Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (56.1994)

CYNTHIA NADELMAN


II. 10. Elie Nadelman, "Stojąca kobieta", galwanoplastyka, ok.
1924, własność prywatna rodziny artysty. Fot. E. Jan Nadelman
Ul. 10. Elie Nadelman, "Standing Female Figurę",
galvano-plastique, ca. 1924, Nadelman estate.
Photo E. Jan Nadelman

ne straty w czasie Wielkiego Kryzysu. W ciągu lat
trzydziestych ich fortuna znacznie się zmniejszyła. Za-
brakło zleceniodawców i klientów, służba została zwol-
niona, przestali podróżować, a kamienica w Nowym


U. 11. ElieNadelman, "Gruba kobieta", gips, ok. 1940.
Fot. William Sutte
Ul. 11. Elie Nadelman, "Fat Figurę", plaster, ca. 1940s.
Photo William Sutte

Jorku i znaczna część posiadłości w Riverdale zostały
sprzedane. Najgorsze ze wszystkiego było to, że Nade-
Imanowie nie mogli otrzymać instytucjonalnego wspar-
cia dla ukochanego muzeum sztuki ludowej. W 1937 r.
w desperacji sprzedano kolekcję nowojorskiemu Towa-
rzystwu Historycznemu. Rzeźbiarz krótko działał jako
jej kurator, dopóki spór nad ewentualnością zatrzyma-
nia pełnego etatu nie przyczynił się do rezygnacji z tej
funkcji.
Ostatnia indywidualna wystawa Nadelmana w Pary-
żu miała miejsce w 1930 r. Następne dziesięciolecie
poświęcił głównie próbom ocalenia domu, kolekcji i
swej artystycznej reputacji. W 1929 r. zrealizował jedną
ze swoich najważnejszych prac, istniejącą do dziś
rzeźbę na fasadzie Fuller Building na 57 ulicy na Man-
hattanie. We wczesnych latach trzydziestych artysta

10