Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (56.1994)

RECENZJE

poziomie prywatności. Eliminacja pierwiastka kobiecego ze
sztuki jest puentowana eliminacją kobiety z życia (wzajemna
nienawiść Strzemińskich, rozwód).
Mariusz Tchorek w tekście Jeszcze o danych przyrodzo-
nych i nadprzyrodzonych malarstwa. Rzecz o ciele artysty,
traktuje obraz jako metaforę ciała i losu artysty (m.in. za
Gastonem Bachelardem). Obraz unistyczny jest "przedmio-
tem przejściowym" o magicznym niejako charakterze, po-
zwalającym na transformację okaleczonego ciała artysty, na

jego symboliczne uleczenie. Dokonuje się ono przez akt ofia-
ry określającej przestrzeń między ludźmi jako przestrzeń obe-
cności określonej relacją ja - Ty (Martin Buber).
Podsumowując sesję, prof. Mieczysław Porębski zwrócił
uwagę na nowy, postmodernistyczny kontekst dziedzictwa
Władysława Strzemińskiego, kontekst ahistoryczny i nieer-
gocentryczny. Jest nim wizja ciała artysty, zakorzenionego
poprzez dzieło w wizji nie Logosu już, lecz Biosu.

186