Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]
Biuletyn Historii Sztuki
— 17.1955
Cite this page
Please cite this page by using the following URL/DOI:
https://doi.org/10.11588/diglit.38030#0033
DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Kozakiewiczowa, Helena: Renesansowe nagrobki piętrowe w Polsce
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.38030#0033
RENESANSOWE NAGROBKI PIĘTROWE W POLSCE
II. 18. Nagrobek Macieja i Jadwigi Opalińskich w Kościanie. (Fot. zb. P. I. S.)
cami; nad dolną niszą biegnie rowkowany fryz, nad
górną — kimation. Całość zdradza powiązanie z „kla-
sycznym” kierunkiem, jakiego reprezentantem jest
Padovano i Canavesi. Układ postaci Krasińskich przy-
pomina zarówno wzory padovanowskie, jak i canave-
siańskie nagrobki Górków i Jakuba Rokossowskiego
w Szamotułach, z tym, że figura Krasińskiego jest
mniej sztywna od postaci Canavesiego, a układ rąk
pełen wytworności. Nagrobek ten zdaje się pochodzić
z warsztatu krakowskiego bliskiego Canavesiemu.
Określenie stosunku do warsztatu mistrza wymaga
jednak dalszych badań.
4. Osobną grupę — mimo zastrzeżeń jakie się na-
suwają w stosunku do dwóch ostatnich z niżej wy-
23
II. 18. Nagrobek Macieja i Jadwigi Opalińskich w Kościanie. (Fot. zb. P. I. S.)
cami; nad dolną niszą biegnie rowkowany fryz, nad
górną — kimation. Całość zdradza powiązanie z „kla-
sycznym” kierunkiem, jakiego reprezentantem jest
Padovano i Canavesi. Układ postaci Krasińskich przy-
pomina zarówno wzory padovanowskie, jak i canave-
siańskie nagrobki Górków i Jakuba Rokossowskiego
w Szamotułach, z tym, że figura Krasińskiego jest
mniej sztywna od postaci Canavesiego, a układ rąk
pełen wytworności. Nagrobek ten zdaje się pochodzić
z warsztatu krakowskiego bliskiego Canavesiemu.
Określenie stosunku do warsztatu mistrza wymaga
jednak dalszych badań.
4. Osobną grupę — mimo zastrzeżeń jakie się na-
suwają w stosunku do dwóch ostatnich z niżej wy-
23