DOI issue:
Spis Treści
DOI article:Wnuk, Marian: Drugi okres rzymski Tadeusza Kuntzego w świetle materiałów z Archivio Storico del Vicariato al Laterno
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.48918#0125
DRUGI OKRES RZYMSKI TADEUSZA KUNTZEGO
• 32
Marią, która przyszła na świat 25 stycznia 1777 r. Od
tego roku aż do śmierci Kuntze zajmował mieszkanie
przy via Gregoriana. W ciągu owych 16 lat urodziło mu
się dziewięcioro dzieci — pięć córek i czterech synów, z
których dwie córki i dwóch synów umarło za jego życia.
Przejdźmy teraz do nieco bardziej szczegółowego
podania dat urodzin i śmierci dzieci Kuntzego. W dniu
9 stycznia 1778 r. urodził mu się syn Joseph Antonius33,
który zmarł 8 października 1779 r. Dnia 10 maja 1779 r.
przyszła na świat córka Clara Catherina Antonia35. Od
tego roku jego sąsiadem był m.in. malarz (Joseph
Schópf36. Kuntze musiał go poznać w Sanktuarium
Matki Bożej Dobrej Rady w Genazzano w roku 1777,
gdzie dla Augustianów malował wielki fresk w ich
klasztornym refektarzu przedstawiający Cudowne roz-
mnożenie chleba i ryb, i gdzie w tym samym roku przy
malowaniu wnętrz kościoła zatrudniony był Giuseppe
Schópf37. W dniu 14 października 1780 r. urodził się
kolejny syn Kuntzego, Joseph Joachim Petrus Philip-
pus Callistus38, który zmarł 19 października 1782 r?9
W 1783 r., 24 lipca urodziła mu się kolejna córka,
Barbara Christina Jacoba Gertrudes. Rok 1784 był
dla rodziny Kuntzego bardzo nieszczęśliwy: 15 lutego
zmarła najmłodsza córka Barbara41, a 18 sierpnia -
najstarsza córka Anna Maria42. W roku 1785,2 stycznia
urodził się syn Antonius Johannes Baptista Macarius
Innocentis43, zaś 23 grudnia kolejna córka, Maria Eli-
zabetha Juliana44. To ona w 1809 r. poślubiła malarza
hiszpańskiego, Jose Madrazo i przeniosła się w 1820 r.
do Madrytu, gdzie pozostała aż do swej śmierci45.
Dnia 7 marca 1789 r. urodziło się kolejne dziecko
malarza - córka Maria Martha Francisco Thomasia46.
W roku 1793,13 lutego, przyszedł na świat ostatni syn
Kuntzego, Piotr47, który odziedziczył talent artystyczny
po swym ojcu i zasłynął w Hiszpanii jako malarz pod-
pisujący się nazwiskiem Pedro Kuntz y Valentini. W
tym samym roku, 8 maja Tadeusz Kuntze zmarł49.
Streszczając powyższe fakty, można stwierdzić, że
informacje pochodzące z Laterańskiego Archiwum Hi-
storycznego Wikariatu wnoszą nowe światło do pozna-
nia sylwetki Tadeusza Kuntzego. Możemy przede
wszystkim skorygować informacje Olgierda Zagóro-
wskiego, dotyczące życia i twórczości Kuntzego w Ma-
drycie i Walencji, od 1759 do około 1765/66 r. Przyto-
czone dane archiwalne, wykluczają rzekomy pobyt
Kuntzego w tych latach w Hiszpanii i wypełniają kilku-
letnią lukę w jego życiorysie. Możemy także określić
liczbę dzieci malarza, poprawne brzmienie ich imion i
dokładne daty ich narodzin i śmierci. Z całą pewnością
możemy stwierdzić, że narodziło się ich dziewięcioro,
a nie jak wcześniej podawano dwoje czy troje50. Na
temat pobytu Goi w mieszkaniu Kuntzego w Rzymie
archiwalia laterańskie milczą. Informacja ta, dotychczas
nie została potwierdzona jakimkolwiek dokumentem,
co nie znaczy, że obaj artyści, nie spotkali się w Rzymie.
W twórczości Goi i Kuntzego daje się zauważyć wiele
wspólnych cech i wzajemnych inspiracji o czym pisze
w swojej pracy Paolo Mangiante51, ale trudno uchwycić
kierunek odziaływań.
Przypisy
1. Spośród polskich historyków sztuki na polu badania twór-
czości Kuntzego zaznaczyła się przede wszystkim Z.Pró-
szyńska; zob. jej opracowania: Kuntze. [W:] Słownik
artystów polskich i obcych w Polsce działających. T.4.
Wrocław 1986 s.366-374 (tu bogata bibliografia); Malo-
widła Tadeusza Kuntzego w rzymskim kościele Santa
Lucia della Tinta. Na marginesie artykułu E.Schleiera.
"Biul. Hist. Szt." LII, 1990 nr 1-2 s.113-122; Twórczość
Tadeusza Kuntzego w Rzymie. [W:] Między Polską a
Światem. Red. M.Morka i P .Paszkiewicz. Warszawa 1993
s.42-56; Wokół wawelskiego obrazu Tadeusza Kuntzego
"Chrystus przed Piłatem". "Studia Waweliana" 1993 t.2
s.87-94. Poza tym na temat tego malarza: O.ZAGÓRO-
WSKI, Kuntze Tadeusz. [W:] PSB. T.16 Wrocław 1971
s.205-207 (tu bibliografia); A.RYSZKIEWICZ, Tadeusz
Kuntze. [W:] Malarstwo Polskie. Manieryzm-Barok..
Warszawa 1971 s.417-423 (bibliografia); D.DOLAŃ-
SKI, Tadeusz Kuntze - malarz rodem z Zielonej Góry.
Zielona Góra 1993 (bibliografia). Spośród badaczy
zagranicznych wyróżnia się przede wszystkim E.Schle-
ier, który wyniki swoich odkryć sukcesywnie publiko-
wał w artykułach: L’ultimo pittore del rococó a Roma.
Opere sconosciute di Thadddus Kuntz. "Arte Ulustrata"
HI, 1970 nr 27-29 s.92-109; Taddeo Kuntz decoratore
del Palazzo Rinuccini a Roma. "Antichita Viva" XX,
1981 nr 5 s.23-29; Inediti di Taddeo Kuntz. [W:] Scritti
di storia delTarte in onore di Federico Zeri. T.2. Milano
1984 s.866-879; Una decorazione poco nota di Taddeo
Kuntz in una chiesa romana. "Arte Cristiana" LXXVI,
1988 nr 7-8 s.303-308.
2. PRÓSZYŃSKA, Malowidła Tadeusza Kuntzego...,
s.113.
3. Wszystkie te informacje podaje: ZAGÓROWSKI, o.c.,
s.206.
4. Ibidem.
5. PRÓSZYŃSKA, Twórczość Tadeusza Kuntzego..., s.45.
115
• 32
Marią, która przyszła na świat 25 stycznia 1777 r. Od
tego roku aż do śmierci Kuntze zajmował mieszkanie
przy via Gregoriana. W ciągu owych 16 lat urodziło mu
się dziewięcioro dzieci — pięć córek i czterech synów, z
których dwie córki i dwóch synów umarło za jego życia.
Przejdźmy teraz do nieco bardziej szczegółowego
podania dat urodzin i śmierci dzieci Kuntzego. W dniu
9 stycznia 1778 r. urodził mu się syn Joseph Antonius33,
który zmarł 8 października 1779 r. Dnia 10 maja 1779 r.
przyszła na świat córka Clara Catherina Antonia35. Od
tego roku jego sąsiadem był m.in. malarz (Joseph
Schópf36. Kuntze musiał go poznać w Sanktuarium
Matki Bożej Dobrej Rady w Genazzano w roku 1777,
gdzie dla Augustianów malował wielki fresk w ich
klasztornym refektarzu przedstawiający Cudowne roz-
mnożenie chleba i ryb, i gdzie w tym samym roku przy
malowaniu wnętrz kościoła zatrudniony był Giuseppe
Schópf37. W dniu 14 października 1780 r. urodził się
kolejny syn Kuntzego, Joseph Joachim Petrus Philip-
pus Callistus38, który zmarł 19 października 1782 r?9
W 1783 r., 24 lipca urodziła mu się kolejna córka,
Barbara Christina Jacoba Gertrudes. Rok 1784 był
dla rodziny Kuntzego bardzo nieszczęśliwy: 15 lutego
zmarła najmłodsza córka Barbara41, a 18 sierpnia -
najstarsza córka Anna Maria42. W roku 1785,2 stycznia
urodził się syn Antonius Johannes Baptista Macarius
Innocentis43, zaś 23 grudnia kolejna córka, Maria Eli-
zabetha Juliana44. To ona w 1809 r. poślubiła malarza
hiszpańskiego, Jose Madrazo i przeniosła się w 1820 r.
do Madrytu, gdzie pozostała aż do swej śmierci45.
Dnia 7 marca 1789 r. urodziło się kolejne dziecko
malarza - córka Maria Martha Francisco Thomasia46.
W roku 1793,13 lutego, przyszedł na świat ostatni syn
Kuntzego, Piotr47, który odziedziczył talent artystyczny
po swym ojcu i zasłynął w Hiszpanii jako malarz pod-
pisujący się nazwiskiem Pedro Kuntz y Valentini. W
tym samym roku, 8 maja Tadeusz Kuntze zmarł49.
Streszczając powyższe fakty, można stwierdzić, że
informacje pochodzące z Laterańskiego Archiwum Hi-
storycznego Wikariatu wnoszą nowe światło do pozna-
nia sylwetki Tadeusza Kuntzego. Możemy przede
wszystkim skorygować informacje Olgierda Zagóro-
wskiego, dotyczące życia i twórczości Kuntzego w Ma-
drycie i Walencji, od 1759 do około 1765/66 r. Przyto-
czone dane archiwalne, wykluczają rzekomy pobyt
Kuntzego w tych latach w Hiszpanii i wypełniają kilku-
letnią lukę w jego życiorysie. Możemy także określić
liczbę dzieci malarza, poprawne brzmienie ich imion i
dokładne daty ich narodzin i śmierci. Z całą pewnością
możemy stwierdzić, że narodziło się ich dziewięcioro,
a nie jak wcześniej podawano dwoje czy troje50. Na
temat pobytu Goi w mieszkaniu Kuntzego w Rzymie
archiwalia laterańskie milczą. Informacja ta, dotychczas
nie została potwierdzona jakimkolwiek dokumentem,
co nie znaczy, że obaj artyści, nie spotkali się w Rzymie.
W twórczości Goi i Kuntzego daje się zauważyć wiele
wspólnych cech i wzajemnych inspiracji o czym pisze
w swojej pracy Paolo Mangiante51, ale trudno uchwycić
kierunek odziaływań.
Przypisy
1. Spośród polskich historyków sztuki na polu badania twór-
czości Kuntzego zaznaczyła się przede wszystkim Z.Pró-
szyńska; zob. jej opracowania: Kuntze. [W:] Słownik
artystów polskich i obcych w Polsce działających. T.4.
Wrocław 1986 s.366-374 (tu bogata bibliografia); Malo-
widła Tadeusza Kuntzego w rzymskim kościele Santa
Lucia della Tinta. Na marginesie artykułu E.Schleiera.
"Biul. Hist. Szt." LII, 1990 nr 1-2 s.113-122; Twórczość
Tadeusza Kuntzego w Rzymie. [W:] Między Polską a
Światem. Red. M.Morka i P .Paszkiewicz. Warszawa 1993
s.42-56; Wokół wawelskiego obrazu Tadeusza Kuntzego
"Chrystus przed Piłatem". "Studia Waweliana" 1993 t.2
s.87-94. Poza tym na temat tego malarza: O.ZAGÓRO-
WSKI, Kuntze Tadeusz. [W:] PSB. T.16 Wrocław 1971
s.205-207 (tu bibliografia); A.RYSZKIEWICZ, Tadeusz
Kuntze. [W:] Malarstwo Polskie. Manieryzm-Barok..
Warszawa 1971 s.417-423 (bibliografia); D.DOLAŃ-
SKI, Tadeusz Kuntze - malarz rodem z Zielonej Góry.
Zielona Góra 1993 (bibliografia). Spośród badaczy
zagranicznych wyróżnia się przede wszystkim E.Schle-
ier, który wyniki swoich odkryć sukcesywnie publiko-
wał w artykułach: L’ultimo pittore del rococó a Roma.
Opere sconosciute di Thadddus Kuntz. "Arte Ulustrata"
HI, 1970 nr 27-29 s.92-109; Taddeo Kuntz decoratore
del Palazzo Rinuccini a Roma. "Antichita Viva" XX,
1981 nr 5 s.23-29; Inediti di Taddeo Kuntz. [W:] Scritti
di storia delTarte in onore di Federico Zeri. T.2. Milano
1984 s.866-879; Una decorazione poco nota di Taddeo
Kuntz in una chiesa romana. "Arte Cristiana" LXXVI,
1988 nr 7-8 s.303-308.
2. PRÓSZYŃSKA, Malowidła Tadeusza Kuntzego...,
s.113.
3. Wszystkie te informacje podaje: ZAGÓROWSKI, o.c.,
s.206.
4. Ibidem.
5. PRÓSZYŃSKA, Twórczość Tadeusza Kuntzego..., s.45.
115