Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (17.1955)

RENESANSOWE NAGROBKI PIĘTROWE W POLSCE


II. 14. Nagrobek Stanisława Kobylnickiego i jego żon Zofii i Izabelli w Kobylnikach koło Płocka.
(Fot. zb. P. I. S.)

czytelności tych niewątpliwych powiązań. Zmniejsza-
ją ją i różnice, polegające przede wszystkim na więk-
szej płaskości pomnika poznańskiego i zastosowaniu
w nim innego, bardziej ornamentalnie potraktowane-
go zwieńczenia, a zwłaszcza innego układu głównego
pola nagrobka. W pomniku Górków znajdują się
w poziomych wnękach prostokątnych jedna nad drugą
dwie pochylone płyty z płasko rzeźbionymi postaciami
zmarłych, co daje rozwiązanie odbiegające dość zasad-

niczo od układu wnęk i figur w pomniku Tarnow-
skich, mające jednak już swe tradycje w polskich
nagrobkach piętrowych. Alegoryczne postacie Spra-
wiedliwości i Roztropności w niszach bocznych zastę-
pują w pomniku poznańskim figury biskupów z rodzi-
ny Górków. Canavesi wzbogaca układ postaci na pły-
tach nagrobnych. Mają one postawę na pół siedzącą,
przy zachowaniu żywego poruszenia nóg. Postać ko-
bieca wyróżnia się charakterystycznym strojem i sche-

19