Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (17.1955)

RENESANSOWE NAGROBKI PIĘTROWE W POLSCE


II. 37. Nagrobek Krzysztofa Podleskiego i jego żony w Bo-
gorii koło Sandomierza. (Fot. E. Dobrowolski, zb. P. I. S.)

układu postaci leżących na nagrobkach. I może tylko
w tym zakresie zaznaczył się wpływ nagrobka Horsta
w Polsce. Jako koncepcja architektoniczna nie miał
on żadnego następstwa.
W rozwoju rzeźby nagrobkowej w Polsce wpływ
Huttego i Horsta, mimo stwierdzonej archiwalnie ich
działalności także w Krakowie wzgl. Poznaniu, wyda-
je się więc bardzo ograniczony. Elementy niderlandz-
kie sączą się do rzeźby polskiej głównie innymi dro-
gami, a środowisko krakowskie silnie je podporząd-
kowuje własnemu kierunkowi rozwojowemu. Ten zaś
kierunek rozwojowy określa i ogólny rozwój rzeźby

nagrobkowej w Małopolsce, Wielkopolsce i na Ma-
zowszu aż po pocz. w. XVII.
10. Na przełomie wieku XVI i XVII rozwój rzeźby
nagrobkowej w Polsce rozszczepia się jakby na dwa
nurty. Jeden, należący do późnego, schyłkowego rene-
sansu, rozwija w niespotykany dotychczas sposób fan-
tastyczną dekorację roślinną i zwierzęcą przy równo-
czesnym korzystaniu z dotychczasowych form archi-
tektonicznych i stanowi ostatni etap rozwoju bujnego,
dekoracyjnego ujęcia, ku któremu zmierzała rzeźba
krakowska od poł. w. XVI. Drugi wprowadza nowe
elementy architektoniczne, figuralne i dekoracyjne

45