Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (17.1955)

RENESANSOWE NAGROBKI PIĘTROWE W POLSCE

CHEŁMNO

TORUŃ

EOMjLA

CZARNKÓW

KRASNE

SOBOTA

JANOWIEC LUBLIN

ŚW. KRZYE

PRZEMYŚL

BESTWINA

KROSNO

RYMANÓW

FELSZTYN

BRZEZANY

II. 1. Rozmieszczenie nagrobków

piętrowych w Polsce

RADZYŃ PÓDL-

• BOGORIA
£ SANCYGNIÓW
TARNÓW

KRAKÓW

UCHANIE
f MODLIBORZYCE

PIOTRKOWICE

PILICA

> KOŚCIELEC
• • CHOJNICA
- PŁOCK

LU SOWO £ - POZNAŃ

0 kobylniki

KOŚCIAN

MCHY

RADLIN

• LUSZYN

SOBOTA

• • ŁOWICZ

LUBOCHNIA

IWANOWICE



nym dla polskiej prowincji, zwłaszcza pn. Małopolski,
Wielkopolski i Mazowsza (il. 1). Jest przede wszystkim
nagrobkiem szlachecko-magnackim, upowszechniają-
cym się coraz bardziej w miarę wzrostu znaczenia
magnaterii i szlachty w kraju. Piętrowych nagrob-
ków mieszczańskich nie znamy. Jeśli chodzi o wza-
jemne związki obu osób, są to zawsze nagrobki ro-
dzinne, przedstawiające bądź to parę małżeńską, bądź
dwóch braci, bądź syna i ojca.
Artykuł niniejszy będzie starał się uporządkować
materiał zabytkowy typologicznie, z uwzględnieniem

jego rozwoju chronologicznego. W większości wypad-
ków odmiany typologiczne nagrobka pokrywać się bę-
dą z produkcją określonych warsztatów i szkół rzeź-
biarskich, a także częściowo wiązać się z określonymi
terenami rozpowszechnienia, zwłaszcza pod koniec
wieku, gdy wzrasta rola warsztatów na prowincji.
O typie decydować będzie z natury rzeczy obramie-
nie architektoniczne nagrobka, układ i kształt wnęk,
a w dalszym rzędzie układ kompozycyjny postaci czy
ornamentyka. Jednak dla niektórych odmian nagrob-
ka piętrowego charakterystyczny będzie zarówno

5