Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]
Biuletyn Historii Sztuki
— 17.1955
Cite this page
Please cite this page by using the following URL/DOI:
https://doi.org/10.11588/diglit.38030#0043
DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Kozakiewiczowa, Helena: Renesansowe nagrobki piętrowe w Polsce
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.38030#0043
RENESANSOWE NAGROBKI PIĘTROWE W POLSCE
II. 26. Nagrobek Marcina i Anny Śleszyńskich w kolegiacie w Łowiczu.
(Fot. E. Kozłowska-Tomczyk, zb. P. I. S.)
Jana i Elżbiety Jędrzejowskich (il. 20), pochodzącyiń
z lat 80-ych XVI w., znajdującym się w tymże samym
kościele, piętrowość uzyskana została przez umiesz-
czenie drugiej postaci w podwyższonym cokole, pod-
czas gdy część górna jest dość wierną kopią nagrobka
Kamienieckiego. Zachowuje on typ ujęcia ze żłobko-
wanymi kolumnami kompozytowymi i kształt wnęki,
z pozostawieniem nad płytą z rzeźbioną postacią ryce-
rza pustej płaszczyzny charakterystycznej dla nagrob-
ka padovanowskiego. W miejsce wolut szczyt zamyka
kartusz herbowy z pultami po bokach, a nad zmarłym
zamiast kotary widnieje uskrzydlona główka aniołka,
motyw, którego nie brak zresztą i w nagrobku Ka-
mienieckiego, gdzie znajduje się w zwieńczeniu. Dol-
na, niewysoka wnęka została jakby wydrążona w co-
kole, a w niej ułożono pochyłą płytę z figurą zmarłej.
Powtarza ona typ postaci kobiecej popularny już w ca-
łej Polsce w latach osiemdziesiątych; podobnie i figu-
ra rycerza nie nawiązuje już do układu padovanow-
skiego zbliżając się do bardziej zaawansowanego w
3
33
II. 26. Nagrobek Marcina i Anny Śleszyńskich w kolegiacie w Łowiczu.
(Fot. E. Kozłowska-Tomczyk, zb. P. I. S.)
Jana i Elżbiety Jędrzejowskich (il. 20), pochodzącyiń
z lat 80-ych XVI w., znajdującym się w tymże samym
kościele, piętrowość uzyskana została przez umiesz-
czenie drugiej postaci w podwyższonym cokole, pod-
czas gdy część górna jest dość wierną kopią nagrobka
Kamienieckiego. Zachowuje on typ ujęcia ze żłobko-
wanymi kolumnami kompozytowymi i kształt wnęki,
z pozostawieniem nad płytą z rzeźbioną postacią ryce-
rza pustej płaszczyzny charakterystycznej dla nagrob-
ka padovanowskiego. W miejsce wolut szczyt zamyka
kartusz herbowy z pultami po bokach, a nad zmarłym
zamiast kotary widnieje uskrzydlona główka aniołka,
motyw, którego nie brak zresztą i w nagrobku Ka-
mienieckiego, gdzie znajduje się w zwieńczeniu. Dol-
na, niewysoka wnęka została jakby wydrążona w co-
kole, a w niej ułożono pochyłą płytę z figurą zmarłej.
Powtarza ona typ postaci kobiecej popularny już w ca-
łej Polsce w latach osiemdziesiątych; podobnie i figu-
ra rycerza nie nawiązuje już do układu padovanow-
skiego zbliżając się do bardziej zaawansowanego w
3
33