licznych odkryć archi-
walnych ma też polonica, m. in. źródłowo potwierdziła autor-
stwo słynnego architekta Baldassare Longheny względem
kościoła Filipinów w Gostyniu - repliki kościoła S.Maria
della Salute w Wenecji. Wspólnie z Jerzym Kowalczykiem
opublikowała na ten temat dwa artykuły: w krótszej wersji
włoskiej w "Arte Veneta" (1972) i w obszernej wersji polskiej
na łamach "Kwartalnika Architektury i Urbanistyki" (1978).
Z tej okazji prof. Bassi była dwukrotnie w Polsce (1972-
1973), zwiedzała nie tylko Gostyń, ale także Zamość i Łańcut.
Przeprowadzała badania archiwalne, z dużym zresztą powo-
dzeniem, w Warszawie (Archiwum Akt Dawnych) i Krakowie
(Biblioteka XX. Czartoryskich) pod kątem zamówień u Canovy
przez Stanisława Augusta i polskie arystokratki. Prof. Bassi brała
udział w trzech sympozjach polsko-włoskich w Wenecji, War-
szawie i Rzymie. Doniosłe były tematy jej referatów wygłasza-
nych i opublikowanych: L’artedelCanova nella cultura polac-
ca (1973), La diffusione della cultura artistica veneta in
II. 1. Prof. Elena Bassi w czasie uroczystości.
Fot. G. Paolo Rocchetto
III. 1. Prof. Elena Bassi during the ceremony
Polonia (1977), Contributi della cultura veneta all’arte po-
lacca (1977), Notizie di artisti veneti nei carteggi del re
Stanislao Poniatowski (1979). W sumie opublikowała 10
artykułów na temat relacji artystycznych wenecko-polskich;
także recenzowała publikacje polskich autorów. Prof. Bassi
ma największy wśród włoskich historyków sztuki dorobek
naukowy o związkach artystycznych włosko-polskich.
Dyplom członka honorowego prof. Elenie Bassi wręczył,
z upoważnienia Zarządu Głównego SHS, autor niniejszego
203
R.LVn,1995,Nrl-2
PL ISSN 0006-3967
PROF. ELENA BASSI Z WENECJI CZŁONKIEM HONOROWYM
STOWARZYSZENIA HISTORYKÓW SZTUKI
Walny Zjazd Delegatów Stowarzyszenia Historyków
Sztuki w Warszawie w dniu 9 grudnia 1994 r. uchwalił
jednogłośnie nadanie członkostwa honorowego SHS pani
prof. Elenie Bassi. Wniosek zainicjowany przez prof. Jerzego
Kowalczyka, opracowany wspólnie z prof. Tadeuszem S.
Jaroszewskim został zgłoszony Zjazdowi przez delegatów
Oddziału Warszawskiego SHS (referowałprof. T. S. Jarosze-
wski).
Elena Bassi jest emerytowanym profesorem Akademii
Sztuk Pięknych w Wenecji, gdzie była wykładowcą historii
sztuki nieprzerwanie od 1936 r., a także dyrektorem tejże uczelni
od 1972 r. aż do przejścia na emeryturę. Jest jednym z najwybit-
niejszych włoskich badaczy dziejów sztuki; wyspecjalizowała
się w historii sztuki Wenecji i Veneto, zwłaszcza w dziedzinie
architektury i rzeźby nowożytnej. Ma duży i znaczący dorobek
naukowy w postaci 18 książek i około 200 źródłowych arty-
kułów i recenzji. Najważniejsze publikacje prof. Bassi - to
kilka książek o Antonio Canovie oraz Architettura delSei e
Settecento a Venezia (1962), Palazzi di Venezia (1976) i Le
ville della Prcwincia di Veneto (1987). Prof. Elena Bassi jest
członkiem włoskich towarzystw naukowych: Deputazione di
Storia Patria, Ateneo Yeneto oraz Istituto Veneto di Scienze,
Lettere ed Arti; została członkiem honorowym Societe des
Amis de Malmaison (1965) i otrzymała obywatelstwo hono-
rowe Possagno - miasta rodzinnego Canovy.
Z polskim środowiskiem naukowym prof. Elena Bassi
współpracuje od trzydziestu lat. Wśród licznych odkryć archi-
walnych ma też polonica, m. in. źródłowo potwierdziła autor-
stwo słynnego architekta Baldassare Longheny względem
kościoła Filipinów w Gostyniu - repliki kościoła S.Maria
della Salute w Wenecji. Wspólnie z Jerzym Kowalczykiem
opublikowała na ten temat dwa artykuły: w krótszej wersji
włoskiej w "Arte Veneta" (1972) i w obszernej wersji polskiej
na łamach "Kwartalnika Architektury i Urbanistyki" (1978).
Z tej okazji prof. Bassi była dwukrotnie w Polsce (1972-
1973), zwiedzała nie tylko Gostyń, ale także Zamość i Łańcut.
Przeprowadzała badania archiwalne, z dużym zresztą powo-
dzeniem, w Warszawie (Archiwum Akt Dawnych) i Krakowie
(Biblioteka XX. Czartoryskich) pod kątem zamówień u Canovy
przez Stanisława Augusta i polskie arystokratki. Prof. Bassi brała
udział w trzech sympozjach polsko-włoskich w Wenecji, War-
szawie i Rzymie. Doniosłe były tematy jej referatów wygłasza-
nych i opublikowanych: L’artedelCanova nella cultura polac-
ca (1973), La diffusione della cultura artistica veneta in
II. 1. Prof. Elena Bassi w czasie uroczystości.
Fot. G. Paolo Rocchetto
III. 1. Prof. Elena Bassi during the ceremony
Polonia (1977), Contributi della cultura veneta all’arte po-
lacca (1977), Notizie di artisti veneti nei carteggi del re
Stanislao Poniatowski (1979). W sumie opublikowała 10
artykułów na temat relacji artystycznych wenecko-polskich;
także recenzowała publikacje polskich autorów. Prof. Bassi
ma największy wśród włoskich historyków sztuki dorobek
naukowy o związkach artystycznych włosko-polskich.
Dyplom członka honorowego prof. Elenie Bassi wręczył,
z upoważnienia Zarządu Głównego SHS, autor niniejszego
203