Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 17.1955
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.38030#0052
DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Kozakiewiczowa, Helena: Renesansowe nagrobki piętrowe w Polsce
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.38030#0052
HELENA KOZAKIEWICZOWA
II. 34. Nagrobek Pawła i Anny Uchańskich w Uchaniach. (Fot. T. Chrzanowski)
cenią go na nagrobek piętrowy przez warsztat pro-
wincjonalny może służyć nagrobek Jana i Katarzyny
Modzelewskich w Luszynie k. Gostynina postawiony
za życia w r. 1596 (il. 30). Jako wzór posłużył nagro-
bek Mikołaja Kobylnickiego w Kobylnikach k. Płocka
z r. 1555 (il. 29), w którym we wnęce przedzielonej
gzymsem umieszczono w górnym polu postać zmarłe-
go, w dolnym — tablicę inskrypcyjną. W nagrobku
Modzelewskich prowincjonalny kamieniarz, przejmu-
jąc schemat architektoniczny, umieścił zamiast tabli-
cy płytę z postacią zmarłej, uzyskując w ten sposób
układ piętrowy; ponieważ nie pogłębił wnęki, płyta
jest ustawiona pionowo a nie ukośnie w stosunku do
patrzącego. Zwieńczenie było prawdopodobnie iden-
tyczne jak w szczycie pomnika Kobylnickiego. Zosta-
ły z niego tylko lwy z kartuszami herbowymi; środek
zwieńczenia, jak i woluty na ścianie po bokach są
późniejszymi dodatkami. Postacie zmarłych, mimo
grubego wykonania, wykazują dążenie do portretowe-
go ujęcia.
Nagrobek Mikołaja i Agnieszki Padniewskich
z r. 1601 w kaplicy przy kolegiacie w Pilicy (il. 31) re-
prezentuje najprostszy schemat nagrobka piętrowe-
go — podobny do znanego nam z grupy wielkopol-
42
II. 34. Nagrobek Pawła i Anny Uchańskich w Uchaniach. (Fot. T. Chrzanowski)
cenią go na nagrobek piętrowy przez warsztat pro-
wincjonalny może służyć nagrobek Jana i Katarzyny
Modzelewskich w Luszynie k. Gostynina postawiony
za życia w r. 1596 (il. 30). Jako wzór posłużył nagro-
bek Mikołaja Kobylnickiego w Kobylnikach k. Płocka
z r. 1555 (il. 29), w którym we wnęce przedzielonej
gzymsem umieszczono w górnym polu postać zmarłe-
go, w dolnym — tablicę inskrypcyjną. W nagrobku
Modzelewskich prowincjonalny kamieniarz, przejmu-
jąc schemat architektoniczny, umieścił zamiast tabli-
cy płytę z postacią zmarłej, uzyskując w ten sposób
układ piętrowy; ponieważ nie pogłębił wnęki, płyta
jest ustawiona pionowo a nie ukośnie w stosunku do
patrzącego. Zwieńczenie było prawdopodobnie iden-
tyczne jak w szczycie pomnika Kobylnickiego. Zosta-
ły z niego tylko lwy z kartuszami herbowymi; środek
zwieńczenia, jak i woluty na ścianie po bokach są
późniejszymi dodatkami. Postacie zmarłych, mimo
grubego wykonania, wykazują dążenie do portretowe-
go ujęcia.
Nagrobek Mikołaja i Agnieszki Padniewskich
z r. 1601 w kaplicy przy kolegiacie w Pilicy (il. 31) re-
prezentuje najprostszy schemat nagrobka piętrowe-
go — podobny do znanego nam z grupy wielkopol-
42